Apocalisse 17
1 ED uno de' sette angeli, che aveano le sette coppe, venne, e parlò meco, dicendo: Vieni, io ti mostrerò la condannazione della gran meretrice, che siede sopra molte acque;
ตทนนฺตรํ เตษำ สปฺตกํสธาริณำ สปฺตทูตานามฺ เอก อาคตฺย มำ สมฺภาษฺยาวทตฺ, อตฺราคจฺฉ, เมทินฺยา นรปตโย ยยา เวศฺยยา สารฺทฺธํ วฺยภิจารกรฺมฺม กฺฤตวนฺต: ,
2 con la quale hanno fornicato i re della terra; e del vino della cui fornicazione sono stati inebbriati gli abitanti della terra.
ยสฺยา วฺยภิจารมเทน จ ปฺฤถิวีนิวาสิโน มตฺตา อภวนฺ ตสฺยา พหุโตเยษูปวิษฺฏายา มหาเวศฺยายา ทณฺฑมฺ อหํ ตฺวำ ทรฺศยามิฯ
3 Ed egli mi trasportò in ispirito in un deserto; ed io vidi una donna, che sedeva sopra una bestia di color di scarlatto, piena di nomi di bestemmia, ed avea sette teste, e dieci corna.
ตโต 'หมฺ อาตฺมนาวิษฺฏเสฺตน ทูเตน ปฺรานฺตรํ นีตสฺตตฺร นินฺทานามภิ: ปริปูรฺณํ สปฺตศิโรภิ รฺทศศฺฤงฺไคศฺจ วิศิษฺฏํ สินฺทูรวรฺณํ ปศุมุปวิษฺฏา โยษิเทกา มยา ทฺฤษฺฏาฯ
4 E quella donna, ch'era vestita di porpora, e di scarlatto, adorna d'oro, e di pietre preziose, e di perle, avea una coppa d'oro in mano, piena d'abbominazioni, e delle immondizie della sua fornicazione.
สา นารี กฺฤษฺณโลหิตวรฺณํ สินฺทูรวรฺณญฺจ ปริจฺฉทํ ธารยติ สฺวรฺณมณิมุกฺตาภิศฺจ วิภูษิตาสฺติ ตสฺยา: กเร ฆฺฤณารฺหทฺรไวฺย: สฺววฺยภิจารชาตมไลศฺจ ปริปูรฺณ เอก: สุวรฺณมย: กํโส วิทฺยเตฯ
5 E in su la sua fronte [era] scritto un nome: Mistero, Babilonia la grande, la madre delle fornicazioni, e delle abbominazioni della terra.
ตสฺยา ภาเล นิคูฒวากฺยมิทํ ปฺฤถิวีสฺถเวศฺยานำ ฆฺฤณฺยกฺริยาณาญฺจ มาตา มหาพาพิลิติ นาม ลิขิตมฺ อาเสฺตฯ
6 Ed io vidi quella donna ebbra del sangue dei santi, e del sangue de' martiri di Gesù; ed avendola veduta, mi maravigliai di gran maraviglia.
มม ทฺฤษฺฏิโคจรสฺถา สา นารี ปวิตฺรโลกานำ รุธิเรณ ยีโศ: สากฺษิณำ รุธิเรณ จ มตฺตาสีตฺ ตสฺยา ทรฺศนาตฺ มมาติศยมฺ อาศฺจรฺยฺยชฺญานํ ชาตํฯ
7 E l'angelo mi disse: Perchè ti maravigli? Io ti dirò il mistero della donna, e della bestia che la porta, la quale ha le sette teste, e le dieci corna.
ตต: ส ทูโต มามฺ อวทตฺ กุตสฺตวาศฺจรฺยฺยชฺญานํ ชายเต? อสฺยา โยษิตสฺตทฺวาหนสฺย สปฺตศิโรภิ รฺทศศฺฤงฺไคศฺจ ยุกฺตสฺย ปโศศฺจ นิคูฒภาวมฺ อหํ ตฺวำ ชฺญาปยามิฯ
8 La bestia che tu hai veduta, era, e non è [più]; e salirà dell'abisso, e poi andrà in perdizione; e gli abitanti della terra, i cui nomi non sono scritti nel libro della vita, fin dalla fondazione del mondo, si maraviglieranno, veggendo la bestia che era, e non è, e pure è. (Abyssos g12)
ตฺวยา ทฺฤษฺโฏ 'เสา ปศุราสีตฺ เนทานีํ วรฺตฺตเต กินฺตุ รสาตลาตฺ เตโนเทตวฺยํ วินาศศฺจ คนฺตวฺย: ฯ ตโต เยษำ นามานิ ชคต: สฺฤษฺฏิกาลมฺ อารภฺย ชีวนปุสฺตเก ลิขิตานิ น วิทฺยนฺเต เต ปฺฤถิวีนิวาสิโน ภูตมฺ อวรฺตฺตมานมุปสฺถาสฺยนฺตญฺจ ตํ ปศุํ ทฺฤษฺฏฺวาศฺจรฺยฺยํ มํสฺยนฺเตฯ (Abyssos g12)
9 Qui [è] la mente, che ha sapienza: le sette teste son sette monti, sopra i quali la donna siede.
อตฺร ชฺญานยุกฺตยา พุทฺธฺยา ปฺรกาศิตวฺยํฯ ตานิ สปฺตศิรำสิ ตสฺยา โยษิต อุปเวศนสฺถานสฺวรูปา: สปฺตคิรย: สปฺต ราชานศฺจ สนฺติฯ
10 Sono ancora sette re; i cinque son caduti, l'uno è, e l'altro non è ancora venuto; e quando sarà venuto, ha da durar poco.
เตษำ ปญฺจ ปติตา เอกศฺจ วรฺตฺตมาน: เศษศฺจาทฺยาปฺยนุปสฺถิต: ส ยโทปสฺถาสฺยติ ตทาปิ เตนาลฺปกาลํ สฺถาตวฺยํฯ
11 E la bestia che era, e non è [più], è anch'essa un ottavo [re], ed è de' sette, e se ne va in perdizione.
ย: ปศุราสีตฺ กินฺตฺวิทานีํ น วรฺตฺตเต ส เอวาษฺฏม: , ส สปฺตานามฺ เอโก 'สฺติ วินาศํ คมิษฺยติ จฯ
12 E le dieci corna, che tu hai vedute, son dieci re, i quali non hanno ancora preso il regno; ma prenderanno podestà, come re, in uno stesso tempo con la bestia.
ตฺวยา ทฺฤษฺฏานิ ทศศฺฤงฺคาณฺยปิ ทศ ราชาน: สนฺติ: , อทฺยาปิ ไต ราชฺยํ น ปฺราปฺตํ กินฺตุ มุหูรฺตฺตเมกํ ยาวตฺ ปศุนา สารฺทฺธํ เต ราชาน อิว ปฺรภุตฺวํ ปฺราปฺสฺยนฺติฯ
13 Costoro hanno un medesimo consiglio: e daranno la lor potenza, e podestà alla bestia.
ต เอกมนฺตฺรณา ภวิษฺยนฺติ สฺวกียศกฺติปฺรภาเวา ปศเว ทาสฺยนฺติ จฯ
14 Costoro guerreggeranno con l'Agnello, e l'Agnello li vincerà; perciocchè egli è il Signor de' signori, e il Re dei re; e coloro che [son] con lui[son] chiamati, ed eletti, e fedeli.
เต เมษศาวเกน สารฺทฺธํ โยตฺสฺยนฺติ, กินฺตุ เมษศาวกสฺตานฺ เชษฺยติ ยต: ส ปฺรภูนำ ปฺรภู ราชฺญำ ราชา จาสฺติ ตสฺย สงฺคิโน 'ปฺยาหูตา อภิรุจิตา วิศฺวาสฺยาศฺจฯ
15 Poi mi disse: Le acque che tu hai vedute, dove siede la meretrice, [son] popoli, e moltitudini, e nazioni, e lingue.
อปรํ ส มามฺ อวทตฺ สา เวศฺยา ยโตฺรปวิศติ ตานิ โตยานิ โลกา ชนตา ชาตโย นานาภาษาวาทินศฺจ สนฺติฯ
16 E le dieci corna, che tu hai vedute nella bestia, [son] quelli che odieranno la meretrice, e la renderanno deserta, e nuda; e mangeranno le sue carni, e bruceranno lei col fuoco.
ตฺวยา ทฺฤษฺฏานิ ทศ ศฺฤงฺคาณิ ปศุศฺเจเม ตำ เวศฺยามฺ ฤตียิษฺยนฺเต ทีนำ นคฺนาญฺจ กริษฺยนฺติ ตสฺยา มำสานิ โภกฺษฺยนฺเต วหฺนินา ตำ ทาหยิษฺยนฺติ จฯ
17 Perciocchè Iddio ha messo nel cuor loro di eseguire la sua sentenza, e di prendere un medesimo consiglio, e di dare il lor regno alla bestia; finchè sieno adempiute le parole di Dio.
ยต อีศฺวรสฺย วากฺยานิ ยาวตฺ สิทฺธึ น คมิษฺยนฺติ ตาวทฺ อีศฺวรสฺย มโนคตํ สาธยิตุมฺ เอกำ มนฺตฺรณำ กฺฤตฺวา ตไสฺม ปศเว เสฺวษำ ราชฺยํ ทาตุญฺจ เตษำ มนำสีศฺวเรณ ปฺรวรฺตฺติตานิฯ
18 E la donna, che tu hai veduta, è la gran città, che ha il regno sopra i re della terra.
อปรํ ตฺวยา ทฺฤษฺฏา โยษิตฺ สา มหานครี ยา ปฺฤถิวฺยา ราชฺญามฺ อุปริ ราชตฺวํ กุรุเตฯ
