Salmi 83

1 Cantico di Salmo di Asaf O DIO, non istartene cheto; Non tacere, e non riposarti, o Dio.

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Perciocchè ecco, i tuoi nemici romoreggiano; E quelli che ti odiano alzano il capo.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Hanno preso un cauto consiglio contro al tuo popolo, E si son consigliati contro a quelli che son nascosti appo te.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Hanno detto: Venite, e distruggiamoli, Sì che non sieno più nazione, E che il nome d'Israele non sia più ricordato.

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Perciocchè si son di pari consentimento consigliati insieme, [Ed] han fatta lega contro a te.

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 Le tende di Edom, e gl'Ismaeliti; I Moabiti, e gli Hagareni;

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 I Ghebaliti, gli Ammoniti, e gli Amalechiti; I Filistei, insieme con gli abitanti di Tiro;

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Gli Assiri eziandio si son congiunti con loro; Sono stati il braccio de' figliuoli di Lot. (Sela)

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Fa' loro come [tu facesti] a Madian; Come [a] Sisera, come [a] Iabin, al torrente di Chison;

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 I [quali] furono sconfitti in Endor, E furono [per] letame alla terra.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Fa' che i lor principi sieno come Oreb e Zeeb; E tutti i lor signori come Zeba, e Salmunna;

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Perciocchè hanno detto: Conquistiamoci gli abitacoli di Dio.

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Dio mio, falli essere come una palla; Come della stoppia al vento.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Come il fuoco brucia un bosco, E come la fiamma divampa i monti.

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 Così perseguitali colla tua tempesta, E conturbali col tuo turbo.

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Empi le lor facce di vituperio; E [fa' che] cerchino il tuo Nome, o Signore.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Sieno svergognati, e conturbati in perpetuo; E sieno confusi, e periscano;

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 E conoscano che tu, il cui Nome è il Signore, [Sei] il solo Altissimo sopra tutta la terra.

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.