Atti 23
1 E Paolo, fissati gli occhi nel Sinedrio, disse: Fratelli, fino a questo giorno, mi son condotto dinanzi a Dio in tutta buona coscienza.
पौलुसे महासभारे लोकां केरे पासे रोड़ेच़ारे तेकतां ज़ोवं, “हे ढ्लाव अवं बेड़ि नेक नीती सेइं परमेशरेरे हुक्मां केरे मुताबिक ज़िन्दगी गुज़ारतो ओरोईं।”
2 E il sommo sacerdote Anania comandò a coloro ch’eran presso a lui di percuoterlo sulla bocca.
महायाजक हनन्याह पौलुसेरी एना गल्लां शुन्तां पौलुसे कां खड़े भोरे लोकन हुक्म दित्तो, कि एसेरे तुत्तरे पुड़ थप्पड़ बाथ।
3 Allora Paolo gli disse: Iddio percoterà te, parete scialbata; tu siedi per giudicarmi secondo la legge, e violando la legge comandi che io sia percosso?
पौलुसे तैस सेइं ज़ोवं, “हे पाखंडी, परमेशर तीं बाए। तू इड़ी बिशोरोस कि मूसेरे कानूनेरे मुताबिक मेरो इन्साफ केरस, ते कुन तू मूसेरे कानूनेरे खलाफ बानेरो हुक्म देतस?”
4 E coloro ch’eran quivi presenti, dissero: Ingiurii tu il sommo sacerdote di Dio?
ज़ैना तैड़ी खड़खड़े थिये, त तैना ज़ोने लगे, “कुन तू परमेशरेरे महायाजकेरी तुहीन केरतस?”
5 E Paolo disse: Fratelli, io non sapevo che fosse sommo sacerdote; perché sta scritto: “Non dirai male del principe del tuo popolo”.
पौलुसे तैन सेइं ज़ोवं, “ढ्लाव मीं पतो न थियो, कि ए महायाजक, किजोकि लिखोरूए, तू अपने लोकां केरे प्रधाने जो बुरू न ज़ो।”
6 Or Paolo, sapendo che una parte eran Sadducei e l’altra Farisei, esclamò nel Sinedrio: Fratelli, io son Fariseo, figliuol di Farisei; ed è a motivo della speranza e della risurrezione dei morti, che son chiamato in giudizio.
पौलुस ज़ानतो थियो, कि तैन मां किछ सदूकी भी आन, ते किछ फरीसी लोक भी आन ते तै महासभाई मां ज़ोरे सेइं ज़ोने लगो, “हे ढ्लाव अवं त फरीसी लोकां केरे खानदेंनी मरां आईं, ते मीं पुड़ एनेईं एल्हेरेलेइ मुकदमो च़लेवरोए, कि अवं उमीद रखताईं कि मुड़दे फिरी ज़ींते भोले।”
7 E com’ebbe detto questo, nacque contesa tra i Farisei e i Sadducei, e l’assemblea fu divisa.
पौलुसेरू एन ज़ोंते फरीसी ते सदूकी लोकन एप्पू मांमेइं लड़ाई शुरू भोइजेइ, ते सेब्भन एप्पू मांमेइं खल बनो।
8 Poiché i Sadducei dicono che non v’è risurrezione, né angelo, né spirito; mentre i Farisei affermano l’una e l’altra cosa.
किजोकि सदूकी ज़ोतन कि मुड़दे ज़ींते नईं भोने, ते न स्वर्गदूतन ते न कोई आत्मा आए, पन फरीसी लोक एन दुइये गल्लन पुड़ विश्वास केरतन।
9 E si fece un gridar grande; e alcuni degli scribi del partito de’ Farisei, levatisi, cominciarono a disputare, dicendo: Noi non troviamo male alcuno in quest’uomo; e se gli avesse parlato uno spirito o un angelo?
तैखन तैना बेंस केरने लग्गे, शास्त्री लोकन मरां ज़ैना फरीसी लोकन मां थिये, तैना खड़े भोइतां लड़ाई केरतां ज़ोने लगे, “असां इस मैन्हु मां कोई कसूर न लहम, अगर केन्ची आत्मा या स्वर्गदूते एस सेइं कोई गल कियोरीए त फिरी कुन भोवं?”
10 E facendosi forte la contesa, il tribuno, temendo che Paolo non fosse da loro fatto a pezzi, comandò ai soldati di scendere giù, e di portarlo via dal mezzo di loro, e di menarlo nella fortezza.
गल एत्री बेद्धी जेई, कि फौजी पलटनरे सरदारे बुझ़ू, कि एरू न भोए कि पौलुसेरे टोटे-टोटे बनान, त तैनी हुक्म दित्तो कि बुन गाथ ते पौलुसे ज़बरदस्ती तैट्ठां कढा ते किल्लै मांजो आनां।
11 E la notte seguente il Signore si presentò a Paolo, e gli disse: Sta’ di buon cuore; perché come hai reso testimonianza di me a Gerusalemme, così bisogna che tu la renda anche a Roma.
तैस्से राती प्रभु यीशुए पौलुसे कां एइतां ज़ोवं, “हे पौलुस हिम्मत रख ज़ेन्च़रे तीं यरूशलेम नगरे मां मेरी गवाही दित्तोरीए, तेन्च़रे तीं रोमे मां भी गवाही देनी भोली।”
12 E quando fu giorno, i Giudei s’adunarono, e con imprecazioni contro sé stessi fecer voto di non mangiare né bere finché non avessero ucciso Paolo.
होरसां झ़ेझ़ां किछ यहूदी मैनेईं मिलतां फैसलो कियो, ते कसम कमाई कि ज़ांतगर असां पौलुसे कत्ल न केरम, तांतगर किछ न खाम ते न पींम।
13 Or coloro che avean fatta questa congiura eran più di quaranta.
एस साज़िशी मां 40 मैनन् करां जादे थिये।
14 E vennero ai capi sacerdoti e agli anziani, e dissero: Noi abbiam fatto voto con imprecazione contro noi stessi, di non mangiare cosa alcuna, finché non abbiam ucciso Paolo.
तैना प्रधान याजकन ते बुज़ुर्गन कां जे, ते ज़ोने लगे, “असन पुड़ लानत भोए, अगर असां पौलुसे मारनेरे बगैर किछ खाम या पींम, असेईं त तैस खतम केरनेरी कसम कमेवरीए।
15 Or dunque voi col Sinedrio presentatevi al tribuno per chiedergli di menarlo giù da voi, come se voleste conoscer più esattamente il fatto suo; e noi, innanzi ch’ei giunga, siam pronti ad ucciderlo.
एल्हेरेलेइ तुस सब महासभा मां मिलतां फौजी पलटनारे सरदारे कां दरखुवास देथ, कि तै पौलुसे लोकां केरे सामने आने, ताके एस मुकदमेरी सारी हकिकत फिरी पतो च़ले, एस करां पेइले पौलुस इड़ी पैश कियो गाए, असां तियार आम, कि तैस मारम।”
16 Ma il figliuolo della sorella di Paolo, udite queste insidie, venne; ed entrato nella fortezza, riferì la cosa a Paolo.
पन ज़ैखन पौलुसेरे बेइनारे मट्ठे एस साजशरो पतो लगो, त तैनी किल्लै मां गेइतां पौलुसे पतो दित्तो, कि तैना लोक तैस मारनो चातन।
17 E Paolo, chiamato a sé uno dei centurioni, disse: Mena questo giovane al tribuno, perché ha qualcosa da riferirgli.
तैखन पौलुसे सूबेदारन मरां अक कुजाव, ते तैस सेइं ज़ोवं, “कि इस जवाने फौजी पलटनरे सरदारे कां नेथ, किजोकि ए किछ ज़ोंनेरे लेइ ओरोए।”
18 Egli dunque, presolo, lo menò al tribuno, e disse: Paolo, il prigione, mi ha chiamato e m’ha pregato che ti meni questo giovane, il quale ha qualcosa da dirti.
बस्सा, तैनी तै फौजी पलटनरे सरदारे कां साथी नीयो, ते ज़ोने लगो, “अवं पौलुसे ज़ै कैदी आए, तैनी अवं कुजाव, ते तैनी मीं कां दरखुवास कियोरीए, कि इस जवाने अवं तीं कां एन्ही, किजोकि ए किछ तीं सेइं ज़ोनू चाते।”
19 E il tribuno, presolo per la mano e ritiratosi in disparte gli domando: Che cos’hai da riferirmi?
फौजी पलटनरे सरदारे तैस जवानेरो हथ ट्लेइतां तै कनारे ज़ेरे नीयो ते तैस पुच्छ़ने लगो, “तू मीं सेइं कुन ज़ोनू चातस?”
20 Ed egli rispose: I Giudei si son messi d’accordo per pregarti che domani tu meni giù Paolo nel Sinedrio, come se volessero informarsi più appieno del fatto suo;
तैनी जवाने ज़ोवं, “यहूदी लीडरेईं अकोट्ठे भोइतां तीं कां दरखुवास देनेरो फैसलो कियोरोए। कि तू पौलुसेरी पुछ़ गन केरनेरे बहाने तैस महासभा मां आनस।
21 ma tu non dar loro retta, perché più di quaranta uomini di loro gli tendono insidie e con imprecazioni contro sé stessi han fatto voto di non mangiare né bere, finché non l’abbiano ucciso; ed ora son pronti, aspettando la tua promessa.
तू तैन केरि गल न मेन्ना, किजोकि कोई 40 मैनन् करां जादे यहूदी तैस पुड़ हमलो केरनेरी कोशिशी मां आन, तैनेईं कसम कमेवरी कि ज़ांतगर असां पौलुसे न मारम तांतगर असां किछ खाम या पींम, त असन लानत भोए, हुनी तैना तियारन, सिर्फ तेरे वादेरो इंतज़ारे।”
22 Il tribuno dunque licenziò il giovane, ordinandogli di non palesare ad alcuno che gli avesse fatto saper queste cose.
फौजी पलटनरे सरदारे तै जवान वापस भेज़ो, ते तैस ज़ोवं कि गा, “एना गल्लां केरो ज़ैना तीं मीं सेइं ज़ोई, होरि केन्ची पतो न लोड़ी लग्गोरो।”
23 E chiamati due de’ centurioni, disse loro: Tenete pronti fino dalla terza ora della notte duecento soldati, settanta cavalieri e duecento lancieri, per andar fino a Cesarea;
तैखन तैनी दूई सूबेदार कुजाए, ते तैन सेइं ज़ोवं, “तुस 200 सिपाही ते 70 सुवार ते 200 भाले च़लानेबाले तियार रख्खा, तैनेईं राती 9 बज़ेई कैसरिया नगरे मां गानूए।
24 e abbiate pronte delle cavalcature per farvi montar su Paolo e condurlo sano e salvo al governatore Felice.
ते पौलुसेरे लेइ घोड़े तियार रखा, ताके तै गवर्नर फेलिक्स कां हफाज़ती सेइं पुज़ाव गाए।”
25 E scrisse una lettera del seguente tenore:
ते फौजरे प्रधाने अक चिट्ठी एस तरिकेरी लिखी।
26 Claudio Lisia, all’eccellentissimo governatore Felice, salute.
“श्रीमान फेलिक्स गवर्नर क्लौदियुस लूसियासे जो नमस्कार।
27 Quest’uomo era stato preso dai Giudei, ed era sul punto d’esser da loro ucciso, quand’io son sopraggiunto coi soldati e l’ho sottratto dalle loro mani, avendo inteso che era Romano.
ए तै मैनूए, ज़ै यहूदेईं ट्लातोरो थियो, ते एस तैना मारनेबाले थिये, त अवं सिपाही नेइतां साथी जेव, ते तै छुटाव, किजोकि मीं पतो थियो, कि तै अक रोमेरो रानेबालोए, त फौजी पलटन नेइतां छुटाव।
28 E volendo sapere di che l’accusavano, l’ho menato nel loro Sinedrio.
लिहाज़ा एन ज़ान्नेरी केरनेरे लेइ कि तैना तैस पुड़ कुन इलज़ाम लातन, मीं तै तैन केरि महासभा मां पैश कियो।
29 E ho trovato che era accusato intorno a questioni della loro legge, ma che non era incolpato di nulla che fosse degno di morte o di prigione.
ते पतो लगो, कि तैन केरो इलज़ाम तैन केरे कानूनेरे मुताबिक एसेरे खलाफ कोई एरो इलज़ाम नईं, कि ज़ेसेरे ज़िरिये सेइं असां तैस कैद केरम या मौतरी सज़ा देइ सखम।
30 Essendomi però stato riferito che si tenderebbe un agguato contro quest’uomo, l’ho subito mandato a te, ordinando anche ai suoi accusatori di dir davanti a te quello che hanno contro di lui.
मीं पतो लग्गोरोए कि एसेरे खलाफ कोई साज़िश भोइ राहोरीए, ते मीं ए जल्दी तीं कांजो भेज़ोरोए, ते मीं तैस पुड़ दाओ केरनेबालन भी ज़ोरूए, कि तैना भी तीं कां अपनो मुकदमो पैश केरन।”
31 I soldati dunque, secondo ch’era loro stato ordinato, presero Paolo e lo condussero di notte ad Antipatrìda.
सिपाही, फौजी पलटनरे सरदारेरे हुक्मेरे मुताबिक पौलुसे एप्पू सेइं साथी नेइतां रातो रात अन्तिपत्रिस नगरे मां पुज़ाव।
32 E il giorno seguente, lasciati partire i cavalieri con lui, tornarono alla fortezza.
होरसां दीसां घोड़ सुवारन तैस सेइं साथी अग्री-अग्री गानेरो हुक्म दित्तो, ते तै एप्पू किल्लै मांजो वापस च़लो जेव।
33 E quelli, giunti a Cesarea e consegnata la lettera al governatore, gli presentarono anche Paolo.
ज़ैखन घोड़ सुवार कैसरिया नगरे मां पुज़े त तैनेईं गवर्नरे कां चिट्ठी देइतां पौलुस तैस कां पैश कियो।
34 Ed egli avendo letta la lettera e domandato a Paolo di qual provincia fosse, e inteso che era di Cilicia, gli disse:
गवर्नरे चिट्ठी पेढ़तां पुच़्छ़ू, “ए कौस इलाकेरो रानेबालोए?” ज़ैखन तैस पतो लगो कि ए किलिकिया इलाकेरो रानेबालोए।
35 Io ti udirò meglio quando saranno arrivati anche i tuoi accusatori. E comandò che fosse custodito nel palazzo d’Erode.
त तैनी ज़ोवं, कि अवं तेरो मुकदमो तैखन शुनेलो, “ज़ैखन तीं पुड़ दोष लाने बाले भी इड़ी हाज़र भोले।” तैखन तैनी हुक्म दित्तो कि पौलुसे हेरोदेसेरे पहेरे मां रख्खा।
