Giobbe 41
1 Trarrai tu fuori il leviatan con l'amo, O con una fune che tu gli avrai calata sotto alla lingua?
Поць ту сэ принзь левиатанул ку ундица сау сэ-й леӂь лимба ку о фуние?
2 Gli metterai tu un uncino al muso? Gli forerai tu le mascelle con una spina?
Ый вей путя петрече папура прин нэрь сау сэ-й стрэпунӂь ку ун кырлиг фалка?
3 Userà egli molti preghi teco? Ti parlerà egli con lusinghe?
Ыць ва фаче ел мулте ругэминць? Ыць ва ворби ел ку ун глас дулче?
4 Patteggerà egli teco, Che tu lo prenda per servo in perpetuo?
Ва фаче ел ун легэмынт ку тине, ка сэ-ць фие роб пе вечие?
5 Scherzerai tu con lui, come con un uccello? E lo legherai tu [con un filo, per darlo] alle tue fanciulle?
Те вей жука ту ку ел ка ши ку о пасэре? Ыл вей лега ту ка сэ-ць ынвеселешть фетеле?
6 I compagni ne faranno essi un convito? Lo spartiranno essi fra i mercatanti?
Фак пескарий негоц ку ел? Ыл ымпарт ей ынтре негусторь?
7 Gli empirai tu la pelle di roncigli, E la testa di raffi da pescare?
Ый вей акопери пеля ку цепуше ши капул ку кинӂь?
8 Pongli pur la mano addosso, Tu non ricorderai mai più la guerra.
Ридикэ-ць нумай мына ымпотрива луй, ши ну-ць ва май вени густ сэ-л ловешть.
9 Ecco, la speranza di [pigliar]lo è fallace; Anzi [l'uomo] non sarà egli atterrato, [solo] a vederlo?
Ятэ кэ ешть ыншелат ын аштептаря та де а-л принде: нумай сэ-л везь, ши казь ла пэмынт!
10 Non [vi è] alcuno [così] feroce, che ardisca risvegliarlo; E chi potrà presentarsi davanti a me?
Нимень ну есте атыт де ындрэзнец ка сэ-л ынтэрыте. Чине Ми с-ар ымпотриви ын фацэ?
11 Chi mi ha prevenuto [in darmi cosa alcuna?] ed io gliela renderò; [Quello che è] sotto tutti i cieli è mio.
Куй сунт датор, ка сэ-й плэтеск? Суб чер тотул есте ал Меу.
12 Io non tacerò le membra di quello, Nè ciò ch'è delle [sue] forze, nè la grazia della sua disposizione.
Вряу сэ май ворбеск ярэшь де мэдулареле луй ши де тэрия луй, ши де фрумусеця ынтокмирий луй.
13 Chi scoprirà il disopra della sua coverta? Chi verrà [a lui] con le sue doppie redini?
Чине-й ва путя ридика вешмынтул? Чине ва путя пэтрунде ынтре фэлчиле луй?
14 Chi aprirà gli usci del suo muso? Lo spavento [è] d'intorno a' suoi denti.
Чине ва путя дескиде порциле гурий луй? Шируриле динцилор луй кыт сунт де ынспэймынтэтоаре!
15 I [suoi] forti scudi [sono] una cosa superba; [Son] serrati strettamente [come con] un suggello.
Скутуриле луй мэреце ши путерниче сунт уните ымпреунэ ка принтр-о печете;
16 L'uno si attiene all'altro, Talchè il vento non può entrar per entro.
се цин унул де алтул ши нич аерул н-ар путя трече принтре еле.
17 Sono attaccati gli uni agli altri, ed accoppiati insieme, E non possono spiccarsi l'uno dall'altro.
Сунт ка ниште фраць каре се ымбрэцишязэ, се апукэ ши рэмын недеспэрциць.
18 I suoi starnuti fanno sfavillar della luce, E i suoi occhi [son] simili alle palpebre dell'alba.
Стрэнутуриле луй фак сэ стрэлучяскэ лумина; окий луй сунт ка ӂяна зорилор.
19 Della sua gola escono fiaccole, Scintille di fuoco ne sprizzano.
Дин гура луй цышнеск флэкэрь, скапэрэ скынтей де фок дин еа.
20 Delle sue nari esce un fumo, Come d'una pignatta bollente, o [d]'una caldaia.
Дин нэриле луй есе фум, ка динтр-ун вас каре фербе, ка динтр-о кэлдаре фербинте.
21 L'alito suo accende i carboni, E fiamma esce della sua bocca.
Суфларя луй апринде кэрбуний ши гура луй арункэ флэкэрь.
22 La possa alberga nel suo collo, E la doglia tresca davanti a lui.
Тэрия луй стэ ын грумаз ши ынаинтя луй саре гроаза.
23 Le polpe della sua carne son compresse; Egli ha [la carne] addosso soda, e non tremola punto.
Пэрциле луй челе кэрноасе се цин ымпреунэ, ка турнате пе ел, неклинтите.
24 Il cuor suo [è] sodo come una pietra, E massiccio come un pezzo della [macina] disotto.
Инима луй есте таре ка пятра, таре ка пятра де моарэ каре стэ дедесубт.
25 I più forti e valenti hanno paura di lui, quando egli si alza; [E] si purgano de' lor peccati, per lo gran fracasso.
Кынд се скоалэ ел, тремурэ витежий ши спайма ый пуне пе фугэ.
26 Nè la spada di chi l'aggiunger[à] potrà durare, Nè l'asta, nè lo spuntone, nè la corazza:
Деӂяба есте ловит ку сабия; кэч сулица, сэӂята ши павэза ну фолосеск ла нимик.
27 Egli reputa il ferro per paglia, E il rame per legno intarlato.
Пентру ел, ферул есте ка паюл, арама, ка лемнул путред.
28 La saetta non lo farà fuggire; Le pietre della frombola si mutano inverso lui in istoppia.
Сэӂята ну-л пуне пе фугэ, петреле дин праштие сунт ка плява пентру ел.
29 Gli ordigni son da lui riputati stoppia; Ed egli si beffa del vibrare dello spuntone.
Ну веде ын гьоагэ декыт ун фир де пай ши рыде ла шуератул сэӂецилор.
30 [Egli ha] sotto di sè de' testi pungenti; Egli striscia [come] una trebbia di ferro in sul pantano.
Суб пынтечеле луй сунт цепь аскуциць: ай зиче кэ есте о грапэ ынтинсэ песте норой.
31 Egli fa bollire il profondo mare come una caldaia; Egli rende il mare simile a una composizione d'unguentaro.
Фаче сэ клокотяскэ фундул мэрий ка ун казан ши-л клатинэ ка пе ун вас плин ку мир.
32 Egli fa rilucere dietro a sè un sentiero, [E] l'abisso pare canuto.
Ын урмэ, ел ласэ о кэраре луминоасэ, ши адынкул паре ка плетеле унуй бэтрын.
33 Non [vi è] alcuno animale in su la terra che gli possa essere assomigliato, Che sia stato fatto [per esser] senza paura.
Пе пэмынт нимик ну-й есте стэпын; есте фэкут ка сэ ну се тямэ де нимик.
34 Egli riguarda ogni cosa eccelsa, [Ed è] re sopra tutte le più fiere belve.
Привеште ку диспрец тот че есте ынэлцат, есте ымпэратул челор май мындре добитоаче.”
