Daniele 10
1 NELL'anno terzo di Ciro, re di Persia, fu rivelata una parola a Daniele, il cui nome si chiamava Beltsasar; e la parola [è] verità, e l'esercito [era] grande. Ed egli comprese la parola, ed ebbe intelligenza della visione.
Ын анул ал трейля ал луй Чирус, ымпэратул Персией, с-а дескоперит ун кувынт луй Даниел, нумит Белтшацар. Кувынтул ачеста, каре есте адевэрат, вестеште о маре ненорочире. Ел а фост ку луаре аминте ла кувынтул ачеста ши а причепут ведения.
2 In quel tempo io Daniele feci cordoglio lo spazio di tre settimane.
Ын время ачея, еу, Даниел, трей сэптэмынь ам фост ын жале.
3 Io non mangiai cibo di diletto, e non mi entrò in bocca carne, nè vino, e non mi unsi punto, finchè fu compiuto il termine di tre settimane.
Н-ам мынкат делок букате алесе, ну мь-а интрат ын гурэ нич карне, нич вин ши нич ну м-ам унс делок, пынэ с-ау ымплинит челе трей сэптэмынь.
4 E nel ventesimoquarto giorno del primo mese, essendo io in su la ripa del gran fiume, [che] è Hiddechel,
Ын а доуэзечь ши патра зи а луний ынтый, ерам пе малул рыулуй челуй маре, каре есте Хидекел (Тигру).
5 alzai gli occhi, e riguardai, ed ecco un uomo vestito di panni lini, avendo sopra i lombi una cintura di fino oro di Ufaz.
Ам ридикат окий, м-ам уйтат ши ятэ кэ аколо стэтя ун ом ымбрэкат ын хайне де ин ши ынчинс ла мижлок ку ун брыу де аур дин Уфаз.
6 E il suo corpo somigliava un grisolito, e la sua faccia [era] come l'aspetto del folgore; e i suoi occhi [eran] simili a torchi accesi; e le sue braccia, e i suoi piedi, somigliavano in vista del rame forbito, e il suono delle sue parole pareva il romore d'una moltitudine.
Трупул луй ера ка о пятрэ де крисолит, фаца ый стрэлучя ка фулӂерул ши окий ый ерау ниште флэкэрь ка де фок, дар брацеле ши пичоареле семэнау ку ниште арамэ луструитэ ши гласул луй туна ка вуетул уней марь мулцимь.
7 Ed io Daniele solo vidi la visione, e gli uomini ch'erano meco non la videro; anzi gran terrore cadde sopra loro, e fuggirono per nascondersi.
Еу, Даниел, ам вэзут сингур ведения, дар оамений каре ерау ку мине н-ау вэзут-о; тотушь ау фост апукаць де о маре спаймэ ши ау луат-о ла фугэ ка сэ се аскундэ!
8 Ed io rimasi solo, e vidi quella gran visione, e non restò in me forza alcuna, e il mio bel colore fu mutato in ismorto, e non ritenni alcun vigore.
Еу ам рэмас сингур ши ам вэзут ачастэ маре ведение. Путериле м-ау лэсат, кулоаря ми с-а скимбат, фаца ми с-а слуцит ши ам пердут орьче влагэ.
9 Ed io udii la voce delle parole di colui; e quando ebbi udita la voce delle sue parole, mi addormentai profondamente sopra la mia faccia, col viso in terra.
Ам аузит гласул кувинтелор луй ши, пе кынд аузям гласул кувинтелор луй, ам кэзут лешинат ку фаца ла пэмынт.
10 Ed ecco, una mano mi toccò, e mi fece muovere, [e stare] sopra le ginocchia, e sopra le palme delle mani.
Ши ятэ кэ о мынэ м-а атинс ши м-а ашезат тремурынд пе ӂенункий ши мыниле меле.
11 E mi disse: O Daniele, uomo gradito, intendi le parole che io ti ragiono, e rizzati in piè nel luogo dove stai; perciocchè ora sono stato mandato a te. E quando egli mi ebbe detta quella parola, io mi rizzai in piè tutto tremante.
Апой мь-а зис: „Даниеле, ом пряюбит ши скумп, фий ку луаре аминте ла кувинтеле пе каре ци ле вой спуне акум ши стай ын пичоаре ын локул унде ешть, кэч акум сунт тримис ла тине!” Дупэ че мь-а ворбит астфел, ам стат ын пичоаре тремурынд.
12 Ed egli mi disse: Non temere, o Daniele: perciocchè, dal primo dì che tu recasti il cuor tuo ad intendere, e ad affliggerti nel cospetto dell'Iddio tuo, le tue parole furono esaudite, ed io son venuto per le tue parole.
Ел мь-а зис: „Даниеле, ну те теме де нимик! Кэч кувинтеле тале ау фост аскултате дин чя динтый зи, кынд ць-ай пус инима ка сэ ынцелеӂь ши сэ те смерешть ынаинтя Думнезеулуй тэу, ши токмай дин причина кувинтелор тале вин еу акум!
13 Ma il principe del regno di Persia mi ha contrastato ventun giorno; ma ecco, Micael, l'uno de' primi principi, è venuto per aiutarmi. Io dunque son rimasto quivi appresso i re di Persia.
Дар кэпетения ымпэрэцией Персией мь-а стат ымпотривэ доуэзечь ши уна де зиле, ши ятэ кэ Михаил, уна дин кэпетенииле челе май де сямэ, мь-а венит ын ажутор ши ам ешит бируитор аколо, лынгэ ымпэраций Персией.
14 Ed [ora] son venuto per farti intendere ciò che avverrà al tuo popolo nella fine de' giorni; perciocchè [vi è] ancora visione per quei giorni.
Акум вин сэ-ць фак куноскут че аре сэ се ынтымпле попорулуй тэу ын времуриле де апой, кэч ведения есте ку привире тот ла ачеле времурь ындепэртате.”
15 E mentre egli parlava meco in questa maniera, io misi la mia faccia in terra, ed ammutolii.
Пе кынд ымь спуня ел ачесте лукрурь, еу мь-ам плекат окий ын пэмынт ши ам тэкут.
16 Ed ecco [uno], che avea la sembianza d'un figliuol d'uomo, mi toccò in su le labbra; allora io apersi la mia bocca, e parlai, e dissi a colui ch'era in piè davanti a me: Signor mio, le mie giunture son tutte svolte in me in questa visione, e non ho ritenuto alcun vigore.
Ши ятэ кэ чинева каре авя ынфэцишаря копиилор оаменилор с-а атинс де бузеле меле. Еу ам дескис гура, ам ворбит ши ам зис челуй че стэтя ынаинтя мя: „Домнул меу, ведения ачаста м-а умплут де гроазэ ши ам пердут орьче путере!
17 E come portrebbe il servitore di cotesto mio Signore parlar con cotesto mio Signore? conciossiachè fino ad ora non sia restato fermo in me alcun vigore, e non sia rimasto in me alcun fiato.
Кум ар путя робул домнулуй меу сэ ворбяскэ домнулуй меу? Акум путериле м-ау пэрэсит ши ну май ам нич суфларе!”
18 Allora di nuovo una sembianza come d'un uomo mi toccò, e mi fortificò,
Атунч, чел че авя ынфэцишаря унуй ом м-а атинс дин ноу ши м-а ынтэрит.
19 e disse: Non temere, uomo gradito; abbi pace, fortificati, e confortati. E come egli parlava meco, io mi fortificai, e dissi: Parli il mio Signore; perciocchè tu mi hai fortificato.
Апой мь-а зис: „Ну те теме де нимик, ом пряюбит! Паче цие! Фий таре ши ку инимэ!” Ши, пе кынд ымь ворбя ел, ам принс яр путерь ши ам зис: „Ворбеште, домнул меу, кэч м-ай ынтэрит.”
20 E colui disse: Sai tu perchè io son venuto a te? Or di presente io ritornerò per guerreggiar col principe di Persia; poi uscirò, ed ecco, il principe di Iavan verrà.
Ел мь-а зис: „Штий пентру че ам венит ла тине? Акум мэ ынторк сэ мэ лупт ымпотрива кэпетенией Персией ши, кынд вой плека, ятэ кэ ва вени кэпетения Гречией!
21 Ma pure io ti dichiarerò ciò ch'è stampato nella scrittura della verità; or non [vi è] niuno che si porti valorosamente meco in queste cose, se non Micael, vostro principe.
Дар вряу сэ-ць фак куноскут че есте скрис ын картя адевэрулуй. Нимень ну мэ ажутэ ымпотрива ачестора, афарэ де воеводул востру Михаил.
