2 Corinzi 9
1 Perciocchè della sovvenzione, che è per i santi, mi è soverchio scrivervene.
ปวิตฺรโลกานามฺ อุปการารฺถกเสวามธิ ยุษฺมานฺ ปฺรติ มม ลิขนํ นิษฺปฺรโยชนํฯ
2 Poichè io conosco la prontezza dell'animo vostro, per la quale io mi glorio di voi presso i Macedoni, [dicendo] che l'Acaia è pronta fin dall'anno passato; e lo zelo da parte vostra ne ha provocati molti.
ยต อาขายาเทศสฺถา โลกา คตวรฺษมฺ อารภฺย ตตฺการฺยฺย อุทฺยตา: สนฺตีติ วาเกฺยนาหํ มากิทนียโลกานำ สมีเป ยุษฺมากํ ยามฺ อิจฺฉุกตามธิ ศฺลาเฆ ตามฺ อวคโต'สฺมิ ยุษฺมากํ ตสฺมาทฺ อุตฺสาหาจฺจาปเรษำ พหูนามฺ อุโทฺยโค ชาต: ฯ
3 Or io ho mandati questi fratelli, acciocchè il nostro vanto di voi non riesca vano in questa parte; affinchè, come io dissi, siate presti.
กิญฺไจตสฺมินฺ ยุษฺมานฺ อธฺยสฺมากํ ศฺลาฆา ยทฺ อตถฺยา น ภเวตฺ ยูยญฺจ มม วากฺยานุสาราทฺ ยทฺ อุทฺยตาสฺติษฺเฐต ตทรฺถเมว เต ภฺราตโร มยา เปฺรษิตา: ฯ
4 Che talora, se, quando i Macedoni saranno venuti meco, non vi trovano presti, non siamo svergognati noi (per non dir voi), in questa ferma confidanza del [nostro] vanto.
ยสฺมาตฺ มยา สารฺทฺธํ ไกศฺจิตฺ มากิทนียภฺราตฺฤภิราคตฺย ยูยมนุทฺยตา อิติ ยทิ ทฺฤศฺยเต ตรฺหิ ตสฺมาทฺ ทฺฤฒวิศฺวาสาทฺ ยุษฺมากํ ลชฺชา ชนิษฺยต อิตฺยสฺมาภิ รฺน วกฺตวฺยํ กินฺตฺวสฺมากเมว ลชฺชา ชนิษฺยเตฯ
5 Perciò ho reputato necessario d'esortare i fratelli, che vadano innanzi a voi, e prima dieno compimento alla già significata vostra benedizione; acciocchè sia presta, pur come benedizione, e non avarizia.
อต: ปฺรากฺ ปฺรติชฺญาตํ ยุษฺมากํ ทานํ ยตฺ สญฺจิตํ ภเวตฺ ตจฺจ ยทฺ คฺราหกตายา: ผลมฺ อภูตฺวา ทานศีลตายา เอว ผลํ ภเวตฺ ตทรฺถํ มมาเคฺร คมนาย ตตฺสญฺจยนาย จ ตานฺ ภฺราตฺฤนฺ อาเทษฺฏุมหํ ปฺรโยชนมฺ อมเนฺยฯ
6 Or questo [è ciò che è detto]: Chi semina scarsamente, mieterà altresì scarsamente; e chi semina liberalmente, mieterà altresì in benedizione.
อปรมปิ วฺยาหรามิ เกนจิตฺ กฺษุทฺรภาเวน พีเชษูปฺเตษุ สฺวลฺปานิ ศสฺยานิ กรฺตฺติษฺยนฺเต, กิญฺจ เกนจิทฺ พหุทภเวน พีเชษูปฺเตษุ พหูนิ ศสฺยานิ กรฺตฺติษฺยนฺเตฯ
7 Ciascuno [faccia] come è deliberato nel cuor [suo], non di mala voglia, nè per necessità; perciocchè Iddio ama un donatore allegro.
เอไกเกน สฺวมนสิ ยถา นิศฺจียเต ตไถว ทียตำ เกนาปิ กาตเรณ ภีเตน วา น ทียตำ ยต อีศฺวโร หฺฤษฺฏมานเส ทาตริ ปฺรียเตฯ
8 Or Iddio [è] potente, da fare abbondare in voi ogni grazia; acciocchè, avendo sempre ogni sufficienza in ogni cosa, voi abbondiate in ogni buona opera;
อปรมฺ อีศฺวโร ยุษฺมานฺ ปฺรติ สรฺวฺววิธํ พหุปฺรทํ ปฺรสาทํ ปฺรกาศยิตุมฺ อรฺหติ เตน ยูยํ สรฺวฺววิษเย ยเถษฺฏํ ปฺราปฺย สรฺเวฺวณ สตฺกรฺมฺมณา พหุผลวนฺโต ภวิษฺยถฯ
9 siccome è scritto: Egli ha sparso, egli ha donato a' poveri; la sua giustizia dimora in eterno. (aiōn g165)
เอตสฺมินฺ ลิขิตมาเสฺต, ยถา, วฺยยเต ส ชโน รายํ ทุรฺคเตโภฺย ททาติ จฯ นิตฺยสฺถายี จ ตทฺธรฺมฺม: (aiōn g165)
10 Or colui che fornisce di semenza il seminatore, e di pane da mangiare, ve [ne] fornisca altresì, e moltiplichi la vostra semenza, ed accresca i frutti della vostra giustizia;
พีชํ เภชนียมฺ อนฺนญฺจ วปฺเตฺร เยน วิศฺราณฺยเต ส ยุษฺมภฺยมฺ อปิ พีชํ วิศฺราณฺย พหุลีกริษฺยติ ยุษฺมากํ ธรฺมฺมผลานิ วรฺทฺธยิษฺยติ จฯ
11 in maniera che del tutto siate arricchiti ad ogni liberalità, la quale per noi produce rendimento di grazie a Dio.
เตน สรฺวฺววิษเย สธนีภูไต รฺยุษฺมาภิ: สรฺวฺววิษเย ทานศีลตายำ ปฺรกาศิตายามฺ อสฺมาภิรีศฺวรสฺย ธนฺยวาท: สาธยิษฺยเตฯ
12 Poichè l'amministrazione di questo servigio sacro non solo supplisce le necessità de' santi, ma ancora ridonda inverso Iddio per molti ringraziamenti.
เอตโยปการเสวยา ปวิตฺรโลกานามฺ อรฺถาภาวสฺย ปฺรตีกาโร ชายต อิติ เกวลํ นหิ กินฺตฺวีศฺจรสฺย ธนฺยวาโท'ปิ พาหุเลฺยโนตฺปาทฺยเตฯ
13 In quanto che, per la prova di questa somministrazione, glorificano Iddio, di ciò che vi sottoponete alla confessione dell'evangelo di Cristo, e comunicate liberalmente con loro, e con tutti.
ยต เอตสฺมาทฺ อุปการกรณาทฺ ยุษฺมากํ ปรีกฺษิตตฺวํ พุทฺธฺวา พหุภิ: ขฺรีษฺฏสุสํวาทางฺคีกรเณ ยุษฺมากมฺ อาชฺญาคฺราหิตฺวาตฺ ตทฺภาคิเตฺว จ ตานฺ อปรำศฺจ ปฺรติ ยุษฺมากํ ทาตฺฤตฺวาทฺ อีศฺวรสฺย ธนฺยวาท: การิษฺยเต,
14 E con le loro orazioni per voi vi dimostrano singolare affezione per l'eccellente grazia di Dio sopra voi.
ยุษฺมทรฺถํ ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา จ ยุษฺมาสฺวีศฺวรสฺย คริษฺฐานุคฺรหาทฺ ยุษฺมาสุ ไต: เปฺรม การิษฺยเตฯ
15 Or ringraziato sia Iddio del suo ineffabile dono.
อปรมฺ อีศฺวรสฺยานิรฺวฺวจนียทานาตฺ ส ธโนฺย ภูยาตฺฯ
