Salmi 107
1 CELEBRATE il Signore; perciocchè [egli è] buono. Perciocchè la sua benignità [dura] in eterno.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 [Così] dicano quelli che sono stati riscattati dal Signore, I quali egli ha riscossi di distretta.
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 E li ha raccolti da' [diversi] paesi, Dal Levante e dal Ponente; dal Settentrione e dal mare.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Essi andavano errando per deserti, per cammini di solitudine; Non trovavano città abitata.
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 [Erano] affamati ed assetati; L'anima loro spasimava in loro.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha tratti fuor delle loro angosce;
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 E li ha condotti per diritto cammino, Per andare in città abitata.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Perciocchè egli ha saziata l'anima assetata, Ed ha empiuta di beni l'anima affamata.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 [Così dicano] quelli che dimoravano in tenebre ed in ombra di morte, Prigioni, [ritenuti] in afflizione, e ne' ferri.
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Perciocchè erano stati ribelli alle parole del Signore, Ed avevano sprezzato il consiglio dell'Altissimo;
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Onde egli aveva abbattuto il cuor loro con affanni, [Ed] erano caduti; e non [vi era] alcuno che [li] soccorresse.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce;
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 [E] li ha tratti fuor delle tenebre, e dell'ombra della morte; Ed ha rotti i lor legami.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Perciocchè egli ha rotte le porte di rame, Ed ha spezzate le sbarre di ferro.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 [Così dicano] gli stolti, [ch]'erano afflitti per li lor misfatti, Ne' quali camminavano, e per le loro iniquità.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 La cui anima abbominava ogni cibo; Ed erano giunti fino alle porte della morte.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Egli ha mandata la sua parola, e li ha sanati, E liberati dalle lor malattie mortali.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 E sacrifichino sacrificii di lode, E raccontino le sue opere con giubilo.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 [Così dicano] quelli che scendono nel mare sopra navi, Che fanno traffico su per le grandi acque.
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Essi veggono le opere del Signore, E le sue maraviglie nel profondo [mare].
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Perciocchè, alla sua parola, egli fa levare il vento di tempesta, Il quale alza le onde di esso.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Salgono al cielo, [poi] scendono agli abissi; L'anima loro si strugge di male.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Saltano, e traballano come un ebbro; E perdono tutto il lor senno.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Ma, gridando al Signore, mentre sono in distretta, Egli li trae fuor delle loro angosce.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Egli acqueta la tempesta, E le onde loro si fermano.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Ed essi si rallegrano che sono acquetate; Ed egli li conduce al porto da loro desiderato.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Ed esaltinlo nella raunanza del popolo, E laudinlo nel concistoro degli anziani.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Egli riduce i fiumi in deserto, E le vene delle acque in luoghi aridi;
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 La terra fertile in salsuggine, Per la malvagità de' suoi abitanti.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Egli riduce i deserti in guazzi d'acque. E la terra arida in vene d'acque;
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 E fa quivi abitar gli affamati, I quali [vi] fondano città da abitare.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 E seminano campi, e piantano vigne, Che producono rendita di frutto.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Ed egli li benedice, e moltiplicano grandemente; Ed egli non iscema i lor bestiami.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Poi vengono al meno, e sono abbassati Per distretta, [per] avversità, e [per] affanni.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Egli spande lo sprezzo sopra i nobili, E li fa andare errando per luoghi deserti, [ove] non [vi è] via alcuna.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 E innalza il bisognoso dalla miseria, E fa che le famiglie [moltiplicano] a guisa di gregge.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Gli [uomini] diritti, veggendo [queste cose], si rallegrano; Ma ogni iniquità si tura la bocca.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Chi [è] savio? osservi queste cose, E consideri le benignità del Signore.
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
