Atti 18
1 ORA, dopo queste cose, Paolo si partì d'Atene, e venne in Corinto.
Тунчи Павло ачявда Афины и лагля дэ Коринфо.
2 E, trovato un certo Giudeo, [chiamato] per nome Aquila, di nazione Pontico, nuovamente venuto d'Italia, insieme con Priscilla, sua moglie (perciocchè Claudio avea comandato che tutti i Giudei si partissero di Roma), si accostò a loro.
Котэ вов дыкхля иудее пав лавэ Акила, саво бэняпэ дэ Понто. Кодэва надумут авиля Италиятар пэхкиря ромняґа, савя акхарэнас Прискилла, колэсти со императоро Клавдии прыпхэнда всавэрэ иудеенди тэ ачявэн Римо. Павло авиля тэ дыкхэпэ лэнца.
3 E perciocchè egli era della medesima arte, dimorava in casa loro, e lavorava; perciocchè l'arte loro era di far padiglioni.
Вонэ терэнас кодыя ж бути, со и Павло: терэнас катуны. Колэсти Павло ачиляпэ лэндэ тэ терэлас лэнца бути.
4 Ed ogni sabato faceva un sermone nella sinagoga, e induceva alla fede Giudei e Greci.
Кожно суббота вов дэдумэлас дэ синагога иудеенца тай греконэнца и камля тэ пэрэцырдэ лэн пэ пэхкири риг.
5 Ora, quando Sila e Timoteo furon venuti di Macedonia, Paolo era sospinto dallo Spirito, testificando a' Giudei che Gesù [è] il Cristo.
Кала Македониятар авиле Сила тай Тимофеи, тунчи Павло всавири пэхкири вряма отдэня колэсти, соб тэ пхэнэ лав. Тай допхэнэлас иудеенди, со Исусо исин Христосо.
6 Ma, contrastando eglino, e bestemmiando, egli scosse i [suoi] vestimenti, e disse loro: Il sangue vostro [sia] sopra il vostro capo, io [ne son] netto; da ora innanzi io andrò a' Gentili.
Кала вонэ ачиле тэ пэрэмарэ тай тэ кошэ лэ, вов обмарда прахо пэхкиря їдатар тай пхэнда лэнди: — Тумэ еджинэ дошалэ дэ пэхкэрэ хасявима! Мэ жужо и кана джяв наиудеендэ!
7 E partitosi di là, entrò in casa d'un certo [chiamato] per nome Giusto, il qual serviva a Dio; la cui casa era contigua alla sinagoga.
Павло выджиля котарь тай джиля дэ цэр, саво ачелас пашэ синагога. Котэ джювэлас Титий Иусто, мануш, саво тэлёлас Дэвлэсти.
8 Or Crispo, capo della sinagoga, credette al Signore, con tutta la sua famiglia; molti ancora de' Corinti, udendo [Paolo], credevano, ed erano battezzati.
Пхурэдэр дэ синагога Криспо и всавэрэ лэхкэрэ цэрунэ патине Раести. Тай бут коринфянуря, савэ шунэнас Павло, патине и сле болдэ.
9 E il Signore disse di notte in visione a Paolo: Non temere; ma parla, e non tacere.
Екхвар рятяґа Рай пхэнда Павлости дэ дыкхлима: — На дара! Дэдумэ тай на пэрэач!
10 Perciocchè io son teco, e niuno metterà le mani sopra te, per offenderti; poichè io ho un gran popolo in questa città.
Мэ туґа, тай нико на терэла тут бибахт. Дэ кадэва форо исин бут Мурэн манушэн.
11 Egli adunque dimorò [quivi] un anno, e sei mesi, insegnando fra loro la parola di Dio.
Павло сля котэ бэрш епашэґа тай сиклярда лэн Дэвлэхкэрэ Лавэсти.
12 Poi, quando Gallione fu proconsolo d'Acaia, i Giudei di pari consentimento si levarono contro a Paolo, e lo menarono al tribunale, dicendo:
Дэ кодыя вряма, кала Галлионо сля проконсуло дэ Ахаия, иудея стидэнепэ, схутилдэ Павло тай андэ лэ пэ сындо.
13 Costui persuade agli uomini di servire a Dio contro alla legge.
Вонэ ачиле тэ дошарэ лэ: — Кадэва мануш сиклярэл тэ полэ Дэвлэ на кади, сар сиклярэл амаро Упхэнимо.
14 E come Paolo era per aprir la bocca, Gallione disse a' Giudei: Se si trattasse di alcuna ingiustizia o misfatto, o Giudei, io vi udirei pazientemente, secondo la ragione.
Павло инте нисо на пхэнда, кала Галлионо ачиля тэ дэдумэ кодэлэнди, ко дошарэнас лэ: — Иудея, тэ авэл бы када начячимо чи мижо рындо, мэ бы шунавас тумэн.
15 Ma, se la quistione è intorno a parole, e a nomi, e alla vostra legge, provvedeteci voi; perciocchè io non voglio esser giudice di coteste cose.
Нэ сар тумэ ханпэ пала сиклярима, лава тай тумаро Упхэнимо, тунчи розлэнпэ еджинэ. Мэ на камав тэ авэ сундисареґа дэ кодэлэ.
16 E li scacciò dal tribunale.
Тай вов вытрадэня лэн сундисарехкэрэ тханэстар.
17 E tutti i Greci presero Sostene, capo della sinagoga, e lo battevano davanti al tribunale; e Gallione niente si curava di queste cose.
Тунчи всавэрэ схутилдэ пхурэдэрэ дэ синагога, савэ акхарэнас Сосфено, тай помардэ лэ англа сундисарехкоро тхан. Нэ Галлионо пэ када нисо на терда.
18 Ora, quando Paolo fu dimorato [quivi] ancora molti giorni, prese commiato dai fratelli, e navigò in Siria, con Priscilla, ed Aquila; essendosi fatto tondere il capo in Cencrea, perciocchè avea voto.
Павло просля инте бут дивэн дэ Коринфо. Тунчи вов розачиляпэ пхралэнца тай Прискиллаґа и Акилаґа лагля пав пане дэ Сирия. Англа колэ, сар лэнди тэ ладэ, Павло обчинда бала дэ Кенхреи, колэсти со калась дэня солах Дэвлэсти.
19 Ed essendo giunto in Efeso, li lasciò quivi. Or egli entrò nella sinagoga, e fece un sermone a' Giudei.
Вонэ авиле дэ Эфесо. Котэ Павло ачявда Прискилла тай Акилла, а еджино джиля дэ синагога тай дэдумэлас иудеенца.
20 Ed essi lo pregavano di dimorare appresso di loro più lungo tempo; ma egli non acconsentì;
Вонэ мангле, соб вов тэ ачелпэ лэндэ пэ савись вряма, нэ вов отпхэндапэ.
21 anzi prese commiato da loro, dicendo: Del tutto mi conviene far la festa prossima in Gerusalemme; ma io ritornerò ancora a voi, se piace a Dio. Così si partì per mare da Efeso.
— Мэ рисявава, сар авэла пэ када Дэвлэхкири воля, — пхэнда Павло, кала розачеласпэ лэнца, тай лагля пав пане Эфесостар.
22 Ed essendo disceso in Cesarea, salì [in Gerusalemme]; poi, dopo aver salutata la chiesa, scese in Antiochia.
Вов лагля дэ Кесария, авиля дэ Ерусалимо, дыкхляпэ котэ кхандиряґа тай джиля дэ Антиохия.
23 Ed essendo [quivi] dimorato alquanto tempo, si partì, andando attorno di luogo in luogo per lo paese di Galazia, e di Frigia, confermando tutti i discepoli.
Павло просля котэ савись вряма, тунчи джиля котарь тай проджялас галатиякири пхув и Фригия, а пав дром подрицарэлас сиклярнэн.
24 OR un certo Giudeo, [il cui] nome [era] Apollo, di nazione Alessandrino, uomo eloquente, [e] potente nelle scritture, arrivò in Efeso.
Дэ кодыя вряма дэ Эфесо авиля иудеи, савэ акхарэнас Аполлосо. Вов шукар дэдумэлас, бэняпэ тай бариля дэ Александрия и мишто джянэлас Лила.
25 Costui era ammaestrato ne' principii della via del Signore; e, fervente di spirito, parlava, ed insegnava diligentemente le cose del Signore, avendo sol conoscenza del battesimo di Giovanni.
Вов сля сиклярдо Раехкэрэ Дромэсти тай всавэрэ водеґа розпхэнэлас пала Исусо чячимаґа, нэ еджино джянэлас кацик Иоаннохкоро болдимо.
26 E prese a parlar francamente nella sinagoga. Ed Aquila, e Priscilla, uditolo, lo presero con loro, e gli esposero più appieno la via di Dio.
Аполлосо ачиля бидаракоро тэ дэдумэ дэ синагога, и кала Прискилла тай Акила ушундэ лэ, вонэ акхардэ лэ пэстэ тай сар исин фэдэр розпхэндэ пала Дэвлэхкоро Дром.
27 Poi, volendo egli passare in Acaia, i fratelli [vel] confortarono, e scrissero ai discepoli che l'accogliessero. Ed egli, essendo giunto là, conferì molto a coloro che avean creduto per la grazia.
Аполлосо камля тэ джя дэ Ахаия, тай пхрала, соб тэ подрицарэ лэ, искриисардэ лил сиклярнэнди, савэ котэ джювдэ. Дэ лил вонэ мангле тэ прылэ Аполлосо. Кала вов авиля пордэ, тунчи дэня бари зор кодэлэнди, ко пав Дэвлэхкоро мищимо ачиля тэ патя.
28 Perciocchè con grande sforzo convinceva pubblicamente i Giudei, dimostrando per le scritture che Gesù è il Cristo.
Аполлосо пхабардэс сикавэлас иудеенгоро начячимо тай англэ манушэн допхэнэлас Лилэндар, со Христосо исин Исусо.
