1 Re 2

1 ORA, avvicinandosi il tempo della morte di Davide, egli comandò al suo figliuolo Salomone, e [gli] disse:

Давид се апропия де клипа морций ши а дат ындрумэрь фиулуй сэу Соломон, зикынд:

2 Io me ne vo per la via di tutta la terra; fortificati, e portati da uomo;

„Еу плек пе каля пе каре мерӂе тоатэ лумя. Ынтэреште-те ши фий ом!

3 e osserva ciò che il Signore Iddio tuo ti ha comandato di osservare; camminando nelle sue vie, ed osservando i suoi statuti, e i suoi comandamenti, e le sue leggi, e le sue testimonianze, siccome [è] scritto nella Legge di Mosè; acciocchè tu prosperi in tutto quello che tu farai, e in tutto ciò a che tu ti volterai;

Пэзеште порунчиле Домнулуй Думнезеулуй тэу, умблынд ын кэиле Луй ши пэзинд леӂиле Луй, порунчиле Луй, хотэрыриле Луй ши ынвэцэтуриле Луй, дупэ кум есте скрис ын леӂя луй Мойсе, ка сэ избутешть ын тот че вей фаче ши орьынкотро те вей ынтоарче

4 affinchè il Signore adempia ciò ch'egli mi ha promesso, dicendo: Se i tuoi figliuoli prendono guardia alla via loro, per camminar con lealtà nel mio cospetto, con tutto il cuor loro, e con tutta l'anima loro; non ti verrà giammai meno uomo [che segga] sopra il trono d'Israele.

ши пентру ка Домнул сэ ымплиняскэ урмэтоареле кувинте, пе каре ле-а ростит пентру мине: ‘Дакэ фиий тэй вор луа сяма ла каля лор, умблынд ку крединчошие ынаинтя Мя дин тоатэ инима лор ши дин тот суфлетул лор, ну вей фи липсит ничодатэ де ун урмаш пе скаунул де домние ал луй Исраел.’

5 Oltre a ciò, tu sai quello che mi ha fatto Ioab, figliuolo di Seruia; ciò che egli ha fatto a' due capi degli eserciti d'Israele, ad Abner, figliuolo di Ner, e ad Amasa, figliuolo di Ieter, i quali egli ha uccisi, spandendo in pace il sangue che si spande in guerra, e mettendo il sangue, che si spande in guerra, nella sua cintura ch'egli avea sopra le reni, e nelle sue scarpe ch'egli avea ne' piedi.

Штий че мь-а фэкут Иоаб, фиул Церуей, че а фэкут челор доуэ кэпетений але оштирий луй Исраел, луй Абнер, фиул луй Нер, ши луй Амаса, фиул луй Иетер. Й-а оморыт; а вэрсат ын тимп де паче сынӂе де рэзбой ши а пус сынӂеле де рэзбой пе чингэтоаря ку каре ера ынчинс ла мижлок ши пе ынкэлцэминтя дин пичоаре.

6 Fanne adunque secondo la tua sapienza, e non lasciare scendere la sua canutezza in pace nel sepolcro. (Sheol h7585)

Фэ дупэ ынцелепчуня та ши сэ ну лашь ка перий луй чей албь сэ се кобоаре ын паче ын Локуинца морцилор. (Sheol h7585)

7 Ma usa benignità inverso i figliuoli di Barzillai Galaadita, e sieno fra quelli che mangeranno alla tua tavola; perciocchè così vennero a me, quando io fuggiva d'innanzi ad Absalom, tuo fratello.

Сэ те порць ку бунэвоинцэ ку фиий луй Барзилай, Галаадитул, ши ей сэ мэнынче ла масэ ку тине, кэч тот аша с-ау пуртат ши ей ку мине, ешинду-мь ынаинте кынд фуӂям де фрателе тэу Абсалом.

8 Ecco, oltre a ciò, appo te [è] Simi, figliuolo di Ghera, Beniaminita, da Bahurim, il qual mi maledisse d'una maledizione atroce nel giorno che io andava in Mahanaim. Ma egli mi scese incontro verso il Giordano, ed io gli giurai per lo Signore, che io non lo farei morire con la spada.

Ятэ кэ ай лынгэ тине пе Шимей, фиул луй Гера, Бениамитул, дин Бахурим. Ел а ростит ымпотрива мя марь блестеме ын зиуа кынд мэ дучям ла Маханаим. Дар с-а коборыт ынаинтя мя ла Йордан ши й-ам журат пе Домнул зикынд: ‘Ну те вой оморы ку сабия.’

9 Ma ora non lasciarlo impunito; perciocchè tu [sei] uomo savio; considera dunque ciò che tu gli avrai da fare, e fa' scendere la sua canutezza nel sepolcro per morte sanguinosa. (Sheol h7585)

Акум, ту сэ ну-л лашь непедепсит, кэч ешть ун ом ынцелепт ши штий кум требуе сэ те порць ку ел. Сэ-й коборь перий албь ынсынӂераць ын Локуинца морцилор.” (Sheol h7585)

10 Davide poi giacque co' suoi padri, e fu seppellito nella Città di Davide.

Давид а адормит ку пэринций луй ши а фост ынгропат ын четатя луй Давид.

11 E il tempo che Davide regnò sopra Israele, [fu] di quarant'anni; egli regnò sette anni in Hebron, e in Gerusalemme regnò trentatrè anni.

Время кыт а ымпэрэцит Давид песте Исраел а фост де патрузечь де ань: ла Хеброн а ымпэрэцит шапте ань, яр ла Иерусалим а ымпэрэцит трейзечь ши трей де ань.

12 E Salomone sedette sopra il trono di Davide, suo padre; e il suo reame fu grandemente stabilito.

Соломон а шезут пе скаунул де домние ал татэлуй сэу Давид, ши ымпэрэция луй с-а ынтэрит фоарте мулт.

13 OR Adonia, figliuolo di Hagghit, venne a Batseba, madre di Salomone. Ed ella disse: La tua venuta [è] ella pacifica? Ed egli disse: [Sì, è] pacifica.

Адония, фиул Хагитей, с-а дус ла Бат-Шеба, мама луй Соломон. Еа й-а зис: „Вий ку гындурь пашниче?” Ел а рэспунс: „Да.”

14 Poi disse: Io ho da [dir]ti una parola.

Ши а адэугат: „Ам сэ-ць спун о ворбэ.” Еа а зис: „Ворбеште!”

15 Ed ella disse: Parla. Ed egli disse: Tu sai che il regno mi apparteneva, e tutti gl'Israeliti aveano affissate le facce loro sopra me, [sperando] che io regnerei; ma il reame è stato trasportato, ed è [scaduto] al mio fratello; perciocchè esso è stato fatto suo dal Signore.

Ши ел а зис: „Штий кэ ымпэрэция ера а мя ши кэ тот Исраелул ышь ындрепта привириле спре мине ка сэ фиу ымпэрат. Дар ымпэрэция с-а ынторс ши а кэзут фрателуй меу, пентру кэ Домнул й-а дат-о.

16 Ma ora io ti chieggio sol una cosa, non disdirmela. Ed ella gli disse: Parla pure.

Акум ыць чер ун лукру: ну-ць ынтоарче фаца!” Еа й-а рэспунс: „Ворбеште!”

17 Ed egli [le] disse: Deh! di' al re Salomone, (perciocchè egli non te lo disdirà, ) ch'egli mi dia Abisag Sunamita per moglie.

Ши ел а зис: „Спуне, те рог, ымпэратулуй Соломон – кэч ну се поате сэ ну те аскулте – сэ-мь дя де невастэ пе Абишаг, Сунамита.”

18 E Batseba disse: Bene [sta], io parlerò per te al re.

Бат-Шеба а зис: „Бине! Вой ворби ымпэратулуй пентру тине.”

19 Batseba dunque venne al re Salomone, per parlargli per Adonia. E il re si levò a incontrarla, e le s'inchinò. Poi si pose a sedere sopra il suo trono, e fece mettere un seggio per sua madre; ed ella si pose a sedere alla man destra di esso.

Бат-Шеба с-а дус ла ымпэратул Соломон сэ-й ворбяскэ пентру Адония. Ымпэратул с-а скулат с-о ынтымпине, с-а ынкинат ынаинтя ей ши а шезут пе скаунул сэу де домние. Ау пус ун скаун пентру мама ымпэратулуй ши еа а шезут ла дряпта луй.

20 Ed ella disse: Io ho da farti una piccola richiesta, non disdirmela. E il re le disse: Falla pure, madre mia; perciocchè io non te la disdirò.

Апой а зис: „Ам сэ-ць фак о микэ ругэминте: сэ мэ аскулць!” Ши ымпэратул й-а зис: „Чере, мамэ, кэч те вой аскулта.”

21 Ed ella disse: Diasi Abisag Sunamita al tuo fratello Adonia per moglie.

Еа а зис: „Абишаг, Сунамита, сэ фие датэ де невастэ фрателуй тэу Адония.”

22 E il re Salomone rispose, e disse a sua madre: E perchè chiedi tu Abisag Sunamita per Adonia? Chiedi pure anche il reame per lui, poichè egli [è] mio fratello maggiore; per lui, per lo sacerdote Ebiatar, e per Ioab, figliuolo di Seruia.

Ымпэратул Соломон а рэспунс мамей сале: „Пентру че черь нумай пе Абишаг, Сунамита, пентру Адония? Чере ши ымпэрэция пентру ел, кэч есте фрателе меу май маре декыт мине – пентру ел, пентру преотул Абиатар ши пентру Иоаб, фиул Церуей.”

23 Ed il re Salomone giurò per lo Signore, dicendo: Così mi faccia Iddio, e così aggiunga, se Adonia non ha parlato di questa cosa contro alla vita sua.

Атунч, ымпэратул а журат пе Домнул зикынд: „Сэ мэ педепсяскэ Думнезеу ку тоатэ аспримя дакэ ну-л вор коста вяца пе Адония кувинтеле ачестя!

24 Ed ora [come] vive il Signore, il qual mi ha stabilito, e mi ha fatto sedere sopra il trono di Davide, mio padre; e mi ha fatta una casa, come egli ne avea parlato; Adonia sarà oggi fatto morire.

Акум, виу есте Домнул, каре м-а ынтэрит ши м-а суит пе скаунул де домние ал татэлуй меу Давид ши каре мь-а фэкут о касэ дупэ фэгэдуинца Луй, кэ астэзь ва мури Адония!”

25 E il re Salomone mandò [a farne l'esecuzione] per le mani di Benaia, figliuolo di Ioiada, il quale si avventò sopra lui; ed egli morì.

Ши ымпэратул Соломон а тримис пе Беная, фиул луй Иехоиада, каре л-а ловит, ши Адония а мурит.

26 Poi il re disse al sacerdote Ebiatar: Vattene in Anatot, alla tua possessione; perciocchè tu hai meritata la morte; ma pure oggi non ti farò morire; perchè tu hai portata l'Arca del Signore Iddio davanti a Davide, mio padre, e perchè tu sei stato afflitto in tutto ciò in che mio padre è stato afflitto.

Ымпэратул а зис апой преотулуй Абиатар: „Ду-те ла Анатот, ла мошииле тале, кэч ешть вредник де моарте, дар ну те вой оморы азь, пентру кэ ай пуртат кивотул Домнулуй Думнезеу ынаинтя татэлуй меу Давид ши пентру кэ ай луат парте ла тоате суферинцеле татэлуй меу.”

27 Così Salomone depose Ebiatar, per non esser più sacerdote al Signore; per adempiere la parola del Signore, la quale egli avea detta contro alla casa di Eli, in Silo.

Астфел, Соломон а скос пе Абиатар дин служба де преот ал Домнулуй, ка сэ ымплиняскэ кувынтул ростит де Домнул асупра касей луй Ели ын Сило.

28 Ora il grido ne venne fino a Ioab; perciocchè Ioab si era rivolto dietro ad Adonia, benchè non si fosse rivolto dietro ad Absalom. Ed egli si rifuggì nel Tabernacolo del Signore, e impugnò le corna dell'Altare.

Вестя ачаста а ажунс пынэ ла Иоаб, каре луасе партя луй Адония, мэкар кэ ну луасе партя луй Абсалом. Ши Иоаб а фуӂит ла кортул Домнулуй ши с-а апукат де коарнеле алтарулуй.

29 E fu rapportato al re Salomone che Ioab si era rifuggito al Tabernacolo del Signore, e ch'egli [era] appresso dell'Altare. E Salomone mandò Benaia, figliuolo di Ioaida, dicendo: Va', avventati sopra lui.

Ау дат де штире ымпэратулуй Соломон кэ Иоаб а фуӂит ла кортул Домнулуй ши кэ есте ла алтар. Ши Соломон а тримис пе Беная, фиул луй Иехоиада, зикынду-й: „Ду-те ши ловеште-л!”

30 E Benaia entrò nel Tabernacolo del Signore, e disse a Ioab: Così ha detto il re: Esci fuori. Ma egli rispose: No; anzi morrò quì. E Benaia rapportò la cosa al re, dicendo: Così ha detto Ioab, e così mi ha risposto.

Беная а ажунс ла кортул Домнулуй ши а зис луй Иоаб: „Ешь, кэч аша порунчеште ымпэратул!” Дар ел а рэспунс: „Ну! Вряу сэ мор аич.” Беная а спус лукрул ачеста ымпэратулуй, зикынд: „Аша а ворбит Иоаб ши аша мь-а рэспунс.”

31 E il re gli disse: Fa' come egli ha detto, ed avventati sopra lui; e poi sotterralo; e togli d'addosso a me, e d'addosso alla casa di mio padre, il sangue che Ioab ha sparso senza cagione.

Ымпэратул а зис луй Беная: „Фэ кум а зис, ловеште-л ши ынгроапэ-л; ши я астфел де песте мине ши де песте каса татэлуй меу сынӂеле пе каре л-а вэрсат Иоаб фэрэ темей.

32 E il Signore farà ritornare sopra il suo capo il sangue ch'egli ha sparso; perciocchè egli si è avventato sopra due uomini più giusti e migliori di lui, e li ha uccisi con la spada, senza che Davide, mio padre, ne sapesse nulla, [cioè]: Abner, figliuolo di Ner, capo dell'esercito d'Israele, ed Amasa, figliuolo di Ieter, capo dell'esercito di Giuda.

Домнул ва фаче ка сынӂеле луй сэ кадэ асупра капулуй луй, пентру кэ а ловит пе дой бэрбаць май дрепць ши май бунь декыт ел ши й-а учис ку сабия, фэрэ сэ фи штиут татэл меу Давид: пе Абнер, фиул луй Нер, кэпетения оштирий луй Исраел, ши пе Амаса, фиул луй Иетер, кэпетения оштирий луй Иуда.

33 Ritorni adunque il sangue di coloro in sul capo di Ioab, e in sul capo della sua progenie in perpetuo; ma siavi pace, da parte del Signore, a Davide, ed alla sua progenie, ed alla sua casa, ed al suo trono, in perpetuo.

Сынӂеле лор сэ кадэ песте капул луй Иоаб ши песте капул урмашилор луй пентру тотдяуна, дар Давид, сэмынца луй, каса луй ши скаунул луй де домние сэ айбэ парте де паче пе вечие дин партя Домнулуй.”

34 Così Benaia, figliuolo di Ioiada, salì, e si avventò sopra lui, e lo fece morire. Poi fu seppellito nella sua casa nel deserto.

Беная, фиул луй Иехоиада, с-а суит, а ловит пе Иоаб ши л-а оморыт. Ел а фост ынгропат ын каса луй, ын пустиу.

35 Ed il re costituì Benaia, figliuolo di Ioiada, sopra l'esercito, in luogo di esso. Il re ordinò eziandio il sacerdote Sadoc, in luogo di Ebiatar.

Ымпэратул а пус ын фрунтя оштирий пе Беная, фиул луй Иехоиада, ын локул луй Иоаб, яр ын локул луй Абиатар а пус пе преотул Цадок.

36 Poi il re mandò a chiamare Simi, e gli disse: Edificati una casa in Gerusalemme, e dimoravi, e non uscirne nè qua, nè là.

Ымпэратул а кемат пе Шимей ши й-а зис: „Зидеште-ць о касэ ла Иерусалим: сэ локуешть ын еа ши сэ ну ешь дин еа ка сэ те дучь ынтр-о парте сау алта.

37 Perciocchè al giorno che tu ne sarai uscito, e sarai passato il torrente di Chidron, sappi pur che del tutto tu morrai; il tuo sangue sarà sopra la tua testa.

Сэ штий бине кэ, ын зиуа кынд вей еши ши вей трече пырыул Кедрон, вей мури. Атунч, сынӂеле тэу ва кэдя асупра капулуй тэу.”

38 E Simi disse al re: La parola [è] buona; il tuo servitore farà come il re, mio signore, ha detto. E Simi stette in Gerusalemme un lungo spazio di tempo.

Шимей а рэспунс ымпэратулуй: „Бине! Робул тэу ва фаче кум спуне домнул меу ымпэратул.” Ши Шимей а локуит мултэ време ла Иерусалим.

39 Ed in capo di tre anni, avvenne che due servi di Simi se ne fuggirono ad Achis, figliuolo di Maaca, re di Gat. E ciò fu rapportato a Simi, e gli fu detto: Ecco, i tuoi servi [sono] in Gat.

Дупэ трей ань, с-а ынтымплат кэ дой служиторь ай луй Шимей ау фуӂит ла Акиш, фиул луй Маака, ымпэратул Гатулуй. Ау дат де штире луй Шимей зикынд: „Ятэ кэ служиторий тэй сунт ла Гат.”

40 E Simi si levò, e sellò il suo asino, e andò in Gat, ad Achis, per cercare i suoi servi; e andò, e ricondusse i suoi servi da Gat.

Шимей с-а скулат, а пус шауа пе мэгар ши с-а дус ла Гат, ла Акиш, сэ-шь кауте служиторий. Шимей с-а дус ши шь-а адус ынапой служиторий дин Гат.

41 E fu rapportato a Salomone che Simi era andato da Gerusalemme in Gat, ed era ritornato.

Ау дат де весте луй Соломон кэ Шимей а плекат дин Иерусалим ла Гат ши кэ с-а ынторс.

42 E il re mandò a chiamar Simi, e gli disse: Non ti avea io fatto giurare per lo Signore, e non ti avea io protestato, dicendo: Al giorno che tu uscirai, e andrai o qua o là, sappi pur che del tutto tu morrai? E tu mi dicesti: La parola [che] io ho udita [è] buona.

Ымпэратул а кемат пе Шимей ши й-а зис: „Ну те-ам пус еу сэ журь пе Домнул ши ну ць-ам спус еу хотэрыт: ‘Сэ штий кэ вей мури ын зиуа кынд вей еши сэ те дучь ынтр-о парте сау алта’? Ши ну мь-ай рэспунс ту: ‘Бине, ам ынцелес’?

43 Perchè dunque non hai osservato il giuramento del Signore, e il comandamento che io ti avea fatto?

Пентру че атунч н-ай аскултат де журэмынтул Домнулуй ши де порунка пе каре ць-о дэдусем?”

44 Il re, oltre a ciò, disse a Simi: Tu sai tutto il male che tu hai fatto a Davide, mio padre, del quale il tuo cuore è consapevole; e per ciò il Signore ha fatto ritornare in sul tuo capo il male che tu hai fatto.

Ши ымпэратул а зис луй Шимей: „Штий ынэунтрул инимий тале тот рэул пе каре л-ай фэкут татэлуй меу Давид; Домнул а ынторс рэутатя та асупра капулуй тэу.

45 Ma il re Salomone [sarà] benedetto, e il trono di Davide sarà stabile davanti al Signore in perpetuo.

Дар ымпэратул Соломон ва фи бинекувынтат ши скаунул де домние ал луй Давид ва фи ынтэрит пе вечие ынаинтя Домнулуй.”

46 E, per comandamento del re, Benaia, figliuolo di Ioiada, uscì, e si avventò sopra lui, ed egli morì. Ed il reame fu stabilito nelle mani di Salomone.

Ши ымпэратул а порунчит луй Беная, фиул луй Иехоиада, каре а ешит ши а ловит пе Шимей, ши Шимей а мурит. Астфел, ымпэрэция с-а ынтэрит ын мыниле луй Соломон.