1 Samuele 22

1 Or Davide si partì di là, e si salvò nella spelonca di Adullam; il che come i suoi fratelli, e tutta la famiglia di suo padre, ebbero inteso, discesero a lui.

Давид а плекат де аколо ши а скэпат ын пештера Адулам. Фраций луй ши тоатэ каса татэлуй сэу ау афлат ши с-ау коборыт ла ел.

2 E tutte le persone ch'erano in distretta, ed indebitate, e ch'erano in amaritudine d'animo, si adunarono appresso di lui, ed egli fu lor capitano; e si trovarono con lui intorno a quattrocent'uomini.

Тоць чей че се афлау ын невое, каре авяу даторий сау каре ерау немулцумиць с-ау стрынс ла ел ши ел а ажунс кэпетения лор. Астфел, с-ау унит ку ел апроапе патру суте де оамень.

3 E di là Davide andò in Mispa di Moab; e disse al re di Moab: Deh! [lascia] che mio padre, e mia madre, vadano e vengano fra voi, finchè io sappia ciò che Iddio farà di me.

Де аколо, Давид с-а дус ла Мицпе, ын цара Моабулуй. Ел а зис ымпэратулуй Моабулуй: „Дэ вое, те рог, татэлуй меу ши мамей меле сэ винэ ла вой пынэ вой шти че ва фаче Думнезеу ку мине.”

4 Egli adunque li menò davanti al re di Moab; ed essi dimorarono con lui tutto il tempo che Davide fu in quella fortezza.

Ши й-а адус ынаинтя ымпэратулуй Моабулуй ши ау локуит ку ел ын тот тимпул кыт а стат Давид ын четэцуе.

5 Or il profeta Gad disse a Davide: Non dimorare in questa fortezza; vattene, ed entra nel paese di Giuda. Davide adunque si partì [di là], e se ne venne nella selva di Heret.

Пророкул Гад а зис луй Давид: „Ну шедя ын четэцуе, чи ду-те ши интрэ ын цара луй Иуда.” Ши Давид а плекат ши а ажунс ла пэдуря Херет.

6 E SAULLE intese che Davide, con la sua gente, era stato riconosciuto. Or Saulle sedeva in Ghibea, sotto al bosco di diletto, [ch'è] in Rama, avendo la sua lancia in mano, e tutti i suoi servitori gli stavano d'intorno.

Саул а афлат кэ Давид ши оамений луй ау фост дескопериць. Саул шедя суб тамариск, ла Гибея, пе ынэлциме; авя сулица ын мынэ ши тоць служиторий луй стэтяу лынгэ ел.

7 E Saulle disse a' suoi servitori che gli stavano d'intorno: Deh! ascoltate, uomini Beniaminiti: Il figliuolo d'Isai vi darà egli pure a tutti de' campi e delle vigne? vi costituirà egli tutti capitani di migliaia, e capitani di centinaia?

Ши Саул а зис служиторилор сэй де лынгэ ел: „Аскултаць, бениамиць! Вэ ва да фиул луй Исай ла тоць огоаре ши вий? Ва фаче ел дин вой тоць кэпетений песте о мие ши кэпетений песте о сутэ?

8 Conciossiachè vi siate tutti congiurati contro a me, e non [vi sia] alcuno che mi abbia fatto motto come il mio figliuolo ha fatto lega col figliuolo d'Isai; e non [vi sia] alcun di voi a cui dolga di me, e che mi scopra [cosa alcuna]; perciocchè il mio figliuolo ha fatto levare contro a me il mio servitore, acciocchè egli m'insidii, come [egli fa] oggi.

Дакэ ну, де че в-аць унит тоць ымпотрива мя ши нимень ну мь-а дат де штире деспре легэмынтул фиулуй меу ку фиул луй Исай? Пентру че н-а фост нимень динтре вой пе каре сэ-л доарэ инима пентру мине ши сэ мэ ынштиинцезе кэ фиул меу а рэскулат пе робул меу ымпотрива мя, ка сэ-мь ынтиндэ курсе, кум фаче астэзь?”

9 Allora Doeg Idumeo, il quale era costituito sopra i servitori di Saulle, rispose, e disse: Io vidi il figliuolo d'Isai ch'era venuto in Nob, ad Ahimelec, figliuolo di Ahitub;

Доег, Едомитул, каре ера ши ел принтре служиторий луй Саул, а рэспунс: „Еу ам вэзут пе фиул луй Исай венинд ла Ноб, ла Ахимелек, фиул луй Ахитуб.

10 il quale domandò il Signore per lui, e gli diè della vittuaglia, e anche gli diede la spada di Goliat Filisteo.

Ахимелек а ынтребат пе Домнул пентру ел, й-а дат меринде ши й-а дат сабия луй Голиат, Филистянул.”

11 Allora il re mandò a chiamare Ahimelec, figliuolo di Ahitub, sacerdote, e tutta la famiglia del padre di esso, [cioè: ] i sacerdoti ch'[erano] in Nob.

Ымпэратул а тримис дупэ Ахимелек, фиул луй Ахитуб, преотул, ши дупэ тоатэ каса татэлуй сэу, дупэ преоций каре ерау ла Ноб. Ей ау венит тоць ла ымпэрат.

12 Ed essi tutti vennero al re. E Saulle disse: Ascolta ora, figliuolo di Ahitub. Ed [Ahimelec] rispose: Eccomi, signor mio.

Саул а зис: „Аскултэ, фиул луй Ахитуб!” Ел а рэспунс: „Ятэ-мэ, домнул меу!”

13 E Saulle disse: Perchè vi siete congiurati contro a me, tu e il figliuolo d'Isai? conciossiachè tu gli abbi dato del pane ed una spada, ed abbia domandato Iddio per lui, acciocchè egli si levi contro a me, per pormi insidie, come [egli fa] oggi.

Саул й-а зис: „Пентру че в-аць унит ымпотрива мя, ту ши фиул луй Исай? Пентру че й-ай дат пыне ши о сабие ши ай ынтребат пе Думнезеу пентру ел, ка сэ се ридиче ымпотрива мя ши сэ-мь ынтиндэ курсе, кум фаче астэзь?”

14 Ed Ahimelec rispose al re, e disse: E chi [è], fra tutti i tuoi servitori, pari a Davide, leale, e genero del re, e che va e viene secondo che tu gli comandi, ed [è] onorato in casa tua?

Ахимелек а рэспунс ымпэратулуй: „Каре динтре служиторий тэй поате фи пус алэтурь ку крединчосул Давид, ӂинереле ымпэратулуй, гата ла порунчиле луй ши ынконжурат ку чинсте ын каса та?

15 Ho io cominciato oggi a domandare Iddio per lui? tolga ciò Iddio da me; non apponga il re cosa alcuna al suo servitore, [nè] a tutta la famiglia di mio padre; perciocchè il tuo servitore non sa cosa alcuna, nè piccola nè grande, di tutto questo.

Оаре де астэзь ам ынчепут еу сэ ынтреб пе Думнезеу пентру ел? Департе де мине аша чева! Сэ ну арунче ымпэратул ничо винэ асупра робулуй сэу, нич асупра нимэнуй дин каса татэлуй меу, кэч робул тэу ну штие нимик дин тоате ачестя, нич лукру мик, нич лукру маре.”

16 E il re disse: Per certo tu morrai, Ahimelec, insieme con tutta la famiglia di tuo padre.

Ымпэратул а зис: „Требуе сэ морь, Ахимелек, ту ши тоатэ каса татэлуй тэу.”

17 E il re disse a' sergenti che gli stavano d'intorno: Volgetevi, ed uccidete i sacerdoti del Signore; perciocchè anch'essi tengono mano con Davide; ed avendo saputo ch'egli fuggiva, non me l'hanno fatto sapere. Ma i servitori del re non vollero metter le mani ad avventarsi sopra i sacerdoti del Signore.

Ши ымпэратул а зис алергэторилор каре стэтяу лынгэ ел: „Ынтоарчеци-вэ ши оморыць пе преоций Домнулуй, кэч с-ау ынвоит ку Давид: ау штиут бине кэ фуӂе, ши ну мь-ау дат де весте.” Дар служиторий ымпэратулуй н-ау воит сэ ынтиндэ мына ка сэ ловяскэ пе преоций Домнулуй.

18 E il re disse a Doeg: Volgiti tu, ed avventati sopra questi sacerdoti. E Doeg Idumeo, rivoltosi, si avventò sopra i sacerdoti, ed uccise in quel dì ottantacinque uomini che portavano l'Efod di lino.

Атунч, ымпэратул а зис луй Доег: „Ынтоарче-те ши ловеште пе преоць.” Ши Доег, Едомитул, с-а ынторс ши а ловит пе преоць; а оморыт ын зиуа ачея оптзечь ши чинч де оамень каре пуртау ефодул де ин.

19 Poi [Saulle] percosse Nob, città de' sacerdoti, [mettendo] a fil di spada uomini e donne, fanciulli e bambini di poppa; [mise] eziandio a fil di spada buoi, asini e pecore.

Саул а май трекут прин аскуцишул сабией четатя преоцяскэ Ноб; бэрбаць ши фемей, копий ши прунчь, бой, мэгарь ши ой: тоць ау кэзут суб аскуцишул сабией.

20 Ma pure uno de' figliuoli di Ahimelec, figliuolo di Ahitub, il cui nome [era] Ebiatar, scampò, e se ne fuggì dietro a Davide.

Ун фиу ал луй Ахимелек, фиул луй Ахитуб, а скэпат. Нумеле луй ера Абиатар. А фуӂит ла Давид

21 Ed Ebiatar rapportò a Davide come Saulle avea uccisi i sacerdoti del Signore.

ши й-а спус кэ Саул а учис пе преоций Домнулуй.

22 E Davide disse ad Ebiatar: Io pensai bene in quel dì, che, [essendo] quivi Doeg Idumeo, egli per certo rapporterebbe [il fatto] a Saulle; io sono stato cagione della morte di tutti quelli della famiglia di tuo padre.

Давид а зис луй Абиатар: „М-ам гындит кяр ын зиуа ачея кэ Доег, Едомитул, фиинд аколо, ну се путя сэ ну спунэ луй Саул. Еу сунт причина морций тутурор суфлетелор дин каса татэлуй тэу.

23 Dimora meco, non temere; chi cercherà di tormi la vita, cercherà ancora di torla a te: perciocchè tu sarai [in buona] guardia appresso di me.

Рэмый ку мине, ну те теме де нимик, кэч чел че каутэ сэ я вяца мя каутэ с-о я ши пе а та; лынгэ мине вей фи бине пэзит.”