Deuteronomio 1
1 QUESTE [son] le parole, le quali Mosè pronunziò a tutto Israele, di qua dal Giordano, nel deserto, nella campagna, dirincontro a Suf, fra Paran, e Tofel, e Laban, e Haserot, e Dizahab.
Ятэ кувинтеле пе каре ле-а спус Мойсе ынтрегулуй Исраел динкоаче де Йордан, ын пустиу, ынтр-о кымпие, фацэ ын фацэ ку Суф, ынтре Паран, Тофел, Лабан, Хацерот ши Ди-Захаб.
2 ([Vi sono] undici giornate da Horeb, per la via del monte di Seir, fino a Cades-barnea).
(Де ла Хореб пынэ ла Кадес-Барня, пе друмул каре дуче ла мунтеле Сеир, есте о депэртаре де унспрезече зиле.)
3 Or l'anno quarantesimo, alle calendi dell'undecimo mese, Mosè parlò a' figliuoli d'Israele, secondo tutto ciò che il Signore gli aveva comandato [di dir] loro,
Ын ал патрузечеля ан, ын луна а унспрезечя, ын зиуа ынтый а луний, Мойсе а ворбит копиилор луй Исраел ши ле-а спус тот че-й порунчисе Домнул сэ ле спунэ.
4 dopo ch'ebbe sconfitto Sihon, re degli Amorrei, il quale abitava in Hesbon, e. Og, re di Basan, che abitava in Astarot, [e] in Edrei.
Ачаста ера дупэ че а бэтут пе Сихон, ымпэратул аморицилор, каре локуя ла Хесбон, ши пе Ог, ымпэратул Басанулуй, каре локуя ла Аштарот ши ла Едрей.
5 Di qua dal Giordano, nel paese di Moab, Mosè imprese a dichiarar questa Legge dicendo:
Динкоаче де Йордан, ын цара Моабулуй, Мойсе а ынчепут сэ лэмуряскэ леӂя ачаста ши а зис:
6 Il Signore Iddio nostro parlò a noi in Horeb, dicendo: Voi siete assai dimorati in questo monte.
„Домнул Думнезеул ностру не-а ворбит ла Хореб, зикынд: ‘Аць локуит дестулэ време ын мунтеле ачеста.
7 Mettetevi in cammino, partitevi di qui, ed entrate ne' monti degli Amorrei, e in tutte le lor vicinanze, nella campagna, nel monte, nella pianura, nella parte meridionale, e nella costa del mare, nel paese de' Cananei, e nel Libano, fino al gran Fiume, [ch'è] il fiume Eufrate.
Ынтоарчеци-вэ ши плекаць; дучеци-вэ ла мунтеле аморицилор ши ын тоате ымпрежуримиле: ын кымпие, пе мунте, ын вале, ын партя де мязэзи, пе цэрмул мэрий, ын цара канааницилор ши ын Либан, пынэ ла рыул чел маре, рыул Еуфрат.
8 Ecco, io ho posto il paese in vostro potere: entrate, e possedete il paese, il quale il Signore giurò a' vostri padri, ad Abrahamo, a Isacco, e a Giacobbe, ch'egli lo darebbe loro, e alla lor progenie dopo loro.
Ведець, в-ам пус цара ынаинте, интраць ши луаць ын стэпынире цара пе каре Домнул а журат пэринцилор воштри, Авраам, Исаак ши Иаков, кэ о ва да лор ши семинцей лор дупэ ей.’
9 E in quel tempo io vi parlai, dicendo: Io non posso reggervi solo.
Ын время ачея, в-ам спус: ‘Еу ну вэ пот пурта сингур.
10 Il Signore Iddio vostro vi ha moltiplicati, ed ecco, oggi voi [siete] come le stelle del cielo, in moltitudine.
Домнул Думнезеул востру в-а ынмулцит, ши азь сунтець фоарте мулць ла нумэр, ка стелеле черулуй.
11 Il Signore Iddio de' vostri padri vi accresca pure mille volte più, e benedicavi, siccome egli vi ha parlato.
Домнул Думнезеул пэринцилор воштри сэ вэ мэряскэ де о мие де орь пе атыт ши сэ вэ бинекувынтезе, дупэ кум а фэгэдуит!
12 Come potrei io portar solo la fatica, e il carico di voi, e le vostre liti?
Кум аш путя сэ порт еу сингур причиниле воастре, повара воастрэ ши чертуриле воастре?
13 Datemi d'infra le vostre tribù degli uomini savi, e intendenti, e ben riconosciuti, e io ve li costituirò per Capi.
Луаць дин семинцииле воастре ниште бэрбаць ынцелепць, причепуць ши куноскуць ши-й вой пуне ын фрунтя воастрэ.’
14 E voi mi rispondeste, e diceste: Egli [è] bene di far ciò che tu dici.
Вой мь-аць рэспунс ши аць зис: ‘Чея че спуй ту сэ фачем есте ун лукру бун.’
15 Allora io presi de' principali delle vostre tribù, uomini savi, e ben riconosciuti, e li costituii Capi sopra voi, Capi di migliaia, Capi di centinaia, Capi di cinquantine, Capi di decine, e Ufficiali per le vostre tribù.
Ам луат атунч пе кэпетенииле семинциилор воастре, бэрбаць ынцелепць ши куноскуць, ши й-ам пус ын фрунтя воастрэ дрепт кэпетений песте о мие, кэпетений песте о сутэ, кэпетений песте чинчзечь ши кэпетений песте зече, ка дрегэторь ын семинцииле воастре.
16 E in quel tempo comandai, e dissi a' vostri giudici: Date udienza a' vostri fratelli [negli affari che avranno] insieme, e giudicate giustamente fra l'uno uomo e l'altro; fratello, o straniere ch'egli gli sia.
Ам дат, ын ачелашь тимп, урмэтоаря порункэ жудекэторилор воштри: ‘Сэ аскултаць пе фраций воштри ши сэ жудекаць дупэ дрептате неынцелеӂериле фиекэруя ку фрателе луй сау ку стрэинул.
17 Non riguardate alla qualità della persona nel giudicio; ascoltate così il piccolo, come il grande; non temete di alcun uomo; conciossiachè il giudicio appartenga a Dio; e rapportate a me le cose che saranno troppo difficili per voi, ed io le udirò.
Сэ ну кэутаць ла фаца оаменилор ын жудекэциле воастре; сэ аскултаць пе чел мик ка ши пе чел маре; сэ ну вэ темець де нимень, кэч Думнезеу е Чел каре фаче дрептате. Ши кынд вець гэси о причинэ пря гря, с-о адучець ынаинтя мя, ка с-о ауд.’
18 In quel tempo ancora vi comandai tutte le cose che dovete fare.
Аша в-ам порунчит, ын время ачея, тот че авяць де фэкут.
19 Poi noi ci partimmo di Horeb, e camminammo per tutto quel grande e spaventevole deserto, il qual voi avete veduto, traendo al monte degli Amorrei, come il Signore Iddio nostro ci avea comandato: e arrivammo fino a Cades-barnea.
Ам плекат дин Хореб ши ам стрэбэтут тот пустиул ачела маре ши грозав пе каре л-аць вэзут; ам луат друмул каре дуче ын мунтеле аморицилор, кум не порунчисе Домнул Думнезеул ностру, ши ам ажунс ла Кадес-Барня.
20 Allora io vi dissi: Voi siete arrivati al monte degli Amorrei, il quale il Signore Iddio nostro ci dona.
Ши еу в-ам зис: ‘Аць ажунс ла мунтеле аморицилор пе каре ни-л дэ Домнул Думнезеул ностру.
21 Vedi, il Signore Iddio tuo ha posto il paese in tuo potere; sali, possedi[lo], come il Signore Iddio de' tuoi padri ti ha detto; non temere, e non ispaventarti.
Ятэ кэ Домнул Думнезеул тэу ыць пуне цара ынаинте; суе-те, я-о ын стэпынире, кум ць-а спус Домнул Думнезеул пэринцилор тэй; ну те теме ши ну те ынспэймынта.’
22 E voi vi accostaste tutti a me, e diceste: [Lascia che] mandiamo davanti a noi degli uomini, che c'investighino il paese, e ci rapportino alcuna cosa del cammino per lo quale abbiamo da salire, e delle città alle quali abbiamo da venire.
Вой в-аць апропият ку тоций де мине ши аць зис: ‘Сэ тримитем ниште оамень ынаинтя ноастрэ ка сэ искодяскэ цара ши сэ не адукэ рэспунс ку привире ла друмул пе каре не вом суи ын еа ши асупра четэцилор ын каре вом ажунӂе.’
23 E la cosa mi aggradì; e io presi dodici uomini di voi, uno per tribù;
Пэреря ачаста ми с-а пэрут бунэ ши ам луат дойспрезече оамень динтре вой, кыте ун ом де фиекаре семинцие.
24 ed essi si misero in cammino; e, saliti al monte, pervennero fino alla valle di Escol, e spiarono il paese.
Ей ау плекат, ау трекут мунтеле ши ау ажунс пынэ ла валя Ешкол ши ау искодит цара.
25 E presero in mano del frutto di esso, e cel portarono, e fecero la [lor] relazione, e dissero: Il paese che il Signore Iddio nostro ci dona [è] buono.
Ау луат ын мынь дин роаделе цэрий ши ни ле-ау адус; не-ау фэкут о даре де сямэ ши ау зис: ‘Бунэ царэ не дэ Домнул Думнезеул ностру!’
26 Ma voi non voleste salire, e foste ribelli al comandamento del Signore Iddio vostro.
Дар вой н-аць врут сэ вэ суиць ын еа ши в-аць рэзврэтит ымпотрива порунчий Домнулуй Думнезеулуй востру.
27 E mormoraste nelle vostre tende, e diceste: Perciocchè il Signore ci odia, egli ci ha fatti uscir fuor del paese di Egitto, per darci nelle mani degli Amorrei, per distruggerci.
Аць кыртит ын кортуриле воастре ши аць зис: ‘Пентру кэ не урэште, де ачея не-а скос Домнул дин цара Еӂиптулуй, ка сэ не дя ын мыниле аморицилор ши сэ не нимичяскэ.
28 Dove montiamo noi? i nostri fratelli ci hanno fatto struggere il cuore, dicendo: [Quella] gente [è] più grande, e di più alta statura di noi; le città [vi sono] grandi e forti, e [arrivano] fino al cielo; e anche vi abbiamo veduti i figliuoli degli Anachiti.
Унде сэ не суим? Фраций ноштри не-ау ынмуят инима, зикынд: «Попорул ачела есте ун попор май маре ши май ыналт ла статурэ декыт ной; четэциле сунт марь ши ынтэрите пынэ ла чер; ба ынкэ, ам вэзут аколо ши копий де-ай луй Анак.»’
29 E io vi dissi: Non vi sgomentate, e non abbiate paura di loro.
Еу в-ам зис: ‘Ну вэ ынспэймынтаць ши ну вэ фие фрикэ де ей.
30 Il Signore Iddio vostro, che cammina davanti a voi, esso combatterà per voi, secondo tutto ciò ch'egli ha fatto inverso voi, davanti agli occhi vostri in Egitto;
Домнул Думнезеул востру, каре мерӂе ынаинтя воастрэ, Се ва лупта Ел Ынсушь пентру вой, потривит ку тот че а фэкут пентру вой суб окий воштри ын Еӂипт.’
31 e nel deserto, dove tu hai veduto come il Signore Iddio vostro ti ha portato, come un uomo porterebbe il suo figliuolo, per tutto il cammino che avete fatto, finchè siate arrivati in questo luogo.
Апой, ын пустиу, ай вэзут кэ Домнул Думнезеул тэу те-а пуртат кум поартэ ун ом пе фиул сэу, пе тот друмул пе каре л-аць фэкут пынэ ла сосиря воастрэ ын локул ачеста.
32 Ma per [tutto] ciò voi non credeste al Signore Iddio vostro,
Ку тоате ачестя, вой н-аць авут ынкредере ын Домнул Думнезеул востру,
33 il quale andava davanti a voi per lo cammino, per investigarvi luogo da accamparvi, in fuoco di notte per illuminarvi nel cammino, per lo quale avevate da camminare, e di giorno nella nuvola.
каре мерӂя ынаинтя воастрэ пе друм, ка сэ вэ кауте ун лок де попосире: ноаптя ынтр-ун фок, ка сэ вэ арате друмул пе каре требуя сэ мерӂець, ши зиуа ынтр-ун нор.
34 E il Signore udì la voce delle vostre parole, e si adirò gravemente, e giurò, dicendo:
Домнул а аузит гласул кувинтелор воастре. С-а мыният ши а журат зикынд:
35 Se alcuno di questi uomini, questa malvagia generazione, vedrà quel buon paese che ho giurato di dare a' vostri padri,
‘Ничунул дин бэрбаций каре фак парте дин ачест ням рэу ну ва ведя цара ачея бунэ пе каре ам журат кэ о вой да пэринцилор воштри,
36 salvo Caleb, figliuolo di Gefunne; egli lo vedrà, e a lui, e a' suoi figliuoli, darò il paese, nel quale è camminato; perciocchè egli ha compiutamente seguitato il Signore.
афарэ де Калеб, фиул луй Иефуне. Ел о ва ведя, ши цара ын каре а мерс о вой да луй ши копиилор луй, пентру кэ а урмат ын тотул каля Домнулуй.’
37 Eziandio contr'a me si adirò il Signore per cagion vostra, dicendo: Nè anche tu vi entrerai.
Домнул С-а мыният ши пе мине дин причина воастрэ ши а зис: ‘Нич ту ну вей интра ын еа.
38 Giosuè, figliuolo di Nun, che ti serve, esso vi entrerà; confortalo; perciocchè esso metterà Israele in possessione di quel paese.
Иосуа, фиул луй Нун, служиторул тэу, ва интра ын еа; ынтэреште-л, кэч ел ва пуне пе Исраел ын стэпыниря цэрий ачелея.
39 E i vostri piccoli figliuoli, de' quali avete detto che sarebbero in preda, e i vostri figliuoli, i quali oggi non conoscono nè il bene nè il male, essi vi entreranno, e a loro lo darò, ed essi lo possederanno.
Ши прунчий воштри, деспре каре аць зис: «Вор фи де жаф!», ши фиий воштри, каре ну куноск азь нич бинеле, нич рэул, ей вор интра ын еа; да, лор ле-о вой да ши ей о вор стэпыни.
40 Ma voi rivolgetevi indietro, e camminate verso il deserto, traendo verso il mar rosso.
Дар вой, ынтоарчеци-вэ ши плекаць ын пустиу, ынспре Маря Рошие.’
41 Allora voi rispondeste, e mi diceste: Noi abbiamo peccato contro al Signore: noi saliremo, e combatteremo, secondo tutto ciò che il Signore Iddio nostro ci avea comandato. E avendo ciascun di voi prese le sue armi, voi imprendeste di salire al monte.
Вой аць рэспунс ши мь-аць зис: ‘Ам пэкэтуит ымпотрива Домнулуй; не вом суи ши не вом бате, кум не-а порунчит Домнул Думнезеул ностру.’ Ши в-аць ынчинс фиекаре армеле ши в-аць ынкуметат сэ вэ суиць пе мунте.
42 E il Signore mi disse: Di' loro: Non salite, e non combattete; perciocchè io non [sono] nel mezzo di voi; acciocchè non siate sconfitti davanti a' vostri nemici.
Домнул мь-а зис: ‘Спуне-ле: «Ну вэ суиць ши ну вэ луптаць, кэч Еу ну сунт ын мижлокул востру; ну кэутаць сэ фиць бэтуць де врэжмаший воштри.»’
43 E io vel dissi; ma voi non ubbidiste; anzi foste ribelli al comandamento del Signore, e temerariamente imprendeste di salire in sul monte.
Еу в-ам спус, дар н-аць аскултат, чи в-аць рэзврэтит ымпотрива порунчий Домнулуй ши в-аць суит семець пе мунте.
44 Allora gli Amorrei, che abitavano in quel monte, uscirono fuori incontro a voi, e vi perseguirono, come sogliono far le api, e vi ruppero, [perseguendovi] fino in Horma.
Атунч амориций, каре локуеск пе мунтеле ачеста, в-ау ешит ынаинте ши в-ау урмэрит ка албинеле; в-ау бэтут дин Сеир пынэ ла Хорма.
45 E voi, essendo ritornati, piagneste davanti al Signore; ma il Signore non ascoltò la vostra voce, e non vi porse gli orecchi.
Ла ынтоарчеря воастрэ, аць плынс ынаинтя Домнулуй, дар Домнул ну в-а аскултат гласул ши н-а луат аминте ла вой.
46 E voi steste in Cades molti giorni, quanti vi eravate [già] stati.
Ши аша аць рэмас ла Кадес, унде аць стат мултэ време.
