Ecclesiaste 8
1 CHI [è] come il savio? e chi conosce la dichiarazione delle cose? la sapienza dell'uomo gli rischiara il volto, e la durezza della sua faccia [ne] è mutata.
Чине есте ка чел ынцелепт ши чине причепе ростул лукрурилор? Ынцелепчуня омулуй ый луминязэ фаца, ши аспримя фецей и се скимбэ.
2 Io [ti ammonisco] che tu osservi il comandamento del re; eziandio per cagione del giuramento [fatto nel Nome] di Dio.
Еу ыць спун: Пэзеште порунчиле ымпэратулуй дин причина журэмынтулуй фэкут ынаинтя луй Думнезеу.
3 Non affrettarti a partirti dal suo cospetto; [ed anche] non presentarti [a lui] con qualche cosa malvagia; perciocchè egli farà tutto quello che gli piacerà.
Ну те грэби сэ плечь динаинтя луй ши ну стэруи ынтр-ун лукру рэу, кэч ел поате фаче тот че вря,
4 Perciocchè la parola del re [è con] imperio; e chi gli dirà: Che fai?
пентру кэ ворба ымпэратулуй аре путере. Чине поате зиче: „Че фачь?”
5 Chi osserva il comandamento non proverà alcun malvagio accidente; e il cuor dell'uomo savio conosce il tempo e il buon modo, che si deve tenere.
Пе чине пэзеште порунка, ну-л ва атинӂе ничо ненорочире, дар инима ынцелептулуй куноаште ши время, ши жудеката.
6 Conciossiachè a qual si voglia affare vi sia tempo e modo; perciocchè gran mali soprastanno all'uomo.
Кэч пентру орьче лукру есте о време ши о жудекатэ ши ненорочиря паште пе ом.
7 Perchè egli non sa quello che avverrà; imperocchè, chi gli dichiarerà come [le cose] saranno?
Дар ел ну штие че ши кум се ва ынтымпла, кэч н-аре нич чине-й спуне.
8 Niun uomo ha potere sopra il vento, per rattenere il vento; e non [vi è] potere alcuno contro al giorno della morte, e nella battaglia non [vi è] licenza; così l'empietà non lascerà scampar quelli ne' quali ella si trova.
Омул ну есте стэпын пе суфларя луй, ка с-о поатэ опри, ши н-аре ничо путере песте зиуа морций; ын лупта ачаста ну есте избэвире, ши рэутатя ну поате скэпа пе чей рэй.
9 Io ho veduto tutto questo; e ponendo mente a tutte le cose che si fanno sotto il sole, [ho veduto che vi è tal] tempo, che l'uomo signoreggia sopra l'uomo, a danno di esso.
Тоате ачестя ле-ам вэзут ши мь-ам ындрептат инима спре тот че се фаче суб соаре. Есте о време кынд ун ом стэпынеште песте алт ом, ка сэ-л факэ ненорочит.
10 Ed allora ho veduto degli empi, esser sepolti, e venire [al loro riposo]; e di quelli che s'erano portati con dirittura, andarsene dal luogo santo, ed esser dimenticati nella città. Anche questo [è] vanità.
Атунч ам вэзут пе чей рэй ынгропаць ши дукынду-се ла одихна лор, яр пе чей че лукрасерэ ку неприхэнире депэртынду-се де локул сфынт ши уйтаць ын четате. Ши ачаста есте о дешертэчуне!
11 PERCIOCCHÈ la sentenza non è prontamente data contro alle opere malvage, però il cuor de' figliuoli degli uomini è pieno dentro di loro [di voglia] di mal fare.
Пентру кэ ну се адуче репеде ла ындеплинире хотэрыря датэ ымпотрива фаптелор реле, де ачея есте плинэ инима фиилор оаменилор де доринца сэ факэ рэу.
12 Conciossiachè il peccatore faccia male cento volte, e pur [la pena] gli è prolungata; ma pure ancora so io che bene sarà a coloro che temono Iddio, perchè riveriscono la sua faccia.
Тотушь, мэкар кэ пэкэтосул фаче де о сутэ де орь рэул ши стэруеште мултэ време ын ел, еу штиу кэ феричиря есте пентру чей че се тем де Думнезеу ши ау фрикэ де Ел.
13 E che bene non sarà all'empio, e ch'egli non prolungherà i [suoi] giorni, [che se ne andranno] come l'ombra; perciocchè egli non riverisce la faccia di Dio.
Дар чел рэу ну есте феричит ши ну-шь ва лунӂи зилеле, ынтокмай ка умбра, пентру кэ н-аре фрикэ де Думнезеу.
14 Vi è una vanità che avviene sopra la terra; [cioè: ] che vi son de' giusti, a' quali avviene secondo l'opera degli empi; e vi son degli empi, a' quali avviene secondo l'opera de' giusti. Io ho detto che anche questo [è] vanità.
Есте о дешертэчуне каре се петрече пе пэмынт: ши ануме сунт оамень неприхэниць кэрора ле мерӂе ка ши челор рэй, каре фак фапте реле, ши сунт рэй кэрора ле мерӂе ка ши челор неприхэниць, каре фак фапте буне. Еу зик кэ ши ачаста есте о дешертэчуне.
15 Perciò, io ho lodata l'allegrezza; conciossiachè l'uomo non abbia altro bene sotto il sole, se non di mangiare, e di bere, e di gioire, e questo è quello ch'egli, con la sua fatica, ha in presto a' dì della sua vita, che Iddio gli ha dati sotto il sole.
Ам лэудат дар петречеря, пентру кэ ну есте алтэ феричире пентру ом суб соаре декыт сэ мэнынче ши сэ бя ши сэ се веселяскэ; ятэ че требуе сэ-л ынсоцяскэ ын мижлокул мунчий луй, ын зилеле веций пе каре и ле дэ Думнезеу суб соаре.
16 Quando io ho recato il cuor mio a conoscer la sapienza, ed a veder gli affari che si fanno sopra la terra (perciocchè nè giorno nè notte esso [mio cuore] non vede sonno degli occhi suoi);
Кынд мь-ам пус инима сэ куноск ынцелепчуня ши сэ мэ уйт ку бэгаре де сямэ ла труда пе каре шь-о дэ омул пе пэмынт – кэч омул ну веде сомн ку окий, нич зи, нич ноапте –,
17 io ho veduto, [quant'è] a tutte le opere di Dio, che l'uomo non può rinvenir le opere che si fanno sotto il sole; intorno alle quali egli si affatica, cercando[le], e non le trova; ed avvegnachè il savio dica di aver conoscimento, non però [le] può trovare.
ам вэзут атунч тоатэ лукраря луй Думнезеу, ам вэзут кэ омул ну поате сэ пэтрундэ че се фаче суб соаре; орькыт с-ар труди ел сэ черчетезе, тот ну ва путя афла ши, кяр дакэ ынцелептул ар зиче кэ а ажунс сэ ынцелягэ, тот ну поате сэ гэсяскэ.
