Giobbe 21
1 E GIOBBE rispose, e disse:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Date udienza al mio ragionamento, E ciò [mi] sarà [in vece delle] vostre consolazioni.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Comportatemi che io parli; E poichè avrò parlato, beffatevi pure.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Quant'è a me, il mio lamento [si addirizza] egli ad un uomo? E perchè non sarebbe distretto lo spirito mio?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Riguardate a me, e stupite, E mettetevi la mano in su la bocca.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Io stesso, [quando] me ne ricordo, sono tutto attonito, E la carne mia ne prende orrore.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Perchè vivono gli empi? [Perchè] invecchiano, ed anche son forti e vigorosi?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 La lor progenie [è] stabilita nel lor cospetto, insieme con loro; E i lor discendenti [son] davanti agli occhi loro.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Le case loro [non sono se non] pace, senza spavento; E la verga di Dio non [è] sopra loro.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 I lor tori ammontano, e non fallano; Le lor vacche figliano, e non isperdono.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Essi mandano fuori i lor fanciulletti come pecore; E i lor figliuoli van saltellando.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Essi alzano [la voce] col tamburo e con la cetera; E si rallegrano al suon dell'organo.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Quantunque abbiano detto a Dio: Dipartiti da noi; Perciocchè noi non prendiam piacere nella conoscenza delle tue vie.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Che [è] l'Onnipotente, che noi gli serviamo? E che profitto faremo se lo preghiamo?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Ecco, il ben loro non [è] egli nelle lor mani? ([Sia] il consiglio degli empi lungi da me.)
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Quante volte [avviene egli che] la lampana degli empi sia spenta, E che la lor ruina venga loro addosso, [E che Iddio] dià [loro] tormenti nella sua ira per lor parte?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 [E che] sieno come paglia al vento, E come pula che il turbo invola?
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 [E che] Iddio riserbi a' lor figliuoli la violenza da loro usata; O che egli la renda a loro stessi, e ch'essi lo sentano?
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 [E che] gli occhi loro veggano la lor ruina, E ch'essi bevano dell'ira dell'Onnipotente?
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Perciocchè [del rimanente], quale affezione avranno essi alle lor case, Da che il numero de' lor mesi sarà stato troncato?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Potrebbesi insegnar scienza a Dio? Conciossiachè egli sia quel che giudica gli eccelsi.
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Colui muore nel colmo della felicità, In compiuta pace e tranquillità.
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Le sue secchie son piene di latte, E le sue ossa sono abbeverate di midolla.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 E costui muore, [essendo] in amaritudine d'animo, E non avendo [giammai] mangiato con diletto.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Amendue giacciono nella polvere, E i vermini li coprono.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Ecco, io conosco i vostri pensamenti, E i malvagi discorsi che voi fate contro a me a torto.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Perciocchè voi direte: Ove [è] la casa del magnifico? Ed ove [sono] i padiglioni ove abitavano gli empi?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Non vi siete voi giammai informati da coloro che fanno viaggi? Voi non disdirete già i segnali ch'essi [ne] dànno;
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Che il malvagio [è] riparato al giorno della ruina, Quando le ire sono sparse.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Chi gli rappresenterà la sua via in faccia? E chi gli farà la retribuzione di ciò ch'egli ha fatto?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Poi appresso egli è portato ne' sepolcri, E non attende più ad altro che all'avello.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 I cespi della valle gli son dolci; Ed egli si tira dietro tutti gli uomini, Siccome davanti a lui [ne son iti] innumerabili.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Come dunque mi consolate voi vanamente? Conciossiachè nelle vostre repliche vi sia sempre della prevaricazione.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
