Atti 15
1 Or alcuni, discesi dalla Giudea, insegnavano ai fratelli: Se voi non siete circoncisi secondo il rito di Mosè, non potete esser salvati.
யிஹூதா³தே³ஸா²த் கியந்தோ ஜநா ஆக³த்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணமித்த²ம்’ ஸி²க்ஷிதவந்தோ மூஸாவ்யவஸ்த²யா யதி³ யுஷ்மாகம்’ த்வக்சே²தோ³ ந ப⁴வதி தர்ஹி யூயம்’ பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
2 Ed essendo nata una non piccola dissensione e controversia fra Paolo e Barnaba, e costoro, fu deciso che Paolo, Barnaba e alcuni altri dei fratelli salissero a Gerusalemme agli apostoli ed anziani per trattar questa questione.
பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ தை: ஸஹ ப³ஹூந் விசாராந் விவாதா³ம்’ஸ்²ச க்ரு’தவந்தௌ, ததோ மண்ட³லீயநோகா ஏதஸ்யா: கதா²யாஸ்தத்த்வம்’ ஜ்ஞாதும்’ யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்தா²ந் ப்ரேரிதாந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ப்ரதி பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்ரப்⁴ரு’தீந் கதிபயஜநாந் ப்ரேஷயிதும்’ நிஸ்²சயம்’ க்ரு’தவந்த: |
3 Essi dunque, accompagnati per un tratto dalla chiesa, traversarono la Fenicia e la Samaria, raccontando la conversione dei Gentili; e cagionavano grande allegrezza a tutti i fratelli.
தே மண்ட³ல்யா ப்ரேரிதா: ஸந்த: பை²ணீகீஸோ²மிரோந்தே³ஸா²ப்⁴யாம்’ க³த்வா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மந: பரிவர்த்தநஸ்ய வார்த்தயா ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ பரமாஹ்லாத³ம் அஜநயந்|
4 Poi, giunti a Gerusalemme, furono accolti dalla chiesa, dagli apostoli e dagli anziani, e riferirono quanto grandi cose Dio avea fatte con loro.
யிரூஸா²லம்யுபஸ்தா²ய ப்ரேரிதக³ணேந லோகப்ராசீநக³ணேந ஸமாஜேந ச ஸமுபக்³ரு’ஹீதா: ஸந்த: ஸ்வைரீஸ்²வரோ யாநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தேஷாம்’ ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தாந் தேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அகத²யந்|
5 Ma alcuni della setta de’ Farisei che aveano creduto, si levarono dicendo: Bisogna circoncidere i Gentili, e comandar loro d’osservare la legge di Mosè.
கிந்து விஸ்²வாஸிந: கியந்த: பி²ரூஸி²மதக்³ராஹிணோ லோகா உத்தா²ய கதா²மேதாம்’ கதி²தவந்தோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ த்வக்சே²த³ம்’ கர்த்தும்’ மூஸாவ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயிதுஞ்ச ஸமாதே³ஷ்டவ்யம்|
6 Allora gli apostoli e gli anziani si raunarono per esaminar la questione.
தத: ப்ரேரிதா லோகப்ராசீநாஸ்²ச தஸ்ய விவேசநாம்’ கர்த்தும்’ ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²தவந்த: |
7 Ed essendone nata una gran discussione, Pietro si levò in piè, e disse loro: Fratelli, voi sapete che fin dai primi giorni Iddio scelse fra voi me, affinché dalla bocca mia i Gentili udissero la parola del Vangelo e credessero.
ப³ஹுவிசாரேஷு ஜாதஷு பிதர உத்தா²ய கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராதரோ யதா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா மம முகா²த் ஸுஸம்’வாத³ம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்²வஸந்தி தத³ர்த²ம்’ ப³ஹுதி³நாத் பூர்வ்வம் ஈஸ்²வரோஸ்மாகம்’ மத்⁴யே மாம்’ வ்ரு’த்வா நியுக்தவாந்|
8 E Dio, conoscitore dei cuori, rese loro testimonianza, dando lo Spirito Santo a loro, come a noi;
அந்தர்ய்யாமீஸ்²வரோ யதா²ஸ்மப்⁴யம்’ ததா² பி⁴ந்நதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ரமாத்மாநம்’ ப்ரதா³ய விஸ்²வாஸேந தேஷாம் அந்த: கரணாநி பவித்ராணி க்ரு’த்வா
9 e non fece alcuna differenza fra noi e loro, purificando i cuori loro mediante la fede.
தேஷாம் அஸ்மாகஞ்ச மத்⁴யே கிமபி விஸே²ஷம்’ ந ஸ்தா²பயித்வா தாநதி⁴ ஸ்வயம்’ ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந் இதி யூயம்’ ஜாநீத²|
10 Perché dunque tentate adesso Iddio mettendo sul collo de’ discepoli un giogo che né i padri nostri né noi abbiam potuto portare?
அதஏவாஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா வயஞ்ச ஸ்வயம்’ யத்³யுக³ஸ்ய பா⁴ரம்’ ஸோடு⁴ம்’ ந ஸ²க்தா: ஸம்ப்ரதி தம்’ ஸி²ஷ்யக³ணஸ்ய ஸ்கந்தே⁴ஷு ந்யஸிதும்’ குத ஈஸ்²வரஸ்ய பரீக்ஷாம்’ கரிஷ்யத²?
11 Anzi, noi crediamo d’esser salvati per la grazia del Signor Gesù, nello stesso modo che loro.
ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண தே யதா² வயமபி ததா² பரித்ராணம்’ ப்ராப்தும் ஆஸா²ம்’ குர்ம்ம: |
12 E tutta la moltitudine si tacque; e stavano ad ascoltar Barnaba e Paolo che narravano quali segni e prodigi Iddio aveva fatto per mezzo di loro fra i Gentili.
அநந்தரம்’ ப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம் ஈஸ்²வரோ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ மத்⁴யே யத்³யத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம் அத்³பு⁴தஞ்ச கர்ம்ம க்ரு’தவாந் தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ தௌ ஸ்வமுகா²ப்⁴யாம் அவர்ணயதாம்’ ஸபா⁴ஸ்தா²: ஸர்வ்வே நீரவா: ஸந்த: ஸ்²ருதவந்த: |
13 E quando si furon taciuti, Giacomo prese a dire:
தயோ: கதா²யாம்’ ஸமாப்தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யாகூப்³ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந்
14 Fratelli, ascoltatemi. Simone ha narrato come Dio ha primieramente visitato i Gentili, per trarre da questi un popolo per il suo nome.
ஹே ப்⁴ராதரோ மம கதா²யாம் மநோ நித⁴த்த| ஈஸ்²வர: ஸ்வநாமார்த²ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம் மத்⁴யாத்³ ஏகம்’ லோகஸம்’க⁴ம்’ க்³ரஹீதும்’ மதிம்’ க்ரு’த்வா யேந ப்ரகாரேண ப்ரத²மம்’ தாந் ப்ரதி க்ரு’பாவலேகநம்’ க்ரு’தவாந் தம்’ ஸி²மோந் வர்ணிதவாந்|
15 E con ciò s’accordano le parole de’ profeti, siccome è scritto:
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ருக்தாநி யாநி வாக்யாநி தை: ஸார்த்³த⁴ம் ஏதஸ்யைக்யம்’ ப⁴வதி யதா² லிகி²தமாஸ்தே|
16 Dopo queste cose io tornerò e edificherò di nuovo la tenda di Davide, che è caduta; e restaurerò le sue ruine, e la rimetterò in piè,
ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ யஸ்து ஸாத⁴க: பரமேஸ்²வர: | ஸ ஏவேத³ம்’ வதே³த்³வாக்யம்’ ஸே²ஷா: ஸகலமாநவா: | பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாஸ்²ச யாவந்தோ மம நாமத: | ப⁴வந்தி ஹி ஸுவிக்²யாதாஸ்தே யதா² பரமேஸி²து: |
17 affinché il rimanente degli uomini e tutti i Gentili sui quali e invocato il mio nome,
தத்வம்’ ஸம்யக் ஸமீஹந்தே தந்நிமித்தமஹம்’ கில| பராவ்ரு’த்ய ஸமாக³த்ய தா³யூத³: பதிதம்’ புந: | தூ³ஷ்யமுத்தா²பயிஷ்யாமி ததீ³யம்’ ஸர்வ்வவஸ்து ச| பதிதம்’ புநருதா²ப்ய ஸஜ்ஜயிஷ்யாமி ஸர்வ்வதா²||
18 cerchino il Signore, dice il Signore che fa queste cose, le quali a lui son note ab eterno. (aiōn g165)
ஆ ப்ரத²மாத்³ ஈஸ்²வர: ஸ்வீயாநி ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ஜாநாதி| (aiōn g165)
19 Per la qual cosa io giudico che non si dia molestia a quelli dei Gentili che si convertono a Dio;
அதஏவ மம நிவேத³நமித³ம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யே ஜநா ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தந்த தேஷாமுபரி அந்யம்’ கமபி பா⁴ரம்’ ந ந்யஸ்ய
20 ma che si scriva loro di astenersi dalle cose contaminate nei sacrifici agl’idoli, dalla fornicazione, dalle cose soffocate, e dal sangue.
தே³வதாப்ரஸாதா³ஸு²சிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம கண்ட²ஸம்பீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யஞ்ச ஏதாநி பரித்யக்தும்’ லிகா²ம: |
21 Poiché Mosè fin dalle antiche generazioni ha chi lo predica in ogni città, essendo letto nelle sinagoghe ogni sabato.
யத: பூர்வ்வகாலதோ மூஸாவ்யவஸ்தா²ப்ரசாரிணோ லோகா நக³ரே நக³ரே ஸந்தி ப்ரதிவிஸ்²ராமவாரஞ்ச ப⁴ஜநப⁴வநே தஸ்யா: பாடோ² ப⁴வதி|
22 Allora parve bene agli apostoli e agli anziani con tutta la chiesa, di mandare ad Antiochia con Paolo e Barnaba, certi uomini scelti fra loro, cioè: Giuda, soprannominato Barsabba, e Sila, uomini autorevoli tra i fratelli;
தத: பரம்’ ப்ரேரிதக³ணோ லோகப்ராசீநக³ண: ஸர்வ்வா மண்ட³லீ ச ஸ்வேஷாம்’ மத்⁴யே ப³ர்ஸ²ப்³பா³ நாம்நா விக்²யாதோ மநோநீதௌ க்ரு’த்வா பௌலப³ர்ணப்³பா³ப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம் ஆந்தியகி²யாநக³ரம்’ ப்ரதி ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த்⁴வா தாப்⁴யாம்’ பத்ரம்’ ப்ரைஷயந்|
23 e scrissero così per loro mezzo: Gli apostoli e i fratelli anziani, ai fratelli di fra i Gentili che sono in Antiochia, in Siria ed in Cilicia, salute.
தஸ்மிந் பத்ரே லிகி²தமிம்’த³, ஆந்தியகி²யா-ஸுரியா-கிலிகியாதே³ஸ²ஸ்த²பி⁴ந்நதே³ஸீ²யப்⁴ராத்ரு’க³ணாய ப்ரேரிதக³ணஸ்ய லோகப்ராசீநக³ணஸ்ய ப்⁴ராத்ரு’க³ணஸ்ய ச நமஸ்கார: |
24 Poiché abbiamo inteso che alcuni, partiti di fra noi, vi hanno turbato coi loro discorsi, sconvolgendo le anime vostre, benché non avessimo dato loro mandato di sorta,
விஸே²ஷதோ(அ)ஸ்மாகம் ஆஜ்ஞாம் அப்ராப்யாபி கியந்தோ ஜநா அஸ்மாகம்’ மத்⁴யாத்³ க³த்வா த்வக்சே²தோ³ மூஸாவ்யவஸ்தா² ச பாலயிதவ்யாவிதி யுஷ்மாந் ஸி²க்ஷயித்வா யுஷ்மாகம்’ மநஸாமஸ்தை²ர்ய்யம்’ க்ரு’த்வா யுஷ்மாந் ஸஸந்தே³ஹாந் அகுர்வ்வந் ஏதாம்’ கதா²ம்’ வயம் அஸ்²ரு’ந்ம|
25 è parso bene a noi, riuniti di comune accordo, di scegliere degli uomini e di mandarveli assieme ai nostri cari Barnaba e Paolo,
தத்காரணாத்³ வயம் ஏகமந்த்ரணா: ஸந்த: ஸபா⁴யாம்’ ஸ்தி²த்வா ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாமநிமித்தம்’ ம்ரு’த்யுமுக²க³தாப்⁴யாமஸ்மாகம்’
26 i quali hanno esposto la propria vita per il nome del Signor nostro Gesù Cristo.
ப்ரியப³ர்ணப்³பா³பௌலாப்⁴யாம்’ ஸார்த்³த⁴ம்’ மநோநீதலோகாநாம்’ கேஷாஞ்சித்³ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரேஷணம் உசிதம்’ பு³த்³த⁴வந்த: |
27 Vi abbiam dunque mandato Giuda e Sila; anch’essi vi diranno a voce le medesime cose.
அதோ யிஹூதா³ஸீலௌ யுஷ்மாந் ப்ரதி ப்ரேஷிதவந்த: , ஏதயோ ர்முகா²ப்⁴யாம்’ ஸர்வ்வாம்’ கதா²ம்’ ஜ்ஞாஸ்யத²|
28 Poiché è parso bene allo Spirito Santo ed a noi di non imporvi altro peso all’infuori di queste cose, che sono necessarie;
தே³வதாப்ரஸாத³ப⁴க்ஷ்யம்’ ரக்தப⁴க்ஷ்யம்’ க³லபீட³நமாரிதப்ராணிப⁴க்ஷ்யம்’ வ்யபி⁴சாரகர்ம்ம சேமாநி ஸர்வ்வாணி யுஷ்மாபி⁴ஸ்த்யாஜ்யாநி; ஏதத்ப்ரயோஜநீயாஜ்ஞாவ்யதிரேகேந யுஷ்மாகம் உபரி பா⁴ரமந்யம்’ ந ந்யஸிதும்’ பவித்ரஸ்யாத்மநோ(அ)ஸ்மாகஞ்ச உசிதஜ்ஞாநம் அப⁴வத்|
29 cioè: che v’asteniate dalle cose sacrificate agl’idoli, dal sangue, dalle cose soffocate, e dalla fornicazione; dalle quali cose ben farete a guardarvi. State sani.
அதஏவ தேப்⁴ய: ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸ்வேஷு ரக்ஷிதேஷு யூயம்’ ப⁴த்³ரம்’ கர்ம்ம கரிஷ்யத²| யுஷ்மாகம்’ மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்|
30 Essi dunque, dopo essere stati accomiatati, scesero ad Antiochia; e radunata la moltitudine, consegnarono la lettera.
தே விஸ்ரு’ஷ்டா: ஸந்த ஆந்தியகி²யாநக³ர உபஸ்தா²ய லோகநிவஹம்’ ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய பத்ரம் அத³த³ந்|
31 E quando i fratelli l’ebbero letta, si rallegrarono della consolazione che recava.
ததஸ்தே தத்பத்ரம்’ படி²த்வா ஸாந்த்வநாம்’ ப்ராப்ய ஸாநந்தா³ அப⁴வந்|
32 E Giuda e Sila, anch’essi, essendo profeti, con molte parole li esortarono e li confermarono.
யிஹூதா³ஸீலௌ ச ஸ்வயம்’ ப்ரசாரகௌ பூ⁴த்வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ நாநோபதி³ஸ்²ய தாந் ஸுஸ்தி²ராந் அகுருதாம்|
33 E dopo che furon dimorati quivi alquanto tempo, furon dai fratelli congedati in pace perché se ne tornassero a quelli che li aveano inviati.
இத்த²ம்’ தௌ தத்ர தை: ஸாகம்’ கதிபயதி³நாநி யாபயித்வா பஸ்²சாத் ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபே ப்ரத்யாக³மநார்த²ம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதே⁴: கல்யாணேந விஸ்ரு’ஷ்டாவப⁴வதாம்’|
34 E parve bene a Sila di rimaner quivi.
கிந்து ஸீலஸ்தத்ர ஸ்தா²தும்’ வாஞ்சி²தவாந்|
35 Ma Paolo e Barnaba rimasero ad Antiochia insegnando ed evangelizzando, con molti altri ancora, la parola del Signore.
அபரம்’ பௌலப³ர்ணப்³பௌ³ ப³ஹவ: ஸி²ஷ்யாஸ்²ச லோகாந் உபதி³ஸ்²ய ப்ரபோ⁴: ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந்த ஆந்தியகி²யாயாம்’ காலம்’ யாபிதவந்த: |
36 E dopo vari giorni, Paolo disse a Barnaba: Torniamo ora a visitare i fratelli in ogni città dove abbiamo annunziato la parola del Signore, per vedere come stanno.
கதிபயதி³நேஷு க³தேஷு பௌலோ ப³ர்ணப்³பா³ம் அவத³த் ஆக³ச்சா²வாம்’ யேஷு நக³ரேஷ்வீஸ்²வரஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரிதவந்தௌ தாநி ஸர்வ்வநக³ராணி புநர்க³த்வா ப்⁴ராதர: கீத்³ரு’ஸா²: ஸந்தீதி த்³ரஷ்டும்’ தாந் ஸாக்ஷாத் குர்வ்வ: |
37 Barnaba voleva prender con loro anche Giovanni, detto Marco.
தேந மார்கநாம்நா விக்²யாதம்’ யோஹநம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும்’ ப³ர்ணப்³பா³ மதிமகரோத்,
38 Ma Paolo giudicava che non dovessero prendere a compagno colui che si era separato da loro fin dalla Panfilia, e che non era andato con loro all’opera.
கிந்து ஸ பூர்வ்வம்’ தாப்⁴யாம்’ ஸஹ கார்ய்யார்த²ம்’ ந க³த்வா பாம்பூ²லியாதே³ஸே² தௌ த்யக்தவாந் தத்காரணாத் பௌலஸ்தம்’ ஸங்கி³நம்’ கர்த்தும் அநுசிதம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
39 E ne nacque un’aspra contesa, tanto che si separarono; e Barnaba, preso seco Marco, navigò verso Cipro;
இத்த²ம்’ தயோரதிஸ²யவிரோத⁴ஸ்யோபஸ்தி²தத்வாத் தௌ பரஸ்பரம்’ ப்ரு’த²க³ப⁴வதாம்’ ததோ ப³ர்ணப்³பா³ மார்கம்’ க்³ரு’ஹீத்வா போதேந குப்ரோபத்³வீபம்’ க³தவாந்;
40 ma Paolo, sceltosi Sila, partì, raccomandato dai fratelli alla grazia del Signore.
கிந்து பௌல: ஸீலம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா ப்⁴ராத்ரு’பி⁴ரீஸ்²வராநுக்³ரஹே ஸமர்பித: ஸந் ப்ரஸ்தா²ய
41 E percorse la Siria e la Cilicia, confermando le chiese.
ஸுரியாகிலிகியாதே³ஸா²ப்⁴யாம்’ மண்ட³லீ: ஸ்தி²ரீகுர்வ்வந் அக³ச்ச²த்|
