Zaccaria 9

1 IL carico della parola del Signore contro al paese di Hadrac, e [contro a] Damasco, luogo del suo riposo: Perciocchè al Signore [si volge] l'occhio degli uomini, e di tutte le tribù d'Israele.

Ятэ пророчия, кувынтул Домнулуй, деспре цара Хадрак; ши ва ынчепе дин Дамаск. Кэч Домнул аре окюл ындрептат асупра оаменилор ши песте тоате семинцииле луй Исраел.

2 Ed egli porrà eziandio i termini ad Hamat, [e] a Tiro, ed a Sidon; benchè [quelle città] sieno grandemente savie;

Ел се опреште ши песте Хамат, каре се мэрӂинеште ку Дамаскул, песте Тир ши Сидон, ку тоатэ ынцелепчуня лор.

3 e che Tiro si sia edificata una fortezza, ed abbia ammassato dell'argento, a guisa del fango delle strade.

Тирул шь-а зидит о ынтэритурэ; а ынгрэмэдит арӂинт ка пулберя ши аур ка нороюл де пе улице.

4 Ecco, il Signore la scaccerà, e percoterà i suoi ripari, e li getterà nel mare, ed ella sarà consumata col fuoco.

Ятэ кэ Домнул ва пуне мына пе ел, ый ва нэпусти путеря ын маре ши ел ынсушь ва фи арс ку фок.

5 Aschelon [lo] vedrà, e temerà; Gaza anch'ella, e sentirà gran doglia; come anche Ecron; perciocchè quella a cui ella riguardava sarà confusa; e il re perirà di Gaza, ed Aschelon non sarà [più] abitata.

Аскалонул ва ведя лукрул ачеста ши се ва теме; Газа, де асеменя, ши о ва апука ун путерник кутремур; Екронул, де асеменя, кэч нэдеждя луй ва фи датэ де рушине; ва пери ымпэратул дин Газа, ши Аскалонул ну ва май фи локуит.

6 E de' bastardi abiteranno in Asdod, ed io distruggerò l'alterezza dei Filistei.

„Стрэинул се ва ашеза ын Асдод ши вой фрынӂе мындрия филистенилор.

7 E torrò il lor sangue dalla lor bocca, e le loro abbominazioni d'infra i lor denti; e ciò che sarà rimasto [apparterrà] anch'esso all'Iddio nostro, e sarà come un capo in Giuda; ma Ecron [sarà] come il Gebuseo.

Ый вой скоате сынӂеле дин гурэ ши урычуниле идолешть динтре динць, ка сэ фие ши ел о рэмэшицэ пентру Думнезеул ностру ши сэ фие ка о кэпетение дин Иуда, ши Екронул, ка иебусиций.

8 Ed io mi accamperò intorno alla mia Casa, [per difenderla] da esercito, da chi va e viene; e l'oppressore non passerà più a loro; perciocchè ora io [l]'ho riguardata con gli occhi miei.

Вой тэбэры ын журул Касей Меле, ка с-о апэр ымпотрива уней оштирь, ымпотрива челор че се дук ши вин, ши ну ва май трече асуприторул песте ей, кэч акум Мэ уйт ку окий Мей.

9 Festeggia grandemente, o figliuola di Sion; giubila, figliuola di Gerusalemme. Ecco, il tuo Re, giusto, e Salvatore, umile, e montato sopra un asino, anzi sopra un puledro d'infra le asine, verrà a te.

Салтэ де веселие, фийка Сионулуй! Стригэ де букурие, фийка Иерусалимулуй! Ятэ кэ Ымпэратул тэу вине ла тине; Ел есте неприхэнит ши бируитор, смерит ши кэларе пе ун мэгар, пе ун мынз, пе мынзул уней мэгэрице.

10 Ed io sterminerò di Efraim i carri, e di Gerusalemme i cavalli; e gli archi di guerra saran distrutti; e [quel Re] parlerà di pace alle nazioni; e la sua signoria [sarà] da un mare all'altro, e dal Fiume fino agli estremi termini della terra.

Вой нимичи кареле де рэзбой дин Ефраим ши каий дин Иерусалим, ши аркуриле де рэзбой вор фи нимичите. Ел ва вести нямурилор пачя ши ва стэпыни де ла о маре ла чялалтэ ши де ла рыу пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй.

11 Quant'è a te, ancora, [o Sion], per lo sangue del tuo patto, io ho messi in libertà i tuoi prigioni fuor della fossa, ove non [era] acqua alcuna.

Ынсэ, кыт пентру тине, Сиоане, дин причина легэмынтулуй тэу печетлуит ку сынӂе, вой скоате пе принший тэй де рэзбой дин гроапа ын каре ну есте апэ.

12 Ritornate alla fortezza, o prigioni di speranza; ancor oggi ti annunzio che io ti renderò [de' beni] al doppio.

Ынтоарчеци-вэ ла четэцуе, приншь де рэзбой плинь де нэдежде! О спун ши астэзь кэ ыць вой ынтоарче ындоит!

13 Perciocchè io mi ho teso Giuda, [come] un arco; io ho impugnato Efraim a piena mano, ed ho destati i tuoi figliuoli, o Sion, contro a' tuoi figliuoli, o Iavan; e ti ho renduta simile alla spada di un [uomo] prode.

Кэч Ымь ынкордез пе Иуда ка арк ши яу пе Ефраим ка сэӂятэ ши вой скула пе копиий тэй, Сиоане, ымпотрива копиилор тэй, Гречио! Те вой фаче ка сабия унуй витяз!”

14 E il Signore apparirà di sopra a loro, e le sue saette saranno tratte, a guisa di folgori; e il Signore Iddio sonerà con la tromba, e camminerà co' turbini dell'Austro.

Дар Домнул Се ва арэта дясупра лор, ши сэӂята Луй ва порни ка фулӂерул; Домнул Думнезеу ва суна дин трымбицэ ши ва ынаинта вижелия де ла мязэзи.

15 Il Signor degli eserciti sarà lor protettore; ed essi mangeranno, e ribatteranno le pietre delle frombole; e berranno, [e] romoreggeranno, come [per] lo vino; e saran ripieni, come il bacino, come i canti dell'altare.

Домнул оштирилор ый ва окроти ши вор мынка ши вор здроби петреле де праштие, вор бя, вор фаче гэлэӂие ка амециць де вин; вор фи плинь ка ун пахар де жертфэ, ка ши колцуриле алтарулуй.

16 E il Signore Iddio loro li salverà in quel giorno, come la greggia del suo popolo; perciocchè pietre coronate saran rizzate per insegne sopra la sua terra.

Домнул Думнезеул лор ый ва скэпа ын зиуа ачея, ка пе турма попорулуй Сэу, кэч ей сунт петреле кунуний ымпэрэтешть, каре вор стрэлучи ын цара Са!

17 Perciocchè quanta [sarà] la sua bontà? e quanta la sua bellezza? il frumento farà crescere e fiorire i giovani, e il mosto le fanciulle.

О! Кыт сунт де ынфлориторь! Кыт сунт де фрумошь! Грыул ва весели пе тинерь ши мустул, пе фете.