Salmi 132
1 Cantico di Maalot RICORDATI, Signore, di Davide, E di tutte le sue afflizioni.
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Come egli giurò al Signore, [E] fece voto al Possente di Giacobbe, [dicendo: ]
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Se io entro nel tabernacolo della mia casa, Se salgo sopra la lettiera del mio letto;
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Se do alcun sonno agli occhi miei, [O] alcun sonnecchiare alle mie palpebre;
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Infino a tanto che io abbia trovato un luogo al Signore, Degli abitacoli al Possente di Giacobbe.
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Ecco, noi abbiamo udito [che l'Arca era stata] nella [contrada] Efratea; [Poi] la trovammo ne' campi di Iaar.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Entriamo negli abitacoli del Signore; Adoriamo allo scannello de' suoi piedi.
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Levati, Signore; Tu, e l'Arca della tua forza, [per entrar] nel tuo riposo.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 I tuoi sacerdoti sieno rivestiti di giustizia, E giubilino i tuoi santi.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Per amor di Davide, tuo servitore, Non negare al tuo unto la sua richiesta.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Il Signore giurò verità a Davide, E non [la] rivocherà, [dicendo]: Io metterò sopra il tuo trono del frutto del tuo ventre.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Se i tuoi figliuoli osservano il mio patto, E la mia testimonianza, che io insegnerò loro; [Essi], e i lor figliuoli in perpetuo, Sederanno sopra il tuo trono.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Perciocchè il Signore ha eletta Sion; Egli l'ha gradita per sua stanza, dicendo:
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Questo [è] il mio riposo in perpetuo, Qui abiterò; perciocchè [questo è il luogo che] io ho desiderato.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Io benedirò largamente la sua vittuaglia; Io sazierò di pane i suoi poveri.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 E vestirò i suoi sacerdoti [di vesti] di liberazione; E i suoi santi giubileranno in gran letizia.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Quivi farò germogliare un corno a Davide; E terrò accesa una lampana al mio unto.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Io vestirò i suoi nemici di vergogna; E la sua benda reale fiorirà sopra lui.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
