Giacomo 4
1 ONDE [vengon] le guerre, e le contese fra voi? non [è egli] da questo, [cioè] dalle vostre voluttà, che guerreggiano nelle vostre membra?
ยุษฺมากํ มเธฺย สมรา รณศฺจ กุต อุตฺปทฺยนฺเต? ยุษฺมทงฺคศิพิราศฺริตาภฺย: สุเขจฺฉาภฺย: กึ โนตฺปทฺยนฺเต?
2 Voi bramate, e non avete; voi uccidete, e procacciate a gara, e non potete ottenere; voi combattete e guerreggiate, e non avete; perciocchè non domandate.
ยูยํ วาญฺฉถ กินฺตุ นาปฺนุถ, ยูยํ นรหตฺยามฺ อีรฺษฺยาญฺจ กุรุถ กินฺตุ กฺฤตารฺถา ภวิตุํ น ศกฺนุถ, ยูยํ ยุธฺยถ รณํ กุรุถ จ กินฺตฺวปฺราปฺตาสฺติษฺฐถ, ยโต เหโต: ปฺรารฺถนำ น กุรุถฯ
3 Voi domandate, e non ricevete; perciocchè domandate male, per ispender ne' vostri piaceri.
ยูยํ ปฺรารฺถยเธฺว กินฺตุ น ลภเธฺว ยโต เหโต: สฺวสุขโภเคษุ วฺยยารฺถํ กุ ปฺรารฺถยเธฺวฯ
4 Adulteri ed adultere, non sapete voi che l'amicizia del mondo è inimicizia contro a Dio? colui adunque che vuol essere amico del mondo si rende nemico di Dio.
เห วฺยภิจาริโณ วฺยภิจาริณฺยศฺจ, สํสารสฺย ยตฺ ไมตฺรฺยํ ตทฺ อีศฺวรสฺย ศาตฺรวมิติ ยูยํ กึ น ชานีถ? อต เอว ย: กศฺจิตฺ สํสารสฺย มิตฺรํ ภวิตุมฺ อภิลษติ ส เอเวศฺวรสฺย ศตฺรุ รฺภวติฯ
5 Pensate voi che la scrittura dica in vano: Lo spirito che abita in voi appetisce ad invidia?
ยูยํ กึ มนฺยเธฺว? ศาสฺตฺรสฺย วากฺยํ กึ ผลหีนํ ภเวตฺ? อสฺมทนฺตรฺวาสี ย อาตฺมา ส วา กิมฺ อีรฺษฺยารฺถํ เปฺรม กโรติ?
6 Ma egli dà vie maggior grazia; perciò dice: Iddio resiste a' superbi, e dà grazia agli umili.
ตนฺนหิ กินฺตุ ส ปฺรตุลํ วรํ วิตรติ ตสฺมาทฺ อุกฺตมาเสฺต ยถา, อาตฺมาภิมานโลกานำ วิปกฺโษ ภวตีศฺวร: ฯ กินฺตุ เตไนว นเมฺรภฺย: ปฺรสาทาทฺ ทียเต วร: ๚
7 Sottomettetevi adunque a Dio, contrastate al diavolo, ed egli fuggirà da voi.
อเตอว ยูยมฺ อีศฺวรสฺย วศฺยา ภวต ศยตานํ สํรุนฺธ เตน ส ยุษฺมตฺต: ปลายิษฺยเตฯ
8 Appressatevi a Dio, ed egli si appresserà a voi: nettate le [vostre] mani o peccatori; e purificate i cuori [vostri], o doppi d'animo.
อีศฺวรสฺย สมีปวรฺตฺติโน ภวต เตน ส ยุษฺมากํ สมีปวรฺตฺตี ภวิษฺยติฯ เห ปาปิน: , ยูยํ สฺวกรานฺ ปริษฺกุรุธฺวํฯ เห ทฺวิมโนโลกา: , ยูยํ สฺวานฺต: กรณานิ ศุจีนิ กุรุธฺวํฯ
9 Siate afflitti, e fate cordoglio, e piangete; sia il vostro riso convertito in duolo, e l'allegrezza in tristizia.
ยูยมฺ อุทฺวิชธฺวํ โศจต วิลปต จ, ยุษฺมากํ หาส: โศกาย, อานนฺทศฺจ กาตรตาไย ปริวรฺตฺเตตำฯ
10 Umiliatevi nel cospetto del Signore, ed egli v'innalzerà.
ปฺรโภ: สมกฺษํ นมฺรา ภวต ตสฺมาตฺ ส ยุษฺมานฺ อุจฺจีกริษฺยติฯ
11 Non parlate gli uni contro agli altri, fratelli; chi parla contro al fratello, e giudica il suo fratello, parla contro alla legge, e giudica la legge; ora, se tu condanni la legge, tu non sei facitor della legge, ma giudice.
เห ภฺราตร: , ยูยํ ปรสฺปรํ มา ทูษยตฯ ย: กศฺจิทฺ ภฺราตรํ ทูษยติ ภฺราตุ รฺวิจารญฺจ กโรติ ส วฺยวสฺถำ ทูษยติ วฺยวสฺถายาศฺจ วิจารํ กโรติฯ ตฺวํ ยทิ วฺยวสฺถายา วิจารํ กโรษิ ตรฺหิ วฺยวสฺถาปาลยิตา น ภวสิ กินฺตุ วิจารยิตา ภวสิฯ
12 V'è un [solo] Legislatore, il qual può salvare, e perdere; ma tu, chi sei, che tu condanni altrui?
อทฺวิตีโย วฺยวสฺถาปโก วิจารยิตา จ ส เอวาเสฺต โย รกฺษิตุํ นาศยิตุญฺจ ปารยติฯ กินฺตุ กสฺตฺวํ ยตฺ ปรสฺย วิจารํ กโรษิ?
13 OR su, [voi] che dite: Oggi, o domani, andremo in tal città, ed ivi dimoreremo un anno, e mercateremo, e guadagneremo.
อทฺย โศฺว วา วยมฺ อมุกนครํ คตฺวา ตตฺร วรฺษเมกํ ยาปยนฺโต วาณิชฺยํ กริษฺยาม: ลาภํ ปฺราปฺสฺยามศฺเจติ กถำ ภาษมาณา ยูยมฺ อิทานีํ ศฺฤณุตฯ
14 Che non sapete ciò [che sarà] domani; perciocchè, qual' [è] la vita vostra? poich'ella è un vapore, che apparisce per un poco [di tempo], e poi svanisce.
ศฺว: กึ ฆฏิษฺยเต ตทฺ ยูยํ น ชานีถ ยโต ชีวนํ โว ภเวตฺ กีทฺฤกฺ ตตฺตุ พาษฺปสฺวรูปกํ, กฺษณมาตฺรํ ภเวทฺ ทฺฤศฺยํ ลุปฺยเต จ ตต: ปรํฯ
15 Invece di dire: Se piace al Signore, e [se] siamo in vita, noi farem questo o quello.
ตทนุกฺตฺวา ยุษฺมากมฺ อิทํ กถนียํ ปฺรโภริจฺฉาโต วยํ ยทิ ชีวามสฺตเรฺหฺยตตฺ กรฺมฺม ตตฺ กรฺมฺม วา กริษฺยาม อิติฯ
16 E pure ora voi vi vantate nelle vostre vane glorie; ogni tal vanto è cattivo.
กินฺตฺวิทานีํ ยูยํ ครฺวฺววาไกฺย: ศฺลาฆนํ กุรุเธฺว ตาทฺฤศํ สรฺวฺวํ ศฺลาฆนํ กุตฺสิตเมวฯ
17 Vi è adunque peccato a colui che sa fare il bene, e non [lo] fa.
อโต ย: กศฺจิตฺ สตฺกรฺมฺม กรฺตฺตํ วิทิตฺวา ตนฺน กโรติ ตสฺย ปาปํ ชายเตฯ
