Proverbi 11
1 Le bilance false [sono] cosa abbominevole al Signore; Ma il peso giusto gli [è] cosa grata.
RAB hileli teraziden iğrenir, Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.
2 Venuta la superbia, viene l'ignominia; Ma la sapienza [è] con gli umili.
Küstahlığın ardından utanç gelir, Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.
3 L'integrità degli [uomini] diritti li conduce; Ma la perversità de' disleali di distrugge.
Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.
4 Le ricchezze non gioveranno al giorno dell'indegnazione; Ma la giustizia riscoterà da morte.
Gazap günü servet işe yaramaz, Oysa doğruluk ölümden kurtarır.
5 La giustizia dell'[uomo] intiero addirizza la via di esso; Ma l'empio caderà per la sua empietà.
Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.
6 La giustizia degli [uomini] diritti li riscoterà; Ma i disleali saranno presi per la lor propria malizia.
Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, Ama haini kendi hırsı ele verir.
7 Quando l'uomo empio muore, la sua aspettazione perisce; E la speranza [ch'egli aveva concepita] delle [sue] forze è perduta.
Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, Güvendiği güç de biter.
8 Il giusto è tratto fuor di distretta; Ma l'empio viene in luogo suo.
Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.
9 L'ipocrito corrompe il suo prossimo con la [sua] bocca; Ma i giusti [ne] son liberati per conoscimento.
Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.
10 La città festeggia del bene de' giusti; Ma [vi è] giubilo quando gli empi periscono.
Doğruların başarısına kent bayram eder, Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.
11 La città è innalzata per la benedizione degli [uomini] diritti; Ma è sovvertita per la bocca degli empi.
Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.
12 Chi sprezza il suo prossimo [è] privo di senno; Ma l'uomo prudente tace.
Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, Akıllı kişiyse dilini tutar.
13 Colui che va sparlando palesa il segreto; Ma chi è leale di spirito cela la cosa.
Dedikoducu sır saklayamaz, Oysa güvenilir insan sırdaş olur.
14 Il popolo cade in ruina dove non [son] consigli; Ma [vi è] salute in moltitudine di consiglieri.
Yol göstereni olmayan ulus düşer, Danışmanı bol olan zafere gider.
15 L'uomo certamente sofferirà del male, se fa sicurtà per lo strano; Ma chi odia i mallevadori [è] sicuro.
Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.
16 La donna graziosa otterrà gloria, Come i possenti ottengono ricchezze.
Sevecen kadın onur, Zorbalarsa yalnızca servet kazanır.
17 L'uomo benigno fa bene a sè stesso; Ma il crudele conturba la sua [propria] carne.
İyilikseverin yararı kendinedir, Gaddarsa kendi başına bela getirir.
18 L'empio fa un'opera fallace; Ma [vi è] un premio sicuro per colui che semina giustizia.
Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.
19 Così [è] la giustizia a vita, Come chi procaccia il male lo procaccia alla sua morte.
Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.
20 I perversi di cuore [sono] un abbominio al Signore; Ma quelli che sono intieri di via [son] ciò che gli è grato.
RAB sapık yürekliden iğrenir, Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.
21 Il malvagio d'ora in ora non resterà impunito; Ma la progenie de' giusti scamperà.
Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, Doğruların soyuysa kurtulur.
22 Una donna bella, ma scema di senno, [È] un monile d'oro nel grifo d'un porco.
Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.
23 Il desiderio de' giusti non [è] altro che bene; [Ma] la speranza degli empi [è] indegnazione.
Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, Kötülerin umutlarıysa gazapla.
24 Vi è tale che spande, e pur vie più diventa ricco; E tale che risparmia oltre al diritto, e [pur] ne diventa sempre più povero.
Eliaçık olan daha çok kazanır, Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.
25 La persona liberale sarà ingrassata; E chi annaffia sarà anch'esso annaffiato.
Cömert olan bolluğa erecek, Başkasına su verene su verilecek.
26 Il popolo maledirà chi serra il grano; Ma benedizione [sarà] sopra il capo di chi [lo] vende.
Halk buğday istifleyeni lanetler, Ama buğday satanı kutsar.
27 Chi cerca il bene procaccia benevolenza; Ma il male avverrà a chi lo cerca.
İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.
28 Chi si confida nelle sue ricchezze caderà; Ma i giusti germoglieranno a guisa di frondi.
Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.
29 Chi dissipa la sua casa possederà del vento; E lo stolto [sarà] servo a chi è savio di cuore.
Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.
30 Il frutto del giusto [è] un albero di vita; E il savio prende le anime.
Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, Bilge kişi insanları kazanır.
31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione in terra; Quanto più [la riceverà] l'empio e il peccatore?
Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.
