Lamentazioni 3

1 IO [son] l'uomo che ha veduta afflizione, Per la verga dell'indegnazion del Signore.

من کسی هستم که از خشم و غضب خدا مصیبتها دیده‌ام.

2 Egli mi ha condotto, e fatto camminar nelle tenebre, E non nella luce.

خدا مرا به اعماق تاریکی کشانده است.

3 Certo, egli mi ritorna addosso, E rivolge la sua mano [contro a me] tuttodì.

او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.

4 Egli ha fatta invecchiar la mia carne, e la mia pelle; Egli mi ha fiaccate le ossa.

او گوشت و پوست بدنم را فرسوده و استخوانهایم را شکسته است.

5 Egli ha fatti degli edificii contro a me, E [mi] ha intorniato di tosco e di affanno.

جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است.

6 Egli mi ha fatto dimorare in luoghi tenebrosi, A guisa di quelli che son morti già da lungo tempo.

مرا مانند کسی که سالهاست مرده، در تاریکی نشانده است.

7 Egli mi ha assiepato d'ogn'intorno, sì che non posso uscire; Egli ha aggravati i miei ceppi.

با زنجیرهای سنگین مرا بسته و دورم را حصار کشیده است تا نتوانم فرار کنم.

8 Eziandio quando grido e sclamo, Egli chiude il passo alla mia orazione,

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد.

9 Egli ha chiuse le mie vie di pietre conce a scarpello, Ha rinvolti i miei sentieri.

با دیوارهای سنگی راه مرا بسته است و طریق مرا پر پیچ و خم نموده است.

10 Egli mi [è stato] un orso all'agguato, Un leone ne' [suoi] nascondimenti.

او همچون خرسی در کمین من نشست و مانند شیر بر من هجوم آورد؛

11 Egli ha traviate le mie vie, Mi ha tagliato a pezzi, mi ha renduto desolato.

مرا از راهم بیرون کشیده، پاره‌پاره‌ام کرد و تنها و بی‌کس رهایم ساخت.

12 Egli ha teso l'arco suo, E mi ha posto come un bersaglio incontro alle saette.

او کمانش را کشید و مرا هدف قرار داد،

13 Egli mi ha fitti nelle reni Gli strali del suo turcasso.

و تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

14 Io sono in derisione a tutti i popoli, [E son] la lor canzone tuttodì.

مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌کنند.

15 Egli mi ha saziato di amaritudini, Mi ha inebbriato di assenzio.

او زندگی را به کامم تلخ کرده است.

16 Egli mi ha stritolati i denti con della ghiaia, Mi ha voltolato nella cenere.

صورتم را به خاک مالیده است و دهانم را از سنگریزه پر کرده و دندانهایم را شکسته است.

17 E tu hai allontanata l'anima mia dalla pace, Ed io ho dimenticato il bene.

آسایش و سعادت از من رخت بربسته است.

18 E ho detto: Il Signore ha fatta perire la mia forza, E la mia speranza.

رمق و امیدی برایم نمانده، زیرا خداوند مرا ترک گفته است.

19 Ricordati della mia afflizione, E del mio esilio; del tosco e dell'assenzio.

وقتی مصیبت و سرگردانی خود را به یاد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد.

20 L'anima mia se [ne] ricorda del continuo, E se [ne] abbatte in me.

بله، آنها را دائم به یاد می‌آورم و وجودم پریشان می‌شود.

21 Questo mi torna alla mente, Perciò spererò [ancora].

اما نور امیدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به یاد می‌آورم که

22 Se non siamo stati del tutto consumati, [È per] le benignità del Signore; Perciocchè le sue misericordi non son venute meno;

محبت خداوند بی‌انتهاست و رحمت او بی‌زوال.

23 Si rinnovano ogni mattina; La tua lealtà [è] grande.

وفاداری خدا عظیم است و رحمت او هر بامداد از نو آغاز می‌شود.

24 Il Signore [è] la mia parte, ha detto l'anima mia; Perciò spererò in lui.

به خود می‌گویم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او امید خواهم بست.»

25 Il Signore [è] buono a quelli che l'aspettano, All'anima [che] lo ricerca.

خداوند برای کسانی که به او توکل دارند و او را می‌طلبند نیکوست.

26 Buona cosa [è] di aspettare in silenzio La salute del Signore.

پس خوبست که چشم امیدمان به او باشد و با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

27 Buona cosa [è] all'uomo di portare il giogo Nella sua giovanezza.

خوب است انسان در جوانی بیاموزد که سختیها را تحمل کند.

28 Sieda egli pur solitario, ed in silenzio, Se Dio gliel'ha imposto!

هنگامی که او دچار مصیبت می‌گردد بهتر آنست که در سکوت و تنهایی بنشیند

29 Metta pur la sua bocca nella polvere! Forse, ci sarà ancora speranza;

و در برابر خداوند سر تعظیم فرود آورد، زیرا ممکن است امیدی باشد.

30 Porga pur la guancia a chi lo percuote; Si sazî pur di vituperio!

وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌کنند خوب است آنها را تحمل کند،

31 Poichè il Signore non rigetta in perpetuo;

زیرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد کرد.

32 Anzi, se affligge, ha altresì compassione, Secondo la moltitudine delle sue benignità.

هر چند خدا کسی را اندوهگین کند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زیرا محبت او عظیم است.

33 Perciocchè s'egli affligge, E addolora i figliuoli degli uomini, Non lo fa volentieri.

او از آزردن و غمگین ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.

34 Mentre altri trita sotto i suoi piedi Tutti i prigioni della terra;

هنگامی که ستمدیدگان جهان زیر پا له می‌شوند،

35 Mentre altri pervertisce la ragion dell'uomo, Nel cospetto dell'Altissimo;

و زمانی که حق انسانی که خدای متعال آن را به وی داده است، پایمال می‌گردد،

36 Mentre altri fa torto all'uomo nella sua lite; Il Signore nol vede egli?

و هنگامی که مظلومی در دادگاه محکوم می‌شود، آیا خداوند اینها را نمی‌بیند؟

37 Chi [è] colui che abbia detta [qualche cosa], e quella sia avvenuta, Che il Signore non l'abbia comandata?

کیست که بتواند بدون اجازهٔ خداوند چیزی بگوید و واقع شود؟

38 Non procedono i mali ed i beni Dalla bocca dell'Altissimo?

آیا هم مصیبت و هم برکت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟

39 Perchè si rammarica l'uomo vivente? [Perchè si rammarica] l'uomo della pena del suo peccato?

پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبیه می‌شویم، گله و شکایت می‌کنیم؟

40 Esaminiamo le nostre vie, E ricerchiamo[le] e convertiamoci al Signore.

به جای گله و شکایت بیایید کردار خود را بسنجیم و بیازماییم و به سوی خداوند بازگردیم.

41 Alziamo i nostri cuori, e le palme delle mani, A Dio ne' cieli, [dicendo: ]

بیایید قلبهای خود را برای خدایی که در آسمان است بگشاییم و دستهای خود را به سوی او برافرازیم و بگوییم:

42 Noi abbiam misfatto, e siamo stati ribelli; [E] tu non hai perdonato.

«ما گناه کرده‌ایم و سرکش شده‌ایم، و تو ما را نیامرزیده‌ای.

43 Tu [ci] hai coperti d'ira, e ci hai perseguitati; Tu hai ucciso [e] non hai risparmiato.

«به هنگام خشم خود ما را تعقیب نموده و هلاک کرده‌ای و رحم ننموده‌ای.

44 Tu hai distesa una nuvola intorno a te, Acciocchè l'orazione non passasse.

خود را با ابر پوشانیده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

45 Tu ci hai fatti essere spazzature, Ed abbominio, per mezzo i popoli.

ما را مثل خاکروبه و زباله به میان قومها انداخته‌ای.

46 Tutti i nostri nemici hanno aperta la bocca contro a noi.

تمام دشمنانمان به ما توهین می‌کنند.

47 Noi siamo incorsi in ispavento, ed in fossa; In desolazione, ed in fiaccamento.

خرابی و نابودی دامنگیر ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌کنیم.»

48 L'occhio mio cola in rivi d'acque, Per lo fiaccamento della figliuola del mio popolo.

به سبب نابودی قومم، روز و شب سیل اشک از چشمانم جاریست. آنقدر خواهم گریست

49 L'occhio mio stilla, senza posa, E non ha alcuna requie;

50 Finchè il Signore non riguarda, E non vede dal cielo.

تا خداوند از آسمان نظر کند و پاسخ دهد!

51 L'occhio mio affanna l'anima mia, Per tutte le figliuole della mia città.

هنگامی که می‌بینم چه بر سر مردم اورشلیم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.

52 Quelli che senza cagione, mi son nemici, Mi han cacciato del continuo, come un uccelletto;

کسانی که هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند.

53 Hanno troncata la vita mia, e [l'hanno messa] nella fossa; Ed hanno gettate delle pietre sopra me.

آنها مرا در چاه افکندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند.

54 Le acque mi hanno inondato fin sopra il capo; Io ho detto: Io son riciso.

آب از سرم گذشت و فکر کردم مرگم حتمی است.

55 Io ho invocato il tuo Nome, o Signore, Dalla fossa de' luoghi bassissimi.

اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم

56 Tu hai udita la mia voce; Non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, ed al mio grido.

صدایم را شنیدی و به ناله‌هایم توجه کردی.

57 Tu ti sei accostato al giorno che io ti ho invocato; Tu hai detto: Non temere.

آری، هنگامی که تو را خواندم به کمکم آمدی و گفتی: «نترس!»

58 O Signore, tu hai dibattute le querele dell'anima mia; Tu hai riscossa la vita mia.

ای خداوند، تو به دادم رسیدی و جانم را از مرگ رهایی بخشیدی.

59 O Signore, tu vedi il torto che mi è fatto; Giudica la mia causa.

ای خداوند، تو ظلمی را که به من کرده‌اند دیده‌ای، پس داوری کن و داد مرا بستان.

60 Tu vedi tutte le lor vendette, Tutti i lor pensieri contro a me.

دیده‌ای که چگونه ایشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چیده‌اند.

61 Tu odi, Signore, i loro obbrobri, Tutte le lor macchinazioni contro a me;

ای خداوند، تو شنیده‌ای که چگونه به من اهانت کرده و علیه من نقشه کشیده‌اند.

62 Le parole di quelli che mi si levano incontro, Ed i ragionamenti che tengono contro a me tuttodì.

تو از تمام آنچه که مخالفانم هر روز درباره من می‌گویند و نقشه‌هایی که می‌کشند باخبری.

63 Riguarda, quando si seggono, e quando si levano; Io [sono] la lor canzone.

ببین چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌کنند.

64 O Signore, rendi loro la retribuzione, Secondo le opere delle lor mani.

ای خداوند، ایشان را به سزای اعمالشان برسان.

65 Da' loro ingombramento di cuore, La tua maledizione.

ایشان را لعنت کن تا غم و تاریکی وجودشان را فرا گیرد.

66 Perseguili in ira, E disperdili di sotto al cielo del Signore.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین محو و نابود گردان.