Salmi 77

1 Salmo di Asaf, [dato] al Capo de' Musici, de' figliuoli di Iedutun LA mia voce [s'indirizza] a Dio, ed io grido; La mia voce [s'indirizza] a Dio, acciocchè egli mi porga l'orecchio.

Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

2 Nel giorno della mia distretta, io ho cercato il Signore; Le mie mani sono state sparse qua e là di notte, E non hanno avuta posa alcuna; L'anima mia ha rifiutato d'essere consolata.

W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

3 Io mi ricordo di Dio, e romoreggio; Io mi lamento, e il mio spirito è angosciato. (Sela)

Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

4 Tu hai ritenuti gli occhi miei [in continue] vegghie; Io son tutto attonito, e non posso parlare.

Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

5 Io ripenso a' giorni antichi, Agli anni da lungo tempo passati.

Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

6 Io mi ricordo come [già] io sonava; Io medito nel mio cuore di notte, E lo spirito mio va investigando.

Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

7 Il Signore [mi] rigetterà egli in perpetuo? E non [mi] gradirà egli [giammai] più?

Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

8 È la sua benignità venuta meno per sempre mai? È la [sua] parola mancata per ogni età?

Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

9 Iddio ha egli dimenticato di aver pietà? Ha egli serrate per ira le sue compassioni? (Sela)

Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

10 Io ho adunque detto: Se io son fiacco, Egli è perchè la destra dell'Altissimo è mutata.

I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

11 Io mi rammemoro le opere del Signore; Perciocchè io mi riduco a memoria le tue maraviglie antiche;

Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

12 E medito tutti i tuoi fatti, E ragiono delle tue operazioni.

I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

13 O Dio, le tue vie [si veggono] nel Santuario; Chi [è] dio grande, come Iddio?

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

14 Tu [sei] l'Iddio che fai maraviglie; Tu hai fatta conoscere la tua forza fra i popoli.

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

15 Tu hai, col tuo braccio, riscosso il tuo popolo; I figliuoli di Giacobbe e di Giuseppe. (Sela)

Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

16 Le acque ti videro, o Dio; Le acque ti videro, [e] furono spaventate; Gli abissi eziandio tremarono.

Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

17 Le nubi versarono diluvi d'acque; I cieli tuonarono; I tuoi strali eziandio andarono attorno.

Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

18 Il suon de' tuoi tuoni [fu] per lo giro [del cielo]; I folgori alluminarono il mondo; La terra fu smossa, e tremò.

Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

19 La tua via [fu] per mezzo il mare, E il tuo sentiero per mezzo le grandi acque; E le tue pedate non furono riconosciute.

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

20 Tu conducesti il tuo popolo, come una greggia, Per man di Mosè e d'Aaronne.

Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.