1 Re 5
1 Or Hiram, re di Tiro, avendo udito che Salomone era stato unto re in luogo di suo padre, gli mandò i suoi servi; perché Hiram era stato sempre amico di Davide.
Хирам, ымпэратул Тирулуй, а тримис пе служиторий сэй ла Соломон, кэч аузисе кэ фусесе унс ымпэрат ын локул татэлуй сэу ши ел юбисе тотдяуна пе Давид.
2 E Salomone mandò a dire a Hiram:
Соломон а тримис ворбэ луй Хирам:
3 “Tu sai che Davide, mio padre, non poté edificare una casa al nome dell’Eterno, del suo Dio, a motivo delle guerre nelle quali fu impegnato da tutte le parti, finché l’Eterno non gli ebbe posti i suoi nemici sotto la pianta de’ piedi.
„Штий кэ татэл меу Давид н-а путут сэ зидяскэ о касэ Домнулуй Думнезеулуй луй, дин причина рэзбоаелор ку каре л-ау ынконжурат врэжмаший луй пынэ че Домнул й-а пус суб талпа пичоарелор луй.
4 Ma ora l’Eterno, il mio Dio, m’ha dato riposo d’ogn’intorno; io non ho più avversari, né mi grava alcuna calamità.
Акум, Домнул Думнезеул меу мь-а дат одихнэ дин тоате пэрциле; ну май ам нич потривник, нич ненорочирь!
5 Ho quindi l’intenzione di costruire una casa al nome dell’Eterno, dell’Iddio mio, secondo la promessa che l’Eterno fece a Davide mio padre, quando gli disse: Il tuo figliuolo ch’io metterò sul tuo trono in luogo di te, sarà quello che edificherà una casa al mio nome.
Ятэ кэ ам де гынд сэ зидеск о касэ Нумелуй Домнулуй Думнезеулуй меу, кум а спус Домнул татэлуй меу Давид, зикынд: ‘Фиул тэу пе каре-л вой пуне ын локул тэу пе скаунул тэу де домние, ел ва зиди о касэ Нумелуй Меу.’
6 Or dunque dà ordine che mi si taglino dei cedri del Libano. I miei servi saranno insieme coi servi tuoi, e io ti pagherò pel salario de’ tuoi servi tutto quello che domanderai; poiché tu sai che non v’è alcuno fra noi che sappia tagliare il legname, come quei di Sidone”.
Порунчеште акум сэ се тае пентру мине чедри дин Либан. Служиторий мей вор фи ку ай тэй ши-ць вой плэти симбрия служиторилор тэй аша кум о вей хотэры ту, кэч штий кэ динтре ной нимень ну се причепе сэ тае лемне ка сидониений.”
7 Quando Hiram ebbe udite le parole di Salomone, ne provò una gran gioia e disse: “Benedetto sia oggi l’Eterno, che ha dato a Davide un figliuolo savio per regnare sopra questo gran popolo”.
Кынд а аузит Хирам кувинтеле луй Соломон, а авут о маре букурие ши а зис: „Бинекувынтат сэ фие астэзь Домнул, каре а дат луй Давид ун фиу ынцелепт дрепт кэпетение а ачестуй маре попор!”
8 E Hiram mandò a dire a Salomone: “Ho udito quello che m’hai fatto dire. Io farò tutto quello che desideri riguardo al legname di cedro e al legname di cipresso.
Ши Хирам а тримис рэспунс луй Соломон: „Ам аузит че ай тримис сэ ми се спунэ. Вой фаче тот че вей вря ын че привеште лемнеле де чедру ши лемнеле де кипарос.
9 I miei servi li porteranno dal Libano al mare, e io li spedirò per mare su zattere fino al luogo che tu m’indicherai; quindi li farò sciogliere, e tu li prenderai; e tu, dal canto tuo, farai quel che desidero io, fornendo di viveri la mia casa”.
Служиторий мей ле вор коборы дин Либан ла маре ши ле вой тримите пе маре ын плуте, пынэ ла локул пе каре ми-л вей арэта: аколо вой пуне сэ ле дезлеӂе ши ле вей луа. Чея че чер ын скимб есте сэ тримиць меринде касей меле.”
10 Così Hiram dette a Salomone del legname di cedro e del legname di cipresso, quanto ei ne volle.
Хирам а дат луй Соломон лемне де чедру ши лемне де кипарос кыт а воит.
11 E Salomone dette a Hiram ventimila cori di grano per il mantenimento della sua casa, e venti cori d’olio vergine; Salomone dava tutto questo a Hiram, anno per anno.
Ши Соломон а дат луй Хирам доуэзечь де мий де корь де грыу пентру храна касей луй ши доуэзечь де корь де унтделемн курат; ятэ че а дат Соломон ын фиекаре ан луй Хирам.
12 L’Eterno diede sapienza a Salomone, come gli avea promesso; e vi fu pace tra Hiram e Salomone, e fecero tra di loro alleanza.
Домнул а дат ынцелепчуне луй Соломон, кум ый фэгэдуисе. Ынтре Хирам ши Соломон а фост паче ши ау фэкут легэмынт ымпреунэ.
13 Il re Salomone fece una comandata d’operai in tutto Israele e furon comandati trentamila uomini.
Ымпэратул Соломон а луат дин тот Исраелул оамень де корвоадэ, ын нумэр де трейзечь де мий.
14 Li mandava al Libano, diecimila al mese, alternativamente; un mese stavano sul Libano, e due mesi a casa; e Adoniram era preposto a questa comandata.
Й-а тримис ын Либан, кыте зече мий пе лунэ, ку скимбул; о лунэ ерау ын Либан ши доуэ лунь ерау акасэ. Адонирам ера май-маре песте оамений де корвоадэ.
15 Salomone aveva inoltre settantamila uomini che portavano i pesi, e ottantamila scalpellini sui monti,
Соломон май авя шаптезечь де мий де оамень каре пуртау повериле ши оптзечь де мий каре тэяу петреле ын мунць,
16 senza contare i capi, in numero di tremila trecento, preposti da Salomone ai lavori, e incaricati di dirigere gli operai.
афарэ де кэпетенииле, ын нумэр де трей мий трей суте, пусе де Соломон песте лукрэрь ши ынсэрчинате ку привегеря лукрэторилор.
17 Il re comandò che si scavassero delle pietre grandi, delle pietre di pregio, per fare i fondamenti della casa con pietre da taglio.
Ымпэратул а порунчит сэ се скоатэ петре марь ши мэреце, чоплите пентру темелииле касей.
18 E gli operai di Salomone e gli operai di Hiram e i Ghiblei tagliarono e prepararono il legname e le pietre per la costruzione della casa.
Лукрэторий луй Соломон, ай луй Хирам ши гиблиций ле-ау чоплит ши ау прегэтит лемнеле ши петреле пентру зидиря касей.
