< Giobbe 27 >

1 E GIOBBE riprese il suo ragionamento, e disse:
Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:
2 [Come] Iddio [che mi] ha tolta la mia ragione, E l'Onnipotente che ha data amaritudine all'anima mia, vive;
Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:
3 Mentre il mio fiato [sarà] in me, E l'alito di Dio [sarà] nelle mie nari,
Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,
4 Le mie labbra [giammai] non parleranno perversamente, E la mia lingua [giammai] non ragionerà frodolentemente.
Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.
5 Tolga, Iddio che [giammai], finchè io muoia, consenta che voi abbiate ragione; Io non mi lascerò toglier la mia integrità.
Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.
6 Io ho presa in mano la [difesa della] mia giustizia, io non la lascerò; Il cuor mio non [mi] farà vergogna giammai in tempo di vita mia.
Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.
7 Il mio nemico sia come l'empio, E chi si leva contro a me come il perverso.
Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.
8 Perciocchè qual [sarà] la speranza dell'ipocrita, Quando, dopo ch'egli avrà ben guadagnato, Iddio gli strapperà fuori l'anima?
Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.
9 Iddio ascolterà egli il suo grido, Quando tribolazione gli sarà sopraggiunta?
Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?
10 Prenderà egli il suo diletto nell'Onnipotente? Invocherà egli Iddio in ogni tempo?
Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?
11 Io vi ammaestrerò intorno alla mano di Dio; Io non [vi] celerò [le cose] che [sono] appo l'Onnipotente.
Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.
12 Ecco, voi tutti avete vedute [queste cose]; E perchè v'invanite così in vanità?
Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?
13 Questa [è] la porzione dell'uomo empio, appo Iddio; E l'eredità [che] i violenti ricevono dall'Onnipotente.
Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.
14 Se i suoi figliuoli moltiplicano, [ciò è] per la spada; E i suoi discendenti non saranno satollati di pane.
Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.
15 Quelli che gli saranno sopravvivuti saranno sepolti nella morte stessa, E le sue vedove non ne piangeranno.
Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;
16 Avvegnachè avesse accumulato dell'argento come della polvere, E messi insieme de' vestimenti come del fango;
Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:
17 Egli [li] avrà messi insieme, ma il giusto se ne vestirà, E l'innocente spartirà l'argento.
Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.
18 Egli avrà edificato, ma la sua casa sarà come la tignuola, E come la capanna che fa il guardiano [de' frutti].
Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.
19 [Avvegnachè sia stato] ricco, giacerà, e non sarà raccolto; Aprirà gli occhi, ma non vi sarà nulla.
Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.
20 Spaventi lo coglieranno come acque, Il turbo l'involerà di notte.
Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.
21 Il vento orientale lo porterà via, ed egli se ne andrà; E, tempestando, lo caccerà dal luogo suo.
Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.
22 [Iddio] adunque gli traboccherà addosso [queste cose], e non lo risparmierà; Egli fuggirà senza restare, [essendo perseguito] dalla mano di esso.
Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.
23 [Altri] si batterà a palme sopra lui, E [ciascuno] zuffolerà contro a lui dal suo luogo.
Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.

< Giobbe 27 >