Levitico 23
1 IL Signore parlò, oltre a ciò, a Mosè, dicendo:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
2 Parla a' figliuoli di Israele, e di' loro: Quant'è alle feste solenni del Signore, le quali voi bandirete per sante raunanze, queste son le mie feste solenni.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ятэ сэрбэториле Домнулуй, пе каре ле вець вести ка адунэрь сфинте, ятэ сэрбэториле Меле:
3 Lavorisi sei giorni; ma, al settimo giorno, [siavi] riposo di Sabato, santa raunanza; non fate [in esso] lavoro alcuno; quel [giorno è] il Sabato del Signore, in tutte le vostre abitazioni.
Шасе зиле сэ лукраць, дар зиуа а шаптя есте Сабатул, зиуа де одихнэ, ку о адунаре сфынтэ. Сэ ну фачець ничо лукраре ын тимпул ей: есте Сабатул Домнулуй ын тоате локуинцеле воастре.
4 Queste [sono] le feste solenni del Signore, sante raunanze, le quali voi bandirete nelle loro stagioni:
Ятэ сэрбэториле Домнулуй, ку адунэрь сфинте, пе каре ле вець вести ла времуриле лор хотэрыте.
5 Nel primo mese, nel quartodecimo [giorno] del mese, fra i due vespri, [è] la Pasqua del Signore.
Ын луна ынтый, ын а пайспрезечя зи а луний, ынтре челе доуэ серь, вор фи Паштеле Домнулуй.
6 E nel quintodecimo giorno dell'istesso mese, [è] la festa degli azzimi, [consacrata] al Signore; mangiate per sette giorni [pani] azzimi.
Ши ын а чинчспрезечя зи а луний ачестея, ва фи Сэрбэтоаря Азимилор ын чинстя Домнулуй; шапте зиле сэ мынкаць азиме.
7 Siavi santa raunanza nel primo giorno, e non fate [in esso] alcuna opera servile.
Ын зиуа ынтый, сэ авець о адунаре сфынтэ: атунч сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ.
8 E offerite offerte da ardere al Signore per sette giorni; e nel settimo giorno [siavi] santa raunanza; non fate [in esso] opera alcuna servile.
Шапте зиле сэ адучець Домнулуй жертфе мистуите де фок. Ын зиуа а шаптя сэ фие о адунаре сфынтэ: атунч сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ.’”
9 Il Signore parlò, oltre a ciò, a Mosè, dicendo:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
10 Parla a' figliuoli d'Israele, e di' loro: Quando voi sarete entrati nel paese, il quale io vi do, e ne mieterete la ricolta; portate al sacerdote una menata delle primizie della vostra ricolta.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Кынд вець интра ын цара пе каре в-о дау ши кынд вець сечера семэнэтуриле, сэ адучець преотулуй ун сноп, ка пыргэ а сечеришулуй востру.
11 E dimeni [il sacerdote] quella menata, davanti al Signore, in favor vostro; offeriscala il sacerdote il giorno appresso quel Sabato.
Ел сэ леӂене снопул ынтр-о парте ши ынтр-алта ынаинтя Домнулуй, ка сэ фие примит: преотул сэ-л леӂене ынтр-о парте ши ынтр-алта, а доуа зи дупэ Сабат.
12 E nel giorno che voi offerirete quella menata, sacrificate un agnello di un anno, senza difetto, in olocausto al Signore.
Ын зиуа кынд вець легэна снопул, сэ адучець, ка ардере-де-тот Домнулуй, ун мел де ун ан фэрэ кусур;
13 E [sia] la sua offerta di panatica di due decimi di fior di farina, stemperata con olio, [per] offerta da ardere al Signore, in odor soave; e la sua offerta da spandere [sia] della quarta parte di un hin di vino.
сэ адэугаць ла ел доуэ зечимь де ефэ дин флоаря фэиний фрэмынтатэ ку унтделемн, ка дар де мынкаре мистуит де фок, де ун мирос плэкут Домнулуй, ши сэ адучець о жертфэ де бэутурэ де ун сферт де хин де вин.
14 E non mangiate pane, nè grano arrostito, nè spighe fresche, fino a questo stesso giorno; finchè non abbiate portata l'offerta del vostro Iddio. [Quest'è] uno statuto perpetuo per le vostre generazioni, in tutte le vostre abitazioni.
Сэ ну мынкаць нич пыне, нич спиче прэжите сау писате пынэ ын зиуа ачаста, кынд вець адуче ун дар де мынкаре Думнезеулуй востру. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ын тоате локуриле ын каре вець локуи.
15 E, dal giorno appresso quel Sabato, dal giorno che voi avrete portata la menata dell'offerta dimenata, contatevi sette settimane compiute.
Де а доуа зи дупэ Сабат, дин зиуа кынд вець адуче снопул ка сэ фие легэнат ынтр-о парте ши ынтр-алта, сэ нумэраць шапте сэптэмынь ынтреӂь.
16 Contatevi cinquanta giorni, fino al giorno appresso la settima settimana; e [allora] offerite una nuova offerta di panatica al Signore.
Сэ нумэраць чинчзечь де зиле, пынэ ын зиуа каре вине дупэ ал шаптеля Сабат, ши атунч сэ адучець Домнулуй ун ноу дар де мынкаре.
17 Portate dalle vostre stanze, per primizie, al Signore, due pani per offerta dimenata, i quali sieno di due decimi di fior di farina, cotti con lievito.
Сэ адучець дин локуинцеле воастре доуэ пынь, ка сэ фие легэнате ынтр-о парте ши ынтр-алта; сэ фие фэкуте ку доуэ зечимь де ефэ дин флоаря фэиний ши коапте ку алуат: ачестя сунт челе динтый роаде пентру Домнул.
18 E con que' pani offerite sette agnelli di un anno, senza difetto; e un giovenco, e due montoni; e sieno per olocausto al Signore, insieme con le loro offerte di panatica, e da spandere; [per] sacrificii da ardere, di soave odore al Signore.
Афарэ де ачесте пынь, сэ адучець ка ардере-де-тот Домнулуй шапте мей де ун ан, фэрэ кусур, ун вицел ши дой бербечь; сэ адэугаць ла ей дарул де мынкаре ши жертфа де бэутурэ обишнуите, ка дар де мынкаре мистуит де фок, де ун мирос плэкут Домнулуй.
19 Oltre a ciò, offerite un becco [per sacrificio] per lo peccato; e due agnelli di un anno per sacrificio da render grazie.
Сэ адучець ши ун цап, ка жертфэ де испэшире, ши дой мей де ун ан, ка жертфэ де мулцумире.
20 E offeriscali il sacerdote in offerta dimenata, davanti al Signore, insieme co' pani delle primizie, e co' due agnelli; sieno [quelle cose] sacre al Signore, per lo sacerdote.
Преотул сэ леӂене ачесте добитоаче ынтр-о парте ши ынтр-алта ка дар легэнат ынаинтя Домнулуй, ымпреунэ ку пыня адусэ ка пыргэ ши ку чей дой мей: еле сэ фие ынкинате Домнулуй ши сэ фие але преотулуй.
21 E in quell'istesso giorno bandite [la festa]; esso vi sia [giorno di] santa raunanza; non fate [in esso] alcuna opera servile. [Quest'è] uno statuto perpetuo in tutte le vostre abitazioni, per le vostre generazioni.
Ын ачеяшь зи, сэ вестиць сэрбэтоаря ши сэ авець о адунаре сфынтэ: атунч сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ын тоате локуриле ын каре вець локуи.
22 E, quando voi mieterete la ricolta della vostra terra, non mietere affatto i canti del tuo campo, e non ispigolar le spighe della tua ricolta; lasciale al povero e al forestiere. Io [sono] il Signore Iddio vostro.
Кынд вей сечера семэнэтуриле дин цара воастрэ, сэ лашь несечерат ун колц дин кымпул тэу ши сэ ну стрынӂь че рэмыне де пе урма сечерэторилор. Сэ лашь сэракулуй ши стрэинулуй ачесте спиче. Еу сунт Домнул Думнезеул востру.’”
23 Il Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
24 Parla a' figliuoli d'Israele, dicendo: Nel settimo mese, nel primo [giorno] del mese, celebrate un Sabato una ricordanza con suon di tromba, una santa raunanza.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ын луна а шаптя, ын чя динтый зи а луний, сэ авець о зи де одихнэ, веститэ ку сунет де трымбице, ши о адунаре сфынтэ.
25 Non fate [in quel dì] alcuna opera servile; e offerite al Signore offerte da ardere.
Атунч сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ ши сэ адучець Домнулуй жертфе мистуите де фок.’”
26 Il Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
27 Ma nel decimo [giorno] di questo settimo mese, [ch'è] il giorno de' purgamenti, celebrate una santa raunanza; e affliggete le vostre anime, e offerite offerte da ardere al Signore.
„Ын зиуа а зечя а ачестей а шаптя лунь, ва фи Зиуа Испэширий: атунч сэ авець о адунаре сфынтэ, сэ вэ смериць суфлетеле ши сэ адучець Домнулуй жертфе мистуите де фок.
28 E non fate in quel giorno lavoro alcuno; conciossiachè sia il giorno de' purgamenti, per far purgamento per voi, davanti al Signore Iddio vostro.
Сэ ну фачець ничо лукраре ын зиуа ачея, кэч есте Зиуа Испэширий, кынд требуе фэкутэ испэшире пентру вой ынаинтя Домнулуй Думнезеулуй востру.
29 Perciocchè, ogni persona che non sarà stata afflitta in quel giorno, sarà ricisa da' suoi popoli.
Орьчине ну се ва смери ын зиуа ачея ва фи нимичит дин попорул луй.
30 E se alcuna persona fa in quel giorno alcun lavoro, io la farò perire d'infra il suo popolo.
Пе орьчине ва фаче ын зиуа ачея врео лукраре оарекаре, ыл вой нимичи дин мижлокул попорулуй луй.
31 Non fate [in quel giorno] lavoro alcuno. [Quest'è] uno statuto perpetuo, per le vostre generazioni, in tutte le vostre abitazioni.
Сэ ну фачець ничо лукраре атунч. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри, ын тоате локуриле ын каре вець локуи.
32 [Siavi] quel [giorno] riposo di Sabato; e affliggete le vostre persone; [cominciando] al nono [dì] del mese, in sul vespro; celebrate il vostro Sabato da un vespro all'altro.
Ачаста сэ фие пентру вой о зи де Сабат, о зи де одихнэ, ши сэ вэ смериць суфлетеле ын зиуа ачаста; дин сяра зилей а ноуа пынэ ын сяра урмэтоаре, сэ прэзнуиць Сабатул востру.”
33 Il Signore parlò ancora a Mosè, dicendo:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
34 Parla a' figliuoli d'Israele, dicendo: In questo stesso settimo mese, nel quintodecimo giorno del mese, [celebrisi] al Signore la festa solenne de' Tabernacoli, per sette giorni.
„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ын а чинчспрезечя зи а ачестей а шаптя лунь, ва фи Сэрбэтоаря Кортурилор ын чинстя Домнулуй, тимп де шапте зиле.
35 Nel primo giorno [siavi] santa raunanza; non fate [in esso] alcuna opera servile.
Ын зиуа ынтый сэ фие о адунаре сфынтэ: сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ ын тимпул ей.
36 Offerite per sette giorni offerte da ardere al Signore; [e] nell'ottavo giorno siavi santa raunanza, e offerite offerte da ardere al Signore; quel [giorno è giorno di] solenne raunanza; non fate [in esso] opera alcuna servile.
Тимп де шапте зиле, сэ адучець Домнулуй жертфе мистуите де фок. А опта зи, сэ авець о адунаре сфынтэ ши сэ адучець Домнулуй жертфе мистуите де фок; ачаста сэ фие о адунаре де сэрбэтоаре: сэ ну фачець ничо лукраре де слугэ ын тимпул ей.
37 Queste [sono] le feste solenni del Signore, le quali voi bandirete, [acciocchè sieno] sante raunanze, per offerire al Signore offerte da ardere, olocausti, offerte di panatica, sacrificii, ed offerte da spandere; in ciascun giorno ciò che conviene;
Ачестя сунт сэрбэториле Домнулуй, ын каре вець вести адунэрь сфинте, ка сэ се адукэ Домнулуй жертфе мистуите де фок, ардерь-де-тот, дарурь де мынкаре, жертфе де вите ши жертфе де бэутурэ, фиекаре лукру ла зиуа хотэрытэ.
38 oltre a' Sabati del Signore, e oltre a' vostri doni, e oltre a tutti i vostri voti, e oltre a tutte le vostre offerte volontarie, che voi presenterete al Signore.
Афарэ де ачаста, сэ пэзиць Сабателе Домнулуй ши сэ вэ адучець даруриле воастре Домнулуй, сэ адучець тоате жертфеле фэкуте пентру ымплиниря уней журуинце ши тоате даруриле воастре фэкуте де бунэвое.
39 Or nel quintodecimo giorno del settimo mese, quando avrete ricolta la rendita della terra, celebrate la festa solenne del Signore per sette giorni; nel primo giorno [siavi] Sabato, e nell'ottavo giorno [parimente siavi] Sabato.
Ын а чинчспрезечя зи а луний ачестея а шаптя, кынд вець стрынӂе роаделе цэрий, сэ прэзнуиць о сэрбэтоаре ын чинстя Домнулуй, тимп де шапте зиле: чя динтый зи сэ фие о зи де одихнэ ши а опта сэ фие тот о зи де одихнэ.
40 E nel primo giorno prendetevi del frutto di cedro, de' rami di palme, delle frasche di mortella, e de' salci di riviera; e rallegratevi nel cospetto del Signore Iddio vostro per sette giorni.
Ын зиуа ынтый сэ луаць поаме дин помий чей фрумошь, рамурь де финичь, рамурь де копачь стуфошь ши де сэлчий де рыу ши сэ вэ букураць ынаинтя Домнулуй Думнезеулуй востру шапте зиле.
41 E celebrate quella festa al Signore per sette giorni, ogni anno. [Quest'è] uno statuto perpetuo per le vostre generazioni; celebratela al settimo mese.
Ын фиекаре ан сэ прэзнуиць сэрбэтоаря ачаста ын чинстя Домнулуй, тимп де шапте зиле. Ачаста есте о леӂе вешникэ пентру урмаший воштри. Ын луна а шаптя с-о прэзнуиць.
42 Dimorate in tabernacoli per sette giorni; dimori ognuno, che è natio d'Israele, in tabernacoli.
Шапте зиле сэ локуиць ын кортурь; тоць бэштинаший дин Исраел сэ локуяскэ ын кортурь,
43 Acciocchè le vostre generazioni sappiano che io ho fatto dimorare i figliuoli d'Israele in tabernacoli, quando io li ho tratti fuor del paese di Egitto. Io [sono] il Signore Iddio vostro.
пентру ка урмаший воштри сэ штие кэ ам фэкут пе копиий луй Исраел сэ локуяскэ ын кортурь, дупэ че й-ам скос дин цара Еӂиптулуй. Еу сунт Домнул Думнезеул востру.’”
44 Così Mosè ordinò a' figliuoli d'Israele le feste solenni del Signore.
Аша а спус Мойсе копиилор луй Исраел каре сунт сэрбэториле Домнулуй.
