< Giobbe 36 >
1 ED Elihu proseguì, e disse:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Aspettami un poco, ed io ti mostrerò Che [vi sono] ancora [altri] ragionamenti per Iddio.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Io prenderò il mio discorso da lungi, Ed attribuirò giustizia al mio Fattore.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Perciocchè di vero il mio parlare non è [con] menzogna; [Tu hai] appresso di te [uno che è] intiero nelle [sue] opinioni.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Ecco, Iddio [è] potente, [ma] non però disdegna [alcuno]; Potente, [ma] di forza [congiunta con] sapienza.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Egli non lascia viver l'empio, E fa ragione agli afflitti.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Egli non rimuove gli occhi suoi d'addosso a' giusti; Anzi [li fa sedere] sopra il trono coi re; Egli [ve] li fa sedere in perpetuo; onde sono esaltati.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 E se pur son messi ne' ceppi, E son prigioni ne' legami dell'afflizione;
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 Egli dichiara loro i lor fatti, E come i lor misfatti sono accresciuti.
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 Ovvero, apre loro l'orecchio, per [far loro ricevere] correzione; E dice [loro] che si convertano dall'iniquità.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 Se ubbidiscono, e [gli] servono, Finiscono i giorni loro in beni, E gli anni loro in diletti.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Ma se non ubbidiscono, passano per la spada, E muoiono per mancamento d'intendimento.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Ma i profani di cuore accrescono l'ira, E non gridano, quando egli li mette ne' legami;
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 La lor persona morrà in giovanezza, E la lor vita fra i cinedi.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Ma egli libera gli afflitti nella loro afflizione, Ed apre loro l'orecchio nell'oppressione.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Ancora te avrebbe egli ritratto dall'afflizione, [E messo in] luogo largo, [fuori] di ogni distretta; E la tua mensa tranquilla sarebbe ripiena di vivande grasse.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Ma tu sei venuto al colmo del giudicio di un empio; Il giudicio e la giustizia [ti] tengono preso.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Perciocchè [egli è] in ira, [guarda] che talora egli non ti atterri con battiture; E con niun riscatto, benchè grande, non ti possa scampare.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Farà egli alcuna stima delle tue ricchezze? [Egli] non [farà stima] dell'oro, nè di tutta la [tua] gran potenza.
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Non ansar dietro a quella notte, Nella quale i popoli periscono a fondo.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Guardati che tu non ti rivolga alla vanità; Conciossiachè per l'afflizione tu abbi eletto quello.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Ecco, Iddio [è] eccelso nella sua potenza; Chi [è] il dottore convenevole a lui?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Chi gli ha ordinato come egli deve procedere? E chi [gli] può dire: Tu hai operato perversamente?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Ricordati di magnificar le opere sue, Le quali gli uomini contemplano.
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Ogni uomo le vede, E gli uomini [le] mirano da lungi.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Ecco, Iddio [è] grande, e noi nol possiamo conoscere; E il numero de' suoi anni è infinito.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Perciocchè egli rattiene le acque che non istillino; [Ed altresì], al [levar del]la sua nuvola, quelle versano la pioggia;
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 La quale le nuvole stillano, [E] gocciolano in su gli uomini copiosamente.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Oltre a ciò, potrà [alcuno] intender le distese delle nubi, [Ed] i rimbombanti scoppi del suo tabernacolo?
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 Ecco, egli spande sopra esso la sua luce, E copre le radici del mare.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Perciocchè, per queste cose egli giudica i popoli, [Ed altresì] dona il cibo abbondevolmente.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Egli nasconde la fiamma nelle palme delle [sue] mani, E le ordina quello che deve incontrare.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 Egli le dichiara la sua volontà [se deve incontrar] bestiame, Ovvero anche [cadere] sopra alcuna pianta.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.