Atti 11

1 OR gli apostoli, ed i fratelli ch'erano per la Giudea, intesero che i Gentili aveano anch'essi ricevuta la parola di Dio.

Апостолуря тай пхрала, савэ джювдэ дэ Иудея, шундэ, со кади ж и наиудея прылиле Дэвлэхкоро лав.

2 E quando Pietro fu salito in Gerusalemme, que' della circoncisione quistionavano con lui, dicendo:

Колэсти, кала Пётро авиля дэ Ерусалимо, патякунэ иудея ачиле тэ выпхэнэ лэсти:

3 Tu sei entrato in casa d'uomini incirconcisi, ed hai mangiato con loro.

— Ту пхирдан наобчиндэ манушэндэ и халян лэнца, — пхэнэнас вонэ.

4 Ma Pietro, cominciato [da capo], dichiarò loro per ordine [tutto il fatto], dicendo:

Тунчи Пётро ачиля тэ розпхэнэ лэнди вса, со сля майанглал и пала кодэлэ.

5 Io era nella città di Ioppe, orando; ed in ratto di mente vidi una visione, [cioè] una certa vela, simile ad un gran lenzuolo, il quale scendeva, essendo per li quattro capi calato giù dal cielo; ed esso venne fino a me.

— Мэ слём дэ форо Яффа тай манглёмпэ, — пхэнда вов, — и дэ кадыя вряма мандэ сля дыкхлимо: кода, со сля поджило пэ бари цэрга, сави пала штар рига обмукэласпэ болыбнастар ворта пордэ, тев мэ слём.

6 Ed io, riguardando fiso in esso, scorsi, e vidi degli animali terrestri a quattro piedi, delle fiere, dei rettili, e degli uccelli del cielo.

Мэ подыкхлём андрал тай удыкхлём штарэпурэнгоро ското, сапэн тай болыбнахкэрэн чириклен.

7 E udii una voce che mi diceva: Pietro, levati, ammazza e mangia.

Тунчи мэ шундом ґласо, саво дэдумэлас манди: «Пётро, вщи, чин тай ха!»

8 Ma io dissi: Non già, Signore; poichè nulla d'immondo, o di contaminato, mi è giammai entrato in bocca.

Мэ пхэндом: «Нат, Рае! Ни пала со! Мэ никала на халём кода, со исин маґрисардо тай нажужо».

9 E la voce mi rispose la seconda volta dal cielo: Le cose che Iddio ha purificate, tu non farle immonde.

Гласо болыбнастар пхэнда манди авэр моло: «На акхар маґрисардэґа кода, со Дэвэл жужарда».

10 E ciò avvenne per tre volte; poi ogni cosa fu di nuovo ritratta in cielo.

Кади сля тривар, и тунчи цэрга сля подлити дэ болыбэн.

11 Ed ecco, in quello stante tre uomini furono alla casa ove io era, mandati a me da Cesarea.

Дэ кодыя ж вряма паша цэр, дэ саво мэ слём, пашыле трин мануша, бичалдэ мандэ Кесариятар.

12 E lo Spirito mi disse che io andassi con loro, senza farne alcuna difficoltà. Or vennero ancora meco questi sei fratelli, e noi entrammo nella casa di quell'uomo.

Фано прыпхэнда манди тэ джяв лэнца и тэ на розпхучяв ни пала со. Акэ кадэла шов пхрала кади ж джиле манца, тай амэ авиле дэ цэр кодэлэстэ, ко ман акхарда.

13 Ed egli ci raccontò come egli avea veduto in casa sua un angelo, che si era presentato [a lui], e gli avea detto: Manda uomini in Ioppe, e fa' chiamare Simone, che è soprannominato Pietro;

Вов розпхэнда амэнди пала кода, сар дыкхля пэстэ ангело. Ангело пхэнда лэсти: «Бичал манушэн дэ Яффа пала Симоно, савэ инте акхарэн Пётро,

14 il quale ti ragionerà delle cose, per le quali sarai salvato tu, e tutta la casa tua.

и вов розпхэнэла, сар тэ фирисарэпэ тути и всавэрэ тирэ цэрэсти».

15 Ora, come io avea cominciato a parlare, lo Spirito Santo cadde sopra loro, come era caduto ancora sopra noi dal principio.

Кала мэ ачилём тэ дэдумэ, пэ лэндэ сджиля Свэнто Фано, кади, сар Вов сджиля англэ и пэ амэн.

16 Ed io mi ricordai della parola del Signore, come egli diceva: Giovanni ha battezzato con acqua, ma voi sarete battezzati con lo Spirito Santo.

Тунчи мэ срапердом лава Раехкэрэ: «Иоанно болдэня панеґа, а тумэ авэна болдэ Свэнтонэ Фаноґа».

17 Dunque, poichè Iddio ha loro dato il dono pari come a noi ancora, che abbiam creduto nel Signore Gesù Cristo, chi era io da potere impedire Iddio?

Колэсти, кала Дэвэл дэня лэнди кацаво даро, сар и амэнди, савэ патине Раести Исусости Христости, ко ж мэ кацаво, соб тэ запхэнэ Дэвлэсти?

18 Allora essi, udite queste cose, si acquetarono, e glorificarono Iddio, dicendo: Iddio adunque ha dato il ravvedimento eziandio a' Gentili, per [ottener] vita?

Кала вонэ вышундэ када, тунчи пэрэачиле тэ розпхуче тай ваздэне патив Дэвлэсти. Тай дэдумэнас: — Выджял кади, со Дэвэл дэня и наиудеенди тэ уджян бэзимастар тай тэ лэн джювимо!

19 OR coloro ch'erano stati dispersi per la tribolazione avvenuta per Stefano, passarono fino in Fenicia, in Cipri, e in Antiochia, non annunziando ad alcuno la parola, se non a' Giudei soli.

Патякунэ, савэ розджилепэ, кала лэн ачиле тэ традэ пала кодэлэ, сар муля Стефано, проджиле Финикия, Кипро тай Антиохия, нэ розпхэнэнас Лав кацик иудеенди.

20 Or di loro ve n'erano alcuni Ciprioti, e Cirenei, i quali, entrati in Antiochia, parlavano a' Greci, evangelizzando il Signore Gesù.

Нэ койсавэ лэндар, савэ сле Кипростар тай дэ Киренеятар, авиле дэ Антиохия тай ачиле тэ розпхэнэ Бахтало Лав пала Рае Исусо эллинистонэнди.

21 E la mano del Signore era con loro; e gran numero [di gente], avendo creduto, si convertì al Signore.

Раехкоро васт сля лэнца, и бут манушэн патине тай обрисардэпэ Раестэ.

22 E la fama di loro venne agli orecchi della chiesa ch' [era] in Gerusalemme; laonde mandarono Barnaba, acciocchè passasse fino in Antiochia.

Дума пала кода доджиля кхандирятэ дэ Ерусалимо. Котарь бичалдэ дэ Антиохия Варнава.

23 Ed esso, essendovi giunto, e veduta la grazia del Signore, si rallegrò; e confortava tutti di attenersi al Signore, con [fermo] proponimento di cuore.

Кала Варнава авиля тай удыкхля Дэвлэхкоро мищимо, вов лошыля тай умангэлас всавэрэн, соб тэ аченпэ дэ патявима Раести.

24 Perciocchè egli era uomo da bene, e pieno di Spirito Santo, e di fede. E gran moltitudine fu aggiunta al Signore.

Варнава сля лачё мануш, пхэрдо Свэнтонэ Фаноґа тай патявимаґа. Тай фартэ бут манушэн ачиле тэ патя Раести.

25 Poi Barnaba si partì, [per andare] in Tarso, a ricercar Saulo; ed avendolo trovato, lo menò in Antiochia.

Тунчи Варнава джиля дэ Тарсо, соб тэ аракхэ котэ Савло.

26 Ed avvenne che per lo spazio di un anno intiero, essi si raunarono nella chiesa, ed ammaestrarono un gran popolo; e i discepoli primieramente in Antiochia furono nominati Cristiani.

И кала аракхля лэ, тунчи анда дэ Антиохия. Састо бэрш вонэ аченаспэ дэ антиохийско кхандири тай сиклярэнас бутэн манушэн. Дэ Антиохия сиклярнэн дэ перво моло ачиле тэ акхарэ «христиануря».

27 Or in que' giorni certi profeti scesero di Gerusalemme in Antiochia.

Дэ кадыя вряма Ерусалимостар дэ Антиохия авиле койсавэ англунаря.

28 E un di loro, [chiamato] per nome Agabo, levatosi, significò per lo Spirito che una gran fame sarebbe in tutto il mondo; la quale ancora avvenne sotto Claudio Cesare.

Екх лэндар, савэ акхарэнас Агаво, вщиля тай Фаноґа пропхэнда, со пав всавири пхув авэла бари бокх. Кади и тердапэ, кала Клавдии сля императоро.

29 Laonde i discepoli, ciascuno secondo le sue facoltà, determinarono di mandar a [fare] una sovvenzione a' fratelli che abitavano nella Giudea;

Колэсти сиклярнэ допхэндэпэ, со кожно лэндар дэла пэхкэрэ хулаимастар скици исин, тэ подрицарэ пхралэн дэ Иудея.

30 il che ancora fecero, mandando [quella] agli anziani per le mani di Barnaba e di Saulo.

Кади вонэ и тердэ. Тай бичалдэ Варнава тай Савло тэ отлиджя ловэ, савэ вонэ стидэне, и тэ отдэ лэн пхурэдэрэнди.