Atti 1
1 IO ho fatto il primo trattato, o Teofilo, intorno a tutte le cose che Gesù prese a fare, e ad insegnare,
Пативало Феофило, дэ муро англуно лил мэ искриисардом пала вса, со терэлас Исусо и сости Вов сиклярэлас
2 infino al giorno ch'egli fu accolto in alto, dopo aver dati mandamenti per lo Spirito Santo agli apostoli, i quali egli avea eletti.
ды колэ дивэ, кала Свэнтонэ Фаноґа прыпхэнда вытидэне апостолонэнди кода, со лэнди трэбуни тэ терэ, и сля лито дэ болыбэн.
3 A' quali ancora, dopo aver sofferto, si presentò vivente, con molte certe prove, essendo da loro veduto per quaranta giorni, e ragionando delle cose [appartenenti] al regno di Dio.
Пала Пэхкири бари грыжа Вов сикавдапэ лэнди джювдэґа тай допхэнда, со кода чячимо. Исусо сикавэласпэ лэнди саранда дивэ и дэдумэлас пала Дэвлэхкоро Тхагаримо.
4 E, ritrovandosi con [loro], ordinò loro che non si dipartissero di Gerusalemme; ma che aspettassero la promessa del Padre, la quale, [diss'egli], voi avete udita da me.
Екхвар, кала вонэ сле їтханэ, Исусо прыпхэнда лэнди тэ на уджян Ерусалимостар, нэ тэ дожутярэн кода, со Дад камля лэнди тэ дэ. — Акэ, терэлпэ кода, со тумэ шундэ Мандар.
5 Perciocchè Giovanni battezzò con acqua, ma voi sarete battezzati con lo Spirito Santo, fra qui e non molti giorni.
Иоанно болдэня панеґа, нэ тумэ сиго авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа.
6 Essi adunque, essendo raunati, lo domandarono, dicendo: Signore, sarà egli in questo tempo, che tu restituirai il regno ad Israele?
Тунчи кодэла, савэ котэ сле, пхучле Лэстар: — Рае, на дэ кадыя вряма Ту камэх тэ ваздэ упалэ Израилёхкоро тхагаримо?
7 Ma egli disse loro: Egli non istà a voi di sapere i tempi, e le stagioni, le quali il Padre ha messe nella sua propria podestà.
Вов пхэнда лэнди: — На тумаро рындо тэ джянэ вряма и чясо, савэ Дад тховда Пэхкиря зораґа.
8 Ma voi riceverete la virtù dello Spirito Santo, il qual verrà sopra voi; e mi sarete testimoni, e in Gerusalemme, e in tutta la Giudea, e in Samaria, infino all'estremità della terra.
Нэ кала пэ тумэн сджяла Свэнто Фано, тумэ лэна зор и авэна тэ розпхэнэ пала Ман дэ Ерусалимо, пав всавири Иудея, дэ Самария и пав всавири люмля.
9 E, dette queste cose, fu elevato, essi veggendolo; ed una nuvola lo ricevette, e lo tolse d'innanzi agli occhi loro.
Кала Вов пропхэнда када, вонэ дыкхле, сар Вов ваздэняпэ упрал, и хмара затерда Лэ лэнгэрэ якхэндар.
10 E come essi aveano gli occhi fissi in cielo, mentre egli se ne andava, ecco, due uomini si presentarono loro in vestimenti bianchi.
Вонэ на пэрэаченас тэ дыкхэ пэ болыбэн, кала Вов ваздэласпэ. Тай акэ, паша лэн ачиле дуй мануша дэ парни їда.
11 I quali ancora dissero: Uomini Galilei, perchè vi fermate riguardando verso il cielo? Questo Gesù, il quale è stato accolto in cielo d'appresso voi, verrà nella medesima maniera che voi l'avete veduto andare in cielo.
— Галилеянуря, — пхэндэ вонэ, — сости тумэ ачен и дыкхэн дэ болыбэн? Кадэва Исусо, Саво сля лито тумэндар дэ болыбэн, рисявэла кади ж, сар тумэ дыкхле Лэ, кала уджялас.
12 Allora essi ritornarono in Gerusalemme, dal monte chiamato dell'Uliveto, il quale è presso di Gerusalemme la lunghezza del cammin del sabato.
Тунчи вонэ рисиле дэ Ерусалимо плаестар, саво акхарэлпэ «Оливково». Вов сля надур форостар, дром, саво домукэнас тэ проджя дэ суббота.
13 E come furono entrati [nella casa], salirono nell'alto solaio, dove dimoravano Pietro, e Giacomo, e Giovanni, ed Andrea, e Filippo, e Toma, e Bartolomeo, e Matteo, e Giacomo d'Alfeo, e Simone il Zelote, e Giuda di Giacomo.
Кала вонэ авиле дэ цэр, дэ саво джювдэ набари вряма, тунчи ваздэнепэ дэ упралуни цэра. Котэ сле Пётро тай Иоанно, Иаково тай Андреи, Филиппо тай Фома, Варфоломеи тай Матфеи, Иаково, Алфеёхкоро чяво, Симоно Зилото тай Иуда, Иаковохкоро чяво.
14 Tutti costoro perseveravano di pari consentimento in orazione, e in preghiera, con le donne, e con Maria, madre di Gesù, e co' fratelli di esso.
Всавэрэ вонэ їтханэ сле дэ мангима. Лэнца сле набут джювлен, дэй Исусохкири, Мария, тай Лэхкэрэ пхрала.
15 ED in que' giorni, Pietro, levatosi in mezzo de' discepoli, disse (or la moltitudine delle persone tutte insieme era d'intorno a centoventi persone):
Дэ кодыя вряма Пётро вщиля машкар патякунэн (а лэн стидэняпэ паша шэл тай биш мануш) и пхэнда:
16 Uomini fratelli, ei conveniva che questa scrittura si adempiesse, la qual lo Spirito Santo predisse per la bocca di Davide, intorno a Giuda, che fu la guida di coloro che presero Gesù.
— Мурша! Пхралалэ! Трэбуни сля, соб тэ стерэлпэ кода, со чиндо дэ Лилэн, тев Свэнто Фано пхэнда чэрез Давидо пала Иуда, саво лиджялас колэн, савэ пхангле Исусо.
17 Perciocchè egli era stato assunto nel nostro numero, ed avea ottenuta la sorte di questo ministerio.
Иуда сля екх амэндар, саво терэлас амэнца екх бути.
18 Egli adunque acquistò un campo del premio d'ingiustizia; ed essendosi precipitato, crepò per lo mezzo, e tutte le sue interiora si sparsero.
(Пэ ловэ, савэ вов затерда пала пэхкоро вурыто рындо, вов тинда маля. Нэ тэлэдэня и кади фартэ замардапэ, со пхариля лэхкоро води и выґульдэ лэстар всавэрэ пора.
19 E [ciò] è venuto a notizia a tutti gli abitanti di Gerusalemme; talchè quel campo, nel lor proprio linguaggio, è stato chiamato Acheldama, che vuol dire: Campo di sangue.
Пала кода уджянгле всавэрэ, ко джювдэ дэ Ерусалимо, и проакхардэ маля пав пэхкири чиб Акелдама, ай пав аврэ — «Ратэхкири маля».)
20 Perciocchè egli è scritto nel libro de' Salmi: Divenga la sua stanza deserta, e non vi sia chi abiti in essa; e: Un altro prenda il suo ufficio.
Дэ лил «Псалмы» искриисардо: «Мэк лэхкоро цэр тэ авэл шушо, и мэк котэ нико на джювэл». Тай инте: «Мэк авэр лэхкоро тхан залэла».
21 Egli si conviene adunque, che d' infra gli uomini che sono stati nella nostra compagnia, in tutto il tempo che il Signor Gesù è andato e venuto fra noi,
Колэсти амэнди трэбуни тэ вытидэ екхэ кодэла манушэндар, ко пхирэлас амэнца всавири вряма, тев бы тэ на джял Рай Исусо,
22 cominciando dal battesimo di Giovanni, fino al giorno ch'egli fu accolto in alto d'appresso noi, un d'essi sia fatto testimonio con noi della risurrezione d'esso.
кодэла вряматар, кала Иоанно болдэня Лэ ды колэ дивэ, кала Исусо сля лито амэндар. Кадэва мануш, сар и амэ, трэбуни тэ авэл допхэнимари пала Исусохкоро отджюндивимо.
23 E ne furono presentati due: Giuseppe, detto Barsaba, il quale era soprannominato Giusto, e Mattia.
Вытидэне дон: Иосифо, савэ инте акхарэнас Варсавва, а кади ж — Иусто, тай Матфие.
24 Ed orando, dissero: Tu, Signore, che conosci i cuori di tutti, mostra qual di questi due tu hai eletto,
Тай поманглепэ: — Рае, Ту джянэх їло кожнонэхкоро; сикав екхэ кадэлэндар дондар, ка Ту вытидэнян
25 per ricever la sorte di questo ministerio ed apostolato, dal quale Giuda si è sviato, per andare al suo luogo.
тэ лиджя бути апостолэнгири, соб вов тэ парувэл Иуда, саво ачявда амэн и джиля дэ тхан, тев трэбуни лэсти тэ авэ.
26 E trassero le sorti loro, e la sorte cadde sopra Mattia, ed egli fu per comuni voti aggiunto agli undici apostoli.
Тунчи вонэ чутэ жребии, тай вов выпэля пэ Матфие, саво прыачиля дэшуекхэ апостолонэндэ.
