Giobbe 15

1 ED Elifaz Temanita rispose e disse:

А Елифас Теманац одговори и рече:

2 Deve un uomo savio pronunziare opinioni vane, Ed empiersi il ventre di vento orientale?

Хоће ли мудар човек казивати празне мисли и пунити трбух ветром источним,

3 Ed argomentar con parole inutili, E [con] ragionamenti onde non può trarre alcun vantaggio?

Препирући се говором који не помаже и речима које нису ни на шта?

4 Sì certo, tu annulli il timor [di Dio], Ed impedisci l'orazione [che deve farsi] davanti a lui.

А ти уништаваш страх Божји и укидаш молитве к Богу.

5 Perciocchè la tua bocca dimostra la tua iniquità, Poichè tu hai scelto il parlar de' frodolenti.

Јер безакоње твоје показују уста твоја, ако и јеси изабрао језик лукав.

6 La tua bocca ti condanna, e non io; E le tue labbra testificano contro a te.

Осуђују те уста твоја, а не ја; и усне твоје сведоче на те.

7 [Sei] tu il primiero uomo che sia nato [nel mondo?] O sei tu stato formato avanti i colli?

Јеси ли се ти први човек родио? Или си пре хумова саздан?

8 Hai tu udito il segreto di Dio, E ne hai tu sottratta a te la sapienza?

Јеси ли тајну Божију чуо и покупио у себе мудрост?

9 Che sai tu, che noi non sappiamo? [Che] intendi tu, che non sia appo noi?

Шта ти знаш што ми не бисмо знали? Шта ти разумеш што не би било у нас?

10 Fra noi [vi è] eziandio alcun canuto, alcun molto vecchio, Più attempato che tuo padre.

И седих и старих људи има међу нама, старијих од оца твог.

11 [Son] le consolazioni di Dio troppo poca cosa per te? Hai tu alcuna cosa riposta appo te?

Мале ли су ти утехе Божије? Или имаш шта сакривено у себи?

12 Perchè ti trasporta il cuor tuo? E perchè ammiccano gli occhi tuoi,

Што те је занело срце твоје? И што севају очи твоје,

13 Che tu rivolga il tuo soffio, E proferisca della tua bocca parole contro a Dio?

Те обраћаш против Бога дух свој и пушташ из уста својих такве речи?

14 Che cosa [è] l'uomo, ch'egli sia puro? E [che cosa è] chi [è] nato di donna, ch'egli sia giusto?

Шта је човек, да би био чист, и рођени од жене, да би био прав?

15 Ecco, egli non si fida ne' suoi santi, Ed i cieli non son puri nel suo cospetto;

Гле, не верује свецима својим, и небеса нису чиста пред очима Његовим;

16 Quanto più abbominevole e puzzolente [È] l'uomo, che beve l'iniquità come acqua?

А камоли гадни и смрдљиви човек, који пије неправду као воду?

17 Io ti dichiarerò, ascoltami pure, E ti racconterò ciò che io ho veduto;

Ја ћу ти казати, послушај ме, и приповедићу ти шта сам видео,

18 Il che i savi hanno narrato, E non l'hanno celato, [avendolo ricevuto] da' padri loro;

Шта мудраци казаше и не затајише, шта примише од отаца својих,

19 A' quali soli la terra fu data, E per mezzo [i] cui [paesi] non passò mai straniero.

Којима самим дана би земља, и туђин не прође кроз њу.

20 L'empio è tormentato tutti i giorni della sua vita; Ed al violento è riposto un piccol numero d'anni.

Безбожник се мучи свега века свог, и насилнику је мало година остављено.

21 [Egli ha] negli orecchi un romor di spaventi; In tempo di pace il guastatore gli sopraggiunge.

Страх му зуји у ушима, у мирно доба напада пустошник на њ.

22 Egli non si fida punto di potere uscir delle tenebre; Egli sta [sempre] in guato, aspettando la spada.

Не верује да ће се вратити из таме, одсвуда привиђа мач.

23 Egli va tapinando per [cercar] dove [sia] del pane; Egli sa che ha in mano tutto presto il giorno delle tenebre.

Тумара за хлебом говорећи: Где је? Зна да је за њ спремљен дан тамни.

24 Angoscia e tribolazione lo spaventano; Lo sopraffanno come un re apparecchiato alla battaglia.

Туга и невоља страше га, и наваљују на њ као цар готов на бој.

25 Perciocchè egli ha distesa la sua mano contro a Dio, E si è rinforzato contro all'Onnipotente;

Јер је замахнуо на Бога руком својом, и Свемогућем се опро.

26 [E] gli è corso col collo [fermo], Co' suoi spessi e rilevati scudi;

Трчи исправљена врата на њ с многим високим штитовима својим.

27 Perciocchè egli ha coperto il suo viso di grasso, Ed ha fatte delle pieghe sopra i suoi fianchi;

Јер је покрио лице своје претилином, и наваљао сало на бокове своје.

28 Ed è abitato in città desolate, in case disabitate, Ch'erano preste ad [esser ridotte in] monti di ruine.

И седео је у градовима раскопаним и у кућама пустим, обраћеним у гомилу камења.

29 Egli non arricchirà, e le sue facoltà non saranno stabili, E il suo colmo non si spanderà nella terra.

Неће се обратити нити ће остати благо његово, и неће се раширити по земљи добро његово.

30 Egli non si dipartirà giammai dalle tenebre, La fiamma seccherà i suoi rampolli, Ed egli sarà portato via dal soffio della bocca di Dio.

Неће изаћи из мрака, огранке његове осушиће пламен, однеће га дух уста његових.

31 Non confidisi già nella vanità, [dalla quale è] sedotto; Perciocchè egli muterà stato, e sarà ridotto al niente.

Нека се не узда у таштину преварени, јер ће му таштина бити плата.

32 [Questo mutamento] si compierà fuor del suo tempo, E i suoi rami non verdeggeranno.

Пре свог времена свршиће се, и грана његова неће зеленети.

33 Il suo agresto sarà rapito come quel d'una vigna, E le sue gemme saranno sbattute come quelle di un ulivo.

Откинуће се као с лозе незрео грозд његов и пупци ће се његови као с маслине побацати.

34 Perciocchè la raunanza de' profani [sarà] deserta, E il fuoco divorerà i tabernacoli di [quelli che prendon] presenti;

Јер ће опустети збор лицемерски, и огањ ће спалити шаторе оних који примају поклоне.

35 [I quali] concepiscono perversità, e partoriscono iniquità, E il cui ventre macchina fraude.

Зачињу невољу и рађају муку, и трбух њихов саставља превару.