2 Samuele 22

1 Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

2 “L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

3 l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

4 Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

5 Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

6 I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto. (Sheol h7585)

مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

7 Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

8 Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

9 Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

10 Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

11 Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

12 Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

13 Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

14 L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

15 Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

16 Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

17 Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

18 Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

19 Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

20 Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

21 L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

22 poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

23 Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

24 E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

25 Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

26 Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

27 ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

28 tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

29 Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

30 Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

31 La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

32 Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

33 Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

34 Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

35 Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

36 Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

37 Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

38 Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

39 Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

40 Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

41 hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

42 Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

43 io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

44 Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

45 I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

46 I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

47 Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

48 l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

49 che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

50 Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

51 Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo”.

خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.