< Salmi 88 >
1 Maschil di Heman Ezrahita, [che è] un cantico di salmo, [dato] al Capo de' Musici, dei figliuoli di Core, per cantar[lo] sopra Mahalat O SIGNORE Iddio della mia salute, Io grido di giorno [e] di notte, nel tuo cospetto.
canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
2 Venga la mia orazione in tua presenza; Inchina il tuo orecchio al mio grido.
intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
3 Perciocchè l'anima mia è sazia di mali; E la mia vita è giunta infino al sepolcro. (Sheol )
quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol )
4 Io son reputato del numero di quelli che scendono nella fossa; Io son simile ad un uomo [che] non [ha più] forza alcuna.
aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
5 Io [sono] spacciato fra i morti, Come gli uccisi che giacciono nella sepoltura, De' quali tu non ti ricordi più; E [che] son ricisi dalla tua mano.
inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
6 Tu mi hai posto in una fossa bassissima, In tenebre, in [luoghi] profondi.
posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
7 L'ira tua si è posata sopra me, E tu [mi] hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. (Sela)
super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
8 Tu hai allontanati da me i miei conoscenti, Tu mi hai renduto loro grandemente abbominevole; [Io son] serrato, e non posso uscire.
longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
9 L'occhio mio è doglioso d'afflizione; O Signore, io grido a te tuttodì, Io spiego a te le palme delle mie mani.
oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
10 Opererai tu alcuna maraviglia inverso i morti? I trapassati risorgeranno essi, per celebrarti? (Sela)
numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
11 La tua benignità si narrerà ella nel sepolcro? [E] la tua verità nel [luogo del]la perdizione?
numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione
12 Le tue maraviglie si conosceranno esse nelle tenebre? E la tua giustizia nella terra dell'obblio?
numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis
13 Ora quant'è a me, o Signore, io grido a te; [E] la mia orazione ti si fa incontro la mattina.
et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
14 Perchè scacci, o Signore, l'anima mia? [Perchè] nascondi il tuo volto da me?
ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me
15 Io [son] povero, e vengo meno fin dalla [mia] giovanezza; Io porto i tuoi spaventi, [e] ne sto in forse.
pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus
16 Le tue ire mi son passate addosso; I tuoi terrori mi hanno deserto;
in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me
17 Mi han circondato come acque tuttodì; Tutti quanti mi hanno intorniato.
circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul
18 Tu hai allontanati da me amici e compagni; I miei conoscenti [son nascosti nelle] tenebre.
elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria