< Salmi 33 >
1 VOI giusti, giubilate nel Signore; La lode [è] decevole agli [uomini] diritti.
Ĝoje kantu, ho piuloj, antaŭ la Eternulo; Al la justuloj konvenas glorado.
2 Celebrate il Signore colla cetera; Salmeggiategli col saltero [e col] decacordo.
Gloru la Eternulon per harpo, Per dekkorda psaltero ludu al Li.
3 Cantategli un nuovo cantico, Sonate maestrevolmente con giubilo.
Kantu al Li novan kanton, Bone ludu al Li kun trumpetado.
4 Perciocchè la parola del Signore è diritta; E tutte le sue opere [son fatte] con verità.
Ĉar ĝusta estas la vorto de la Eternulo, Kaj ĉiu Lia faro estas fidinda.
5 Egli ama la giustizia e la dirittura; La terra è piena della benignità del Signore.
Li amas justecon kaj juĝon; La tero estas plena de la boneco de la Eternulo.
6 I cieli sono stati fatti per la parola del Signore, E tutto il loro esercito per lo soffio della sua bocca.
Per la vorto de la Eternulo estiĝis la ĉielo; Kaj per la spiro de Lia buŝo estiĝis ĝia tuta ekzistantaro.
7 Egli ha adunate le acque del mare come [in] un mucchio; Egli ha riposti gli abissi [come] in tesori.
Li kolektis kiel en tenujon la akvon de la maro, Li metis la abismojn en konservejojn.
8 Tutta la terra tema del Signore; Abbianne spavento tutti gli abitanti del mondo.
Timu la Eternulon la tuta tero; Tremu antaŭ Li ĉiuj loĝantoj de la mondo.
9 Perciocchè egli disse [la parola], e [la cosa] fu; Egli comandò, e [la cosa] surse.
Ĉar Li diris, kaj tio fariĝis; Li ordonis, kaj tio aperis.
10 Il Signore dissipa il consiglio delle genti, Ed annulla i pensieri de' popoli.
La Eternulo neniigas la interkonsenton de la popoloj, Li detruas la intencojn de la nacioj.
11 Il consiglio del Signore dimora in eterno; I pensieri del suo cuore [dimorano] per ogni età.
La decido de la Eternulo restas eterne, La pensoj de Lia koro restas de generacio al generacio.
12 Beata la gente di cui il Signore [è] l'Iddio; [Beato] il popolo, [il quale] egli ha eletto per sua eredità.
Felica estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo; La gento, kiun Li elektis al Si kiel heredon.
13 Il Signore riguarda dal cielo, Egli vede tutti i figliuoli degli uomini.
El la ĉielo la Eternulo rigardas, Li vidas ĉiujn homidojn.
14 Egli mira, dalla stanza del suo seggio, Tutti gli abitanti della terra.
De la trono, sur kiu Li sidas, Li rigardas ĉiujn, kiuj loĝas sur la tero,
15 [Egli è quel] che ha formato il cuor di essi tutti, Che considera tutte le loro opere.
Li, kiu kreis la korojn de ili ĉiuj, Kiu rimarkas ĉiujn iliajn farojn.
16 Il re non è salvato per grandezza di esercito; L' [uomo] prode non iscampa per grandezza di forza.
La reĝon ne helpos granda armeo, Fortulon ne savos granda forto.
17 Il cavallo [è] cosa fallace per salvare, E non può liberare colla grandezza della sua possa.
Vana estas la ĉevalo por helpo, Kaj per sia granda forto ĝi ne savos.
18 Ecco, l'occhio del Signore [è] inverso quelli che lo temono; Inverso quelli che sperano nella sua benignità;
Jen la okulo de la Eternulo estas sur tiuj, kiuj Lin timas, Kiuj esperas Lian favoron,
19 Per riscuoter l'anima loro dalla morte, E per conservarli in vita in [tempo di] fame.
Ke Li savu de morto ilian animon Kaj nutru ilin en tempo de malsato.
20 L'anima nostra attende il Signore; Egli [è] il nostro aiuto, e il nostro scudo.
Nia animo fidas la Eternulon; Li estas nia helpo kaj nia ŝildo.
21 Certo, il nostro cuore si rallegrerà in lui; Perciocchè noi ci siam confidati nel Nome della sua santità.
Ĉar pro Li ĝojas nia koro, Ĉar ni fidas Lian sanktan nomon.
22 La tua benignità, o Signore, sia sopra noi, Siccome noi abbiamo sperato in te.
Via favoro, ho Eternulo, estu super ni, Kiel ni esperas al Vi.