Proverbi 19
1 Il povero, che cammina nella sua integrità, Val meglio che il perverso di labbra, il quale [è] stolto.
Nabags savā vientiesībā staigādams ir labāks, nekā ģeķis ar netiklu muti.
2 Come chi è frettoloso di piedi incappa; Così non [vi è] alcun bene, quando l'anima è senza conoscimento.
Arī pārsteigšanās bez ziņas nav laba, un ātri skrejot klūp.
3 La stoltizia dell'uomo perverte la via di esso; E pure il suo cuore dispetta contro al Signore.
Ģeķība cilvēkam sajauc ceļus, ka viņa sirds kurn pret To Kungu.
4 Le ricchezze aggiungono amici in gran numero; Ma il misero è separato dal suo intimo amico.
Manta pieved daudz draugu, bet nabagu draugs atstāj.
5 Il falso testimonio non resterà impunito, E chi sbocca menzogne non iscamperà.
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas melus runā, neizglābsies.
6 Molti riveriscono il principe; Ma ognuno [è] amico del donatore.
Augstam kungam daudz pieglaužas, un ikkatrs ir devīgam vīram draugs.
7 Tutti i fratelli del povero l'odiano; Quanto più si dilungheranno i suoi amici da lui! Egli [con] parole [li] supplica, ma essi se ne vanno.
Nabagu ienīst visi viņa brāļi, cik vairāk viņa draugi no viņa atraujas; meklē tos pirmos vārdus, to nav.
8 Chi acquista senno ama l'anima sua; Chi osserva l'intendimento troverà del bene.
Kas gudrību panāk, mīl savu dvēseli; kas ar prātu dzīvo, atrod labumu.
9 Il falso testimonio non resterà impunito, E chi sbocca menzogne perirà.
Nepatiess liecinieks nesodīts nepaliks, un kas droši melus runā, aizies postā.
10 I diletti non si convengono allo stolto; Quanto meno [conviensi] al servo signoreggiar sopra i principi!
Ģeķim nepieder kārumā dzīvot, ne vēl kalpam pār kungiem valdīt.
11 Il senno dell'uomo rallenta l'ira di esso; E la sua gloria [è] di passar sopra le offese.
Prātīgs cilvēks ir lēns uz dusmām, un viņa rota ir, kaitināšanu aizmirst.
12 L'indegnazione del re [è] come il ruggito del leoncello; Ma il suo favore [è] come la rugiada sopra l'erba.
Ķēniņa dusmība ir kā jauna lauvas rūkšana; bet Viņa žēlastība kā rasa uz zāles.
13 Il figliuolo stolto [è] una grande sciagura a suo padre; E le risse della moglie [sono] un gocciolar continuo.
Ģeķīgs dēls ir tēvam par sirdēstiem, un sievas riešana ir pilēšana bez gala.
14 Casa e sostanza [sono] l'eredità de' padri; Ma dal Signore [viene] la moglie prudente.
Namu un mantu manto no vecākiem, bet prātīgu sievu no Tā Kunga.
15 La pigrizia fa cadere in profondo sonno; E la persona negligente avrà fame.
Slinkums iemidzina miegā, un kūtra dvēsele cietīs badu.
16 Chi osserva il comandamento guarda l'anima sua; [Ma] chi trascura le sue vie morrà.
Kas mācību sargā, tas sargā savu dvēseli; kas savu ceļu neņem vērā, tas mirs.
17 Chi dona al povero presta al Signore; Ed [egli] gli farà la sua retribuzione.
Kas par nabagu apžēlojās, tas aizdod Tam Kungam, un tas tam atmaksās viņa labdarīšanu.
18 Gastiga il tuo figliuolo, mentre vi è ancora della speranza; Ma non imprender già di ucciderlo.
Pārmāci savu dēlu, kamēr vēl cerība, bet nedod savai dvēselei vaļas, viņu nokaut.
19 Chi [è] grandemente iracondo [ne] porterà la pena; Che se tu [lo] scampi, tu lo renderai vie più [iracondo].
Kam liela sirds, tam jācieš sods; jo gribi novērst, jo iet vairumā.
20 Ascolta consiglio, e ricevi correzione, Acciocchè tu diventi savio alla fine.
Klausi padomam un pieņem mācību, ka tu pēcgalā palieci gudrs.
21 [Vi sono] molti pensieri nel cuor dell'uomo; Ma il consiglio del Signore [è] quello che sarà stabile.
Cilvēka sirdī ir daudz nodomu, bet Tā Kunga padoms, tas pastāv.
22 La benignità dell'uomo [è] il suo ornamento; E meglio vale il povero, che l'uomo bugiardo.
Cilvēka gods ir labu darīt, un nabags ir labāks, nekā melkulis.
23 Il timor del Signore [è] a vita; [E chi lo teme] passerà la notte sazio, [e] non sarà visitato da alcun male.
Tā Kunga bijāšana ir uz dzīvību; jo tāds būs paēdis un dzīvos, ļauna neaizskarts.
24 Il pigro nasconde la mano nel seno, E non la ritrae fuori, non pure [per recarsela] alla bocca.
Sliņķis slēpj roku azotē, pat pie mutes viņš to neliek.
25 Percuoti lo schernitore, e il semplice ne diventerà avveduto; E se tu correggi l'[uomo] intendente, egli intenderà la scienza.
Per garzobi, tad tas nejēga atjēgs, un pamāci prātīgo, tad viņš atzīs, kas der.
26 Il figliuolo che fa vergogna e vituperio, Ruina il padre, [e] scaccia la madre.
Kas tēvu posta un māti izdzen, tas ir bezkaunīgs un negants bērns.
27 Figliuol mio, ascoltando l'ammaestramento, Rimanti di deviare da' detti di scienza.
Neklausi, mans bērns, mācībai, kas nomaldina no gudrības vārdiem.
28 Il testimonio scellerato schernisce la dirittura; E la bocca degli empi trangugia l'iniquità.
Nelieša liecinieks apsmej tiesu, un bezdievīgo mute ierij netaisnību.
29 I giudicii sono apparecchiati agli schernitori, E le percosse al dosso degli stolti.
Garzobiem sodība gatava un pēriens ģeķu mugurai.
