< 1 Tessalonicesi 3 >
1 Perciò, non potendo più sofferire, avemmo a grado d'esser lasciati soli in Atene;
อโต'หํ ยทา สนฺเทหํ ปุน: โสฒุํ นาศกฺนุวํ ตทานีมฺ อาถีนีนคร เอกากี สฺถาตุํ นิศฺจิตฺย
2 E mandammo Timoteo, nostro fratello, e ministro di Dio, e nostro compagno d'opera nell'evangelo di Cristo, per confermarvi, e confortar[vi] intorno alla vostra fede.
สฺวภฺราตรํ ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาเท สหการิณญฺเจศฺวรสฺย ปริจารกํ ตีมถิยํ ยุษฺมตฺสมีปมฺ อเปฺรษยํฯ
3 Acciocchè niuno fosse commosso in queste afflizioni; poichè voi stessi sapete che noi siam posti a questo.
วรฺตฺตมาไน: เกฺลไศ: กสฺยาปิ จาญฺจลฺยํ ยถา น ชายเต ตถา เต ตฺวยา สฺถิรีกฺริยนฺตำ สฺวกียธรฺมฺมมธิ สมาศฺวาสฺยนฺตาญฺเจติ ตมฺ อาทิศํฯ
4 Perciocchè, eziandio quando eravamo fra voi, vi predicevamo, che saremmo afflitti; siccome ancora è avvenuto, e voi [il] sapete.
วยเมตาทฺฤเศ เกฺลเศ นิยุกฺตา อาสฺมห อิติ ยูยํ สฺวยํ ชานีถ, ยโต'สฺมากํ ทุรฺคติ รฺภวิษฺยตีติ วยํ ยุษฺมากํ สมีเป สฺถิติกาเล'ปิ ยุษฺมานฺ อโพธยาม, ตาทฺฤศเมว จาภวตฺ ตทปิ ชานีถฯ
5 Perciò ancora, non potendo più sofferire, io [lo] mandai, per conoscer la fede vostra; che talora il tentatore non vi avesse tentati, e la nostra fatica non fosse riuscita vana.
ตสฺมาตฺ ปรีกฺษเกณ ยุษฺมาสุ ปรีกฺษิเตษฺวสฺมากํ ปริศฺรโม วิผโล ภวิษฺยตีติ ภยํ โสฒุํ ยทาหํ นาศกฺนุวํ ตทา ยุษฺมากํ วิศฺวาสสฺย ตตฺตฺวาวธารณาย ตมฺ อเปฺรษยํฯ
6 Or al presente, essendo Timoteo venuto da voi a noi, ed avendoci rapportate liete novelle della vostra fede, e carità; e che voi avete del continuo buona ricordanza di noi, desiderando grandemente di vederci, siccome ancora noi voi;
กินฺตฺวธุนา ตีมถิโย ยุษฺมตฺสมีปาทฺ อสฺมตฺสนฺนิธิมฺ อาคตฺย ยุษฺมากํ วิศฺวาสเปฺรมณี อธฺยสฺมานฺ สุวารฺตฺตำ ชฺญาปิตวานฺ วยญฺจ ยถา ยุษฺมานฺ สฺมรามสฺตถา ยูยมปฺยสฺมานฺ สรฺวฺวทา ปฺรณเยน สฺมรถ ทฺรษฺฏุมฺ อากางฺกฺษเธฺว เจติ กถิตวานฺฯ
7 perciò, fratelli, noi siamo stati consolati di voi, in tutta la nostra afflizione, e necessità, per la vostra fede.
เห ภฺราตร: , วารฺตฺตามิมำ ปฺราปฺย ยุษฺมานธิ วิเศษโต ยุษฺมากํ เกฺลศทุ: ขานฺยธิ ยุษฺมากํ วิศฺวาสาทฺ อสฺมากํ สานฺตฺวนาชายต;
8 Poichè ora viviamo, se voi state fermi nel Signore.
ยโต ยูยํ ยทิ ปฺรภาววติษฺฐถ ตรฺหฺยเนน วยมฺ อธุนา ชีวาม: ฯ
9 Perciocchè, quali grazie possiam noi render di voi a Dio, per tutta l'allegrezza, della quale ci rallegriamo per voi, nel cospetto dell'Iddio nostro?
วยญฺจาสฺมทีเยศฺวรสฺย สากฺษาทฺ ยุษฺมตฺโต ชาเตน เยนานนฺเทน ปฺรผุลฺลา ภวามสฺตสฺย กฺฤตฺสฺนสฺยานนฺทสฺย โยคฺยรูเปเณศฺวรํ ธนฺยํ วทิตุํ กถํ ศกฺษฺยาม: ?
10 Pregando intentissimamente, notte e giorno, di poter vedere la vostra faccia, e compier le cose che mancano ancora alla fede vostra.
วยํ เยน ยุษฺมากํ วทนานิ ทฺรษฺฏุํ ยุษฺมากํ วิศฺวาเส ยทฺ อสิทฺธํ วิทฺยเต ตตฺ สิทฺธีกรฺตฺตุญฺจ ศกฺษฺยามสฺตาทฺฤศํ วรํ ทิวานิศํ ปฺรารฺถยามเหฯ
11 Or Iddio stesso, Padre nostro, e il Signor nostro Gesù Cristo, addirizzi il nostro cammino a voi.
อสฺมากํ ตาเตเนศฺวเรณ ปฺรภุนา ยีศุขฺรีษฺเฏน จ ยุษฺมตฺสมีปคมนายาสฺมากํ ปนฺถา สุคม: กฺริยตำฯ
12 E il Signore vi accresca, e faccia abbondare in carità gli uni inverso gli altri, e inverso tutti; come noi ancora [abbondiamo] inverso voi;
ปรสฺปรํ สรฺวฺวำศฺจ ปฺรติ ยุษฺมากํ เปฺรม ยุษฺมานฺ ปฺรติ จาสฺมากํ เปฺรม ปฺรภุนา วรฺทฺธฺยตำ พหุผลํ กฺริยตาญฺจฯ
13 per raffermare i vostri cuori, [acciocchè sieno] irreprensibili in santità, nel cospetto di Dio, Padre nostro, all'avvenimento del Signor nostro Gesù Cristo, con tutti i suoi santi. Amen.
อปรมสฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏ: สฺวกีไย: สรฺไวฺว: ปวิตฺรโลไก: สารฺทฺธํ ยทาคมิษฺยติ ตทา ยูยํ ยถาสฺมากํ ตาตเสฺยศฺวรสฺย สมฺมุเข ปวิตฺรตยา นิรฺโทษา ภวิษฺยถ ตถา ยุษฺมากํ มนำสิ สฺถิรีกฺริยนฺตำฯ