Giobbe 20

1 E SOFAR Naamatita rispose, e disse:

Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:

2 Perciò i miei pensamenti m'incitano a rispondere, E perciò [questa] mia fretta [è] in me.

„Гындуриле меле мэ силеск сэ рэспунд, ши фрэмынтаря мя ну-мь дэ паче.

3 Io ho udita la mia vituperosa riprensione; Ma lo spirito [mio] mi spinge a rispondere del mio intendimento.

Ам аузит мустрэрь каре мэ умплу де рушине, ши, дин адынкул минций меле, духул мэ фаче сэ рэспунд.

4 Non sai tu questo, [che è stato] d'ogni tempo, Da che l'uomo fu posto sopra la terra;

Ну штий ту кэ демулт де тот, де кынд а фост ашезат омул пе пэмынт,

5 Che il trionfo degli empi [è] di breve durata, E che la letizia dell'ipocrita [è sol] per un momento?

бируинца челор рэй а фост скуртэ ши букурия нелеӂюитулуй, нумай де о клипэ?

6 Avvegnachè la sua altezza salisse fino al cielo, E il suo capo giungesse infino alle nuvole;

Кяр дакэ с-ар ынэлца пынэ ла черурь ши капул й-ар ажунӂе пынэ ла норь,

7 Pur perirà egli in perpetuo, come lo sterco suo; Quelli che l'avranno veduto, diranno: Ove [è] egli?

ва пери пентру тотдяуна, ка мурдэрия луй, ши чей че-л ведяу вор зиче: ‘Унде есте?’

8 Egli se ne volerà via come un sogno, e non sarà [più] ritrovato, E si dileguerà come una visione notturna.

Ва збура ка ун вис ши ну-л вор май гэси; ва пери ка о ведение де ноапте.

9 L'occhio [che] l'avrà veduto nol [vedrà] più, E il suo luogo nol mirerà più.

Окюл каре-л привя ну-л ва май приви, локул ын каре локуя ну-л ва май зэри.

10 I suoi figliuoli procacceranno il favor de' poveri, E le sue mani restituiranno quel ch'egli avrà rapito per violenza.

Песте фиий луй вор нэвэли чей сэрачь, ши мыниле луй вор да ынапой че а рэпит ку сила.

11 Le sue ossa saranno ripiene [degli eccessi] della sua gioventù, I quali giaceranno con lui in su la polvere.

Оаселе луй, плине де влага тинереций, ышь вор авя кулкушул ку ел ын цэрынэ.

12 Se il male gli è stato dolce nella bocca, [Se] egli l'ha nascosto sotto la sua lingua;

Дулче ера рэул ын гура луй. Ыл аскундя суб лимбэ,

13 [Se] l'ha riserbato, e non l'ha gittato fuori; Anzi l'ha ritenuto in mezzo del suo palato;

ыл местека ынтруна ши ну-л лэса; ыл циня ын черул гурий,

14 Il suo cibo gli si cangerà nelle sue viscere, E diverrà veleno d'aspido nelle sue interiora.

дар храна луй се ва префаче ын мэрунтаеле луй, ва ажунӂе ын трупул луй о отравэ де аспидэ.

15 Egli avrà trangugiate le ricchezze, ma egli le vomiterà; Iddio gliele caccerà fuor del ventre.

Богэцииле ынгиците ле ва вэрса, Думнезеу ле ва скоате дин пынтечеле луй.

16 Egli avrà succiato il veleno dell'aspido, La lingua della vipera l'ucciderà.

Отравэ де аспидэ а супт, ши де ачея лимба нэпырчий ыл ва учиде.

17 Egli non vedrà i ruscelli, I fiumi, i torrenti del miele e del burro.

Ну-шь ва май плимба привириле песте пыраеле ши рыуриле де мьере ши де лапте,

18 Egli renderà [ciò che con] fatica [avrà acquistato], e non l'inghiottirà; Pari alla potenza [sua sarà] il suo mutamento, e non ne goderà.

ва да ынапой че а кыштигат ши ну ва май траӂе фолос дин кыштиг; ва да ынапой тот че а луат ши ну се ва май букура де ел,

19 Perciocchè egli ha oppressato [altrui], egli lascerà [dietro a sè] de' bisognosi; [Perciocchè] egli ha rapita la casa [altrui], egli non edificherà [la sua].

кэч а асуприт пе сэрачь ши й-а лэсат сэ пярэ, а дэрымат касе ши ну ле-а зидит ла лок.

20 Perciocchè egli non ha mai sentito riposo nel suo ventre, Non potrà salvar [nulla] delle sue più care cose.

Лэкомия луй н-а куноскут марӂинь, дар ну ва скэпа че аре май скумп.

21 Nulla gli rimarrà da mangiare, E però egli non avrà più speranza ne' suoi beni.

Нимик ну скапэ де лэкомия луй, дар бунэстаря луй ну ва цине.

22 Quando egli sarà ripieno a sufficienza, allora sarà distretto; Tutte le mani de' miseri gli verranno contra.

Ын мижлокул белшугулуй ва фи ын невое; мына тутурор тикэлошилор се ва ридика асупра луй.

23 [Quando] egli sarà per empiersi il ventre, [Iddio] gli manderà addosso l'ardore della sua ira, E [la] farà piovere sopra lui, [e] sopra il suo cibo.

Ши ятэ, ка сэ-й умпле пынтечеле, Думнезеу ва тримите песте ел фокул мынией Луй ши-л ва сэтура ку о плоае де сэӂець.

24 [Quando egli] fuggirà dalle armi di ferro, Un arco di rame lo trafiggerà.

Дакэ ва скэпа де армеле де фер, ыл ва стрэпунӂе аркул де арамэ.

25 [Come prima la saetta] sarà tratta fuori, La punta gli passerà per mezzo il fiele, Dopo esser uscita del suo turcasso; Spaventi gli saranno addosso.

Ышь смулӂе дин труп сэӂята, каре скынтеязэ ла еширя дин феря луй, ши ыл апукэ спаймеле морций.

26 Tutte le tenebre [saran] nascoste ne' suoi nascondimenti; Un fuoco non soffiato lo divorerà; Chi sopravviverà nel suo tabernacolo, capiterà male.

Тоате ненорочириле сунт пэстрате пентру комориле луй; ва фи мистуит де ун фок пе каре ну-л ва апринде омул, ши че ва май рэмыне ын кортул луй ва фи арс де фок.

27 I cieli scopriranno la sua iniquità, E la terra si leverà contro a lui.

Черуриле ый вор дезвели фэрэделеӂя, ши пэмынтул се ва ридика ымпотрива луй.

28 La rendita della sua casa sarà trasportata [ad altri]; [Ogni cosa sua] scorrerà via, nel giorno dell'ira di esso,

Венитуриле касей луй се вор перде, вор пери ын зиуа мынией луй Думнезеу.

29 Questa [è] la parte [assegnata] da Dio all'uomo empio, E l'eredità [ch'egli riceve] da Dio per le sue parole.

Ачаста есте соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, ачаста есте моштениря пе каре й-о хотэрэште Думнезеу.”