Tito 3

1 Ricorda loro che sieno soggetti a' principati, ed alle podestà; che sieno ubbidienti, preparati ad ogni buona opera.

ತೇ ಯಥಾ ದೇಶಾಧಿಪಾನಾಂ ಶಾಸಕಾನಾಞ್ಚ ನಿಘ್ನಾ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣ್ಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮೈ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಣೇ ಸುಸಜ್ಜಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ

2 Che non dican male di alcuno; che non sien contenziosi, [ma] benigni, mostrando ogni mansuetudine inverso tutti gli uomini.

ಕಮಪಿ ನ ನಿನ್ದೇಯು ರ್ನಿವ್ವಿರೋಧಿನಃ ಕ್ಷಾನ್ತಾಶ್ಚ ಭವೇಯುಃ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪ್ರತಿ ಚ ಪೂರ್ಣಂ ಮೃದುತ್ವಂ ಪ್ರಕಾಶಯೇಯುಶ್ಚೇತಿ ತಾನ್ ಆದಿಶ|

3 Perciocchè ancora noi eravamo già insensati, ribelli, erranti, servendo a varie concupiscenze, e voluttà; menando la vita in malizia, ed invidia; odiosi, [e] odiando gli uni gli altri.

ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ವಯಮಪಿ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಾ ಅನಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಭ್ರಾನ್ತಾ ನಾನಾಭಿಲಾಷಾಣಾಂ ಸುಖಾನಾಞ್ಚ ದಾಸೇಯಾ ದುಷ್ಟತ್ವೇರ್ಷ್ಯಾಚಾರಿಣೋ ಘೃಣಿತಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ದ್ವೇಷಿಣಶ್ಚಾಭವಾಮಃ|

4 Ma, quando la benignità di Dio, nostro Salvatore, e il suo amore inverso gli uomini è apparito,

ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಯಾ ದಯಾ ಮರ್ತ್ತ್ಯಾನಾಂ ಪ್ರತಿ ಚ ಯಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾದುರ್ಭಾವೇ ಜಾತೇ

5 egli ci ha salvati; non per opere giuste, che noi abbiam fatte; ma, secondo la sua misericordia, per lo lavacro della rigenerazione, e per lo rinnovamento dello Spirito Santo;

ವಯಮ್ ಆತ್ಮಕೃತೇಭ್ಯೋ ಧರ್ಮ್ಮಕರ್ಮ್ಮಭ್ಯಸ್ತನ್ನಹಿ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಕೃಪಾತಃ ಪುನರ್ಜನ್ಮರೂಪೇಣ ಪ್ರಕ್ಷಾಲನೇನ ಪ್ರವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನೋ ನೂತನೀಕರಣೇನ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ

6 il quale egli ha copiosamente sparso sopra noi, per Gesù Cristo, nostro Salvatore.

ಸ ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ತ್ರಾತ್ರಾ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನಾಸ್ಮದುಪರಿ ತಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಚುರತ್ವೇನ ವೃಷ್ಟವಾನ್|

7 Acciocchè, giustificati per la grazia d'esso, siam fatti eredi della vita eterna, secondo la [nostra] speranza. (aiōnios g166)

ಇತ್ಥಂ ವಯಂ ತಸ್ಯಾನುಗ್ರಹೇಣ ಸಪುಣ್ಯೀಭೂಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಯಾನನ್ತಜೀವನಸ್ಯಾಧಿಕಾರಿಣೋ ಜಾತಾಃ| (aiōnios g166)

8 Certa [è] questa parola, e queste cose voglio che tu affermi; acciocchè coloro che hanno creduto a Dio abbiano cura d'attendere a buone opere. Queste sono le cose buone ed utili agli uomini.

ವಾಕ್ಯಮೇತದ್ ವಿಶ್ವಸನೀಯಮ್ ಅತೋ ಹೇತೋರೀಶ್ವರೇ ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿತವನ್ತಸ್ತೇ ಯಥಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುತಿಷ್ಠೇಯುಸ್ತಥಾ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯೇತಿ ಮಮಾಭಿಮತಂ| ತಾನ್ಯೇವೋತ್ತಮಾನಿ ಮಾನವೇಭ್ಯಃ ಫಲದಾನಿ ಚ ಭವನ್ತಿ|

9 Ma fuggi le stolte quistioni, e le genealogie, e le contese e risse intorno alla legge; poichè sono inutili e vane.

ಮೂಢೇಭ್ಯಃ ಪ್ರಶ್ನವಂಶಾವಲಿವಿವಾದೇಭ್ಯೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ವಿತಣ್ಡಾಭ್ಯಶ್ಚ ನಿವರ್ತ್ತಸ್ವ ಯತಸ್ತಾ ನಿಷ್ಫಲಾ ಅನರ್ಥಕಾಶ್ಚ ಭವನ್ತಿ|

10 Schiva l'uomo eretico, dopo la prima e la seconda ammonizione;

ಯೋ ಜನೋ ಬಿಭಿತ್ಸುಸ್ತಮ್ ಏಕವಾರಂ ದ್ವಿರ್ವ್ವಾ ಪ್ರಬೋಧ್ಯ ದೂರೀಕುರು,

11 sapendo che il tale è sovvertito e pecca, essendo condannato da sè stesso.

ಯತಸ್ತಾದೃಶೋ ಜನೋ ವಿಪಥಗಾಮೀ ಪಾಪಿಷ್ಠ ಆತ್ಮದೋಷಕಶ್ಚ ಭವತೀತಿ ತ್ವಯಾ ಜ್ಞಾಯತಾಂ|

12 QUANDO io avrò mandato a te Artema, o Tichico, studiati di venire a me in Nicopoli; perciocchè io son deliberato di passar quivi il verno.

ಯದಾಹಮ್ ಆರ್ತ್ತಿಮಾಂ ತುಖಿಕಂ ವಾ ತವ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯಾಮಿ ತದಾ ತ್ವಂ ನೀಕಪಲೌ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗನ್ತುಂ ಯತಸ್ವ ಯತಸ್ತತ್ರೈವಾಹಂ ಶೀತಕಾಲಂ ಯಾಪಯಿತುಂ ಮತಿಮ್ ಅಕಾರ್ಷಂ|

13 Accommiata studiosamente Zena, il dottor della legge, ed Apollo; acciocchè nulla manchi loro.

ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಃ ಸೀನಾ ಆಪಲ್ಲುಶ್ಚೈತಯೋಃ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಭಾವೋ ಯನ್ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ತೌ ಯತ್ನೇನ ತ್ವಯಾ ವಿಸೃಜ್ಯೇತಾಂ|

14 Or imparino ancora i nostri d'attendere a buone opere per gli usi necessari, acciocchè non sieno senza frutto.

ಅಪರಮ್ ಅಸ್ಮದೀಯಲೋಕಾ ಯನ್ನಿಷ್ಫಲಾ ನ ಭವೇಯುಸ್ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಯೋಜನೀಯೋಪಕಾರಾಯಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯನುಷ್ಠಾತುಂ ಶಿಕ್ಷನ್ತಾಂ|

15 Tutti quelli che [sono] meco ti salutano. Saluta quelli che ci amano in fede. La grazia [sia] con tutti voi. Amen.

ಮಮ ಸಙ್ಗಿನಃ ಸವ್ವೇ ತ್ವಾಂ ನಮಸ್ಕುರ್ವ್ವತೇ| ಯೇ ವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ಅಸ್ಮಾಸು ಪ್ರೀಯನ್ತೇ ತಾನ್ ನಮಸ್ಕುರು; ಸರ್ವ್ವೇಷು ಯುಷ್ಮಾಸ್ವನುಗ್ರಹೋ ಭೂಯಾತ್| ಆಮೇನ್|