Salmi 10
1 O SIGNORE, perchè te ne stai lontano? [Perchè] ti nascondi a' tempi [che siamo] in distretta?
Вскую, Господи, отстоя далече, презираеши во благовремениих, в скорбех?
2 L'empio colla sua superbia persegue il povero afflitto; [Ma] saranno presi nelle macchinazioni che hanno fatte.
Внегда гордитися нечестивому, возгарается нищий: увязают в советех, яже помышляют.
3 Perciocchè l'empio si gloria de' desiderii dell'anima sua; E benedice l'avaro, [e] dispetta il Signore.
Яко хвалимь есть грешный в похотех души своея, и обидяй благословимь есть.
4 L'empio, secondo l'alterezza del suo volto, non si cura [di nulla]; Tutti i suoi pensieri [sono, che] non [vi è] Dio.
Раздражи Господа грешный: по множеству гнева своего не взыщет: несть Бога пред ним.
5 Le sue vie son profane in ogni tempo; I tuoi giudicii gli sono una cosa troppo alta, [per averli] davanti a sè; Egli soffia contro a tutti i suoi nemici.
Оскверняются путие его на всяко время: отемлются судбы Твоя от лица его: всеми враги своими обладает.
6 Egli dice nel suo cuore: Io non sarò [giammai] smosso; [Egli dice], che in veruna età non caderà in alcun male.
Рече бо в сердцы своем: не подвижуся от рода в род без зла:
7 La sua bocca è piena di esecrazione, e di frodi, e d'inganno; Sotto la lingua sua [vi è] perversità ed iniquità.
егоже клятвы уста его полна суть, и горести и льсти: под языком его труд и болезнь.
8 Egli sta negli agguati per le ville; Egli uccide l'innocente in luoghi nascosti; I suoi occhi spiano il povero.
Приседит в ловителстве с богатыми в тайных, еже убити неповиннаго: очи его на нищаго призираете.
9 Egli insidia il povero nel [suo] nascondimento, Come il leone nella sua spelonca; Egli l'insidia per predarlo; Egli preda il povero, traendolo nella sua rete.
Ловит в тайне яко лев во ограде своей, ловит еже восхитити нищаго, восхитити нищаго, внегда привлещи и в сети своей.
10 Egli se ne sta quatto e chino; E molti poveri caggiono nelle sue unghie.
Смирит его: преклонится и падет, внегда ему обладати убогими.
11 Egli dice nel cuor suo: Iddio l'ha dimenticato; Egli ha nascosta la sua faccia, egli giammai non lo vedrà.
Рече бо в сердцы своем: забы Бог, отврати лице Свое, да не видит до конца.
12 Levati, Signore; o Dio, alza la tua mano; Non dimenticare i poveri afflitti.
Воскресени, Господи Боже мой, да вознесется рука Твоя, не забуди убогих Твоих до конца.
13 Perchè l'empio dispetta egli Iddio? [Perchè] dice [egli] nel cuor suo, [che] tu non [ne] ridomanderai ragione?
Чесо ради прогнева нечестивый Бога? Рече бо в сердцы своем: не взыщет.
14 Tu [l]'hai pur veduto; perciocchè tu riguardi l'oltraggio e il dispetto, Per prendere [il fatto] in mano. Il povero si rimette in te; Tu sei l'aiutatore dell'orfano.
Видиши, яко Ты болезнь и ярость смотряеши, да предан будет в руце Твои: тебе оставлен есть нищий, сиру Ты буди помощник.
15 Fiacca il braccio dell'empio; E [poi, se] tu ricerchi l'empietà del malvagio, non la troverai [più].
Сокруши мышцу грешному и лукавому: взыщется грех его и не обрящется.
16 Il Signore [è] re in sempiterno; Le genti son perite dalla sua terra.
Господь царь во век и в век века: погибнете, языцы, от земли Его.
17 O Signore, tu esaudisci il desiderio degli umili; Tu raffermi il cuor loro, le tue orecchie sono attente a loro;
Желание убогих услышал еси, Господи, уготованию сердца их внят ухо Твое.
18 Per far ragione all'orfano e al povero; Acciocchè l'uomo di terra non continui più ad usar violenza.
Суди сиру и смирену, да не приложит ктому величатися человек на земли.
