Giobbe 22

1 ED Elifaz Temanita rispose e disse:

Андин Теманлиқ Елифаз мундақ деди: —

2 L'uomo può egli fare alcun profitto a Dio? Anzi a sè stesso fa profitto l'uomo intendente.

Адәм Худаға қандақму пайда кәлтүрәлисун? Дана адәмләрму Униңға немә пайда кәлтүрәлисун?

3 L'Onnipotente [riceve egli] alcun diletto, se tu sei giusto? O alcun guadagno, se tu cammini in integrità?

Сән һәққаний болсаңму, Һәммигә Қадирға немә бәһрә берәләйттиң? Йоллириң әйипсиз болған тәғдирдиму, сән Униңға немә ғәниймәтләрни елип келәләйсән?

4 Ti castiga egli per paura che abbia di te? O viene egli teco a giudicio?

Униң сени әйипләйдиғанлиғи, Вә Униң саңа шикайәтләр йәткүзидиғини сениң ихласмән болғиниң үчүнму-я?

5 La tua malvagità non [è essa] grande? E le tue iniquità non [son esse] senza fine?

Сениң рәзиллигиң зор әмәсму? Сениң гуналириң һесапсиз әмәсму?

6 Conciossiachè tu abbi preso pegno da' tuoi fratelli senza cagione, Ed abbi spogliati gl'ignudi de' lor vestimenti.

Сән қериндашлириңдин сәвәпсиз кепиллик алғансән; Сән ялаңтүшләрни кийим-кечәклиридин мәһрум қиливәткәнсән.

7 Tu non hai pur dato a bere dell'acqua allo stanco, Ed hai rifiutato il pane all'affamato.

Һалсизланғанларға су бәрмидиң, Ач қалғанларға ашниму аяп бәрмидиң,

8 Ma la terra [è stata] per l'uomo possente, E l'uomo di rispetto è abitato in essa.

Гәрчә сән йәр-зиминлик болған қоли узун адәм болсаңму, Йәр-зимин тутуп һөрмәтлинип кәлгән адәм болсаңму,

9 Tu hai rimandate le vedove a vuoto, E le braccia degli orfani son [da te] state fiaccate.

Сән тул хотунларниму қуруқ қол яндурғансән, Житим-йесирларниң қолиниму янҗитивәткәнсән.

10 Perciò [tu hai] de' lacci d'intorno, Ed uno spavento di subito ti ha conturbato.

Мана шу сәвәптин әтрапиңда қапқанлар ятиду, Уштумтут пәйда болған вәһимиму сени басиду.

11 Tu hai eziandio delle tenebre [d'intorno, sì che] tu non puoi vedere; Ed una piena d'acque ti ha coperto.

Шу сәвәптинму сени қараңғулуқ бесип көрәлмәс қилди, Бир кәлкүн келип сени ғәриқ қилди.

12 Iddio non [è] egli nell'alto de' cieli? Riguarda il sommo delle stelle, come sono eccelse.

Тәңри әршаланиң чоққисида туриду әмәсму? Әң егиз юлтузларниң нәқәдәр алий екәнлигигә қарап бақ!

13 E pur tu hai detto: Che cosa conosce Iddio? Giudicherà egli per mezzo la caligine?

Бирақ сән: «Тәңри немини билиду? У раст шунчә зулмәт қараңғулуқта бир немини пәриқ етәләмду?!» дәватисән.

14 Le nuvole gli [sono] un nascondimento, ed egli non vede nulla, E passeggia per lo giro del cielo.

Йәнә: «Қоюқ булутлар уни тосивалиду, Шуңа У пәләк үстидә айлинип маңғинида бизни көрмәйду!» — дәйсән.

15 Hai tu posto mente al cammino Che gli uomini iniqui hanno tenuto d'ogni tempo?

Яман адәмләр маңған кона йолни сәнму тутиверәмсән?

16 I quali sono stati ricisi fuor di tempo, E il cui fondamento [è] scorso [come] un fiume;

Улар вақти тошмай турупла елип кетилгән, Уларниң һуллири кәлкүн тәрипидин еқитилип кетилгән.

17 I quali dicevano a Dio: Dipartiti da noi. E che avea loro fatto l'Onnipotente?

Улар Тәңригә: «Биздин нери бол!» Һәммигә Қадир бизни немә қилалисун?» — дәйтти.

18 Egli avea loro ripiene le case di beni; Per ciò, sia lungi da me il consiglio degli empi.

Бирақ уларниң өйлирини есил нәрсиләр билән толдурған дәл Униң Өзидур, Мән болсам яманларниң нәсиһитидин жирақлашқанмән!

19 I giusti vedranno [queste cose], e se ne rallegreranno; E l'innocente si befferà di coloro.

Һәққанийлар уларниң бәрбат болғанлиғини көрүп шатлиниду; Бигуналар уларни мазақ қилип: —

20 Se la nostra sostanza non è stata distrutta, Pure ha il fuoco consumato il lor rimanente.

«Бизгә қарши чиққучилар шүбһисиз вәйран болиду, От уларниң байлиқлирини жутувәтмәмду?» — дәйду.

21 Deh! fa' conoscenza con Dio, e rappacificati [con lui]; Per questo mezzo ti avverrà il bene.

[Шуңа] Худаға бойсунуп Уни тонусаң, Шу чағдила сән аман болисән; Шуниң билән саңа амәт келиду.

22 Deh! ricevi la legge dalla sua bocca, E riponi le sue parole nel cuor tuo.

Униң ағзидин кәлгән несиһәтниму қобул қил, Униң сөзлирини көңлүңгә пүкүп қой.

23 Se tu ti converti all'Onnipotente, tu sarai ristabilito, Se tu allontani dal tuo tabernacolo l'iniquità;

Сән Һәммигә Қадирниң йениға қайтип кәлсәң, муқәррәрки, Қайтидин қурулуп чиқалайсән; Әгәр сән қәбиһликни чедирлириңдин жирақлаштурсаң,

24 E metterai l'oro in su la polvere, [E l'oro di] Ofir in su le selci de' fiumi.

Әгәр сән алтунуңни топа-чаң үстигә ташлалисаң, Офирдики алтунуңни шиддәтлик еқинниң ташлириға қошувәтсәң,

25 E l'Onnipotente sarà il tuo oro, E il tuo argento, [e] le tue forze.

Ундақта Һәммигә Қадирниң Өзи саңа алтун болиду. Сениң үчүн сәрхил күмүчму болиду.

26 Perciocchè allora tu prenderai diletto nell'Onnipotente, Ed alzerai la tua faccia a Dio.

У чағда сән Һәммигә Қадирдин сөйүнисән, Йүзүңни Тәңригә қарап көтирәләйсән.

27 Tu gli supplicherai, ed egli ti esaudirà, E tu [gli] pagherai i tuoi voti.

Сән Униңға дуа қилсаң, У қулақ салиду, Шундақла сәнму ичкән қәсәмлириңгә әмәл қилисән.

28 Quando avrai determinato [di fare] alcuna cosa, Ella ti riuscirà sicuramente, E la luce risplenderà sopra le tue vie.

Сән қарар қилған иш әмәлгә ашиду, Йоллириң үстигә нур чүшиду.

29 Quando quelle saranno abbassate, allora dirai: Esaltazione; E [Iddio] salverà l'uomo con gli occhi chini.

Адәмләр пәс қилинғанда, сән уларға: «Орнуңлардин туруңлар!» дәйсән, Шуниң билән [Худа] чирайи сунғанларни қутқузиду.

30 Egli [lo] libererà, [quantunque] non [sia] innocente; Anzi sarà liberato per la purità delle tue mani.

У һәтта гунайи бар адәмниму қутқузиду, У қолуңдики һалаллиқтин қутқузулиду.