< 1 Cronache 21 >
1 OR Satana si levò contro ad Israele, ed incitò Davide ad annoverare Israele.
Israel pacuek hanah Setan loe angthawk moe, Israel kaminawk kroek hanah David to pahruek.
2 E Davide disse a Ioab, ed a' capi del popolo: Andate, annoverate Israele da Beerseba, fino in Dan; e rapportatemene il numero, acciocchè io lo sappia.
David mah Joab hoi zaehoikung angraengnawk khaeah, Beersheba hoi Dan karoek to caeh oh loe, Israel kaminawk to kroek oh; kami nazetto maw oh, tiah panoek hanah, kai khaeah na sin oh, tiah a naa.
3 E Ioab disse: Il Signore accresca il suo popolo per cento cotanti; non [sono] essi tutti, o re, mio signore, servitori del mio signore? perchè cerca il mio signore questa cosa? perchè sarebbe questo [imputato] a colpa ad Israele?
Joab mah, Angraeng mah angmah ih kaminawk alet cumvai khoek to pungsak nasoe; toe ka angraeng siangpahrang, Israel caanawk loe ka angraeng ih tamna ah na ai maw oh o? To pongah tih han ih hae hmuen hae sak na koeh loe? Tipongah Israel nuiah zaehaih sak han na koeh loe? tiah a naa.
4 Ma la parola del re prevalse a Ioab. Ioab adunque si partì, e andò attorno per tutto Israele; poi tornò in Gerusalemme.
Toe siangpahrang ih lok mah Joab to pazawk. To pongah Joab loe Israel prae boih ah caeh moe, Jerusalem ah amlaem let.
5 E diede a Davide la somma del popolo annoverato; e di tutto Israele vi erano undici volte centomila uomini che potevano trar la spada; e di Giuda, quattrocensettantamila uomini, che potevano trar la spada.
Joab mah milu cazin to David khaeah paek. Israel prae boih ah sumsen patoh thaih kaminawk, sang cumvai hatlaito oh o moe, Judah prae thungah sumsen patoh thaih kami, sang cumvai pali, sing sarihto oh o.
6 Or egli non annoverò Levi, nè Beniamino, fra gli altri; perciocchè il comandamento del re gli era abbominevole.
Toe siangpahrang ih lok to Joab mah koeh ai pongah, Levi acaeng hoi Benjamin acaeng to kroek ai.
7 Or questa cosa dispiacque a Dio; laonde egli percosse Israele.
Hae hmuen nuiah Sithaw palung anghoe ai pongah, Israel to boh.
8 E Davide disse a Dio: Io ho gravemente peccato d'aver fatta questa cosa; ma ora fa', ti prego, passar via l'iniquità del tuo servitore; perciocchè io ho fatta una gran follia.
David mah Sithaw khaeah, Hae hmuen ka sak pongah paroeai ka zae boeh; vaihi tahmenhaih kang hnik, na tamna zaehaih hae na takhoe pae ah; amthuhaih hmuen ni ka sak boeh, tiah a naa.
9 E il Signore parlò a Gad, veggente di Davide, dicendo:
Angraeng mah David ih tahmaa Gad khaeah,
10 Va', e parla a Davide, dicendo: Così ha detto il Signore: Io ti propongo tre cose; eleggitene una, ed io te [la] farò.
caeh ah loe David khaeah Angraeng mah, Qoih koi hmuen thumto kang paek han, na koehhaih kang sak pae hanah, thumto thungah maeto qoi ah, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
11 Gad adunque venne a Davide, e gli disse: Così ha detto il Signore: Prenditi:
To pongah Gad mah David khaeah caeh moe, anih khaeah, Angraeng mah,
12 o la fame per tre anni; o di non poter durare davanti a' tuoi nemici per tre mesi, e che la spada de' tuoi nemici ti aggiunga; ovvero che la spada del Signore, e la pestilenza sia per tre giorni nel paese; e che l'Angelo del Signore faccia il guasto per tutte le contrade d'Israele. Ora dunque, vedi ciò che io ho da rispondere a Colui che mi ha mandato.
saning thumto khokhahaih maw, khrah thumto thung na misanawk sumsen hoiah ang tuk pazawk moe, na misanawk hmaa ah nam rohaih maw, to tih ai boeh loe Angraeng ih sumsen ah kaom, ni thumto thung prae boih ah nathaih kasae tonghaih hoi Angraeng ih van kami mah Israel prae boih parohaih maw, hae thumto thungah maeto qoih hanah thuih, tiah a naa. To pongah vaihi kai patoehkung Anih khaeah kawbangmaw ka thuih pae han, tiah poek het ah loe na thui ah, tiah a naa.
13 E Davide rispose a Gad: Io son grandemente distretto: deh! che io caggia nelle mani del Signore; conciossiachè grandissime [sieno] le sue compassioni; e ch'io non caggia nelle mani degli uomini.
David mah Gad khaeah, Palung ka set parai; anih tahmenhaih loe len parai pongah, Angraeng ban ah na krahsak ah; kami ban ah na krahsak hmah, tiah a naa.
14 Il Signore adunque mandò una pestilenza in Israele, e morirono settantamila uomini d'Israele.
To pongah Angraeng mah Israel nuiah nathaih to phaksak, Israel kami sing sarihto duek o.
15 Or Iddio mandò l'Angelo in Gerusalemme, per farvi il guasto; ma, come egli era per fare il guasto, il Signore riguardò, e si pentì del male, e disse all'Angelo che distruggeva: Basta; ritrai ora la tua mano. Or l'Angelo del Signore stava in piè presso dell'aia di Ornan Gebuseo.
Jerusalem phraek hanah Angraeng mah van kami maeto patoeh; van kami mah phreak ih hmuen to Angraeng mah khet naah, anih loe sak ih kasae hmuen pongah dawnpakhuem moe, parokung van kami khaeah, Khawt boeh, na ban to azuk ah, tiah a naa. Angraeng ih van kami loe Jebus kami Ornan ih cang atithaih ahmuen taengah angdoet.
16 E Davide alzò gli occhi, e vide l'Angelo del Signore che stava in piè fra terra e cielo, avendo in mano la spada tratta, vibrata contro a Gerusalemme. E Davide, e tutti gli Anziani, coperti di sacchi, caddero sopra le lor facce.
David mah khet tahang naah, long hoi van salakah angdoe, Jerusalem nuiah sumsen kalaek, Angraeng ih van kami to hnuk. David hoi kacoehtanawk loe kazii to angzaeng o boih moe, nihcae hmaa ah akuep o.
17 E Davide disse a Dio: Non [sono] io quello che ho comandato che si annoverasse il popolo? Io dunque [son] quello che ho peccato, ed ho del tutto mal fatto; ma queste pecore che cosa hanno fatto? deh! Signore Iddio mio, sia la tua mano contro a me, e contro alla casa di mio padre; e non [sia] contro al tuo popolo, per [percuoterlo] di piaga.
David mah Sithaw khaeah, Kaimah na ai maw milu cazin ka koksak? Kai loe ka zae boeh, hmuen ka sakpazae boeh; hae ih tuunawk loe tih zaehaih maw sak o? Aw ka Angraeng Sithaw, kaimah hoi kam panawk ih imthung nuiah, na ban to krahsak ah; nangmah ih kaminawk nuiah, hae nathaih hae phasak hmah, tiah a naa.
18 Allora l'Angelo del Signore disse a Gad, che dicesse a Davide di salire all'aia di Ornan Gebuseo, per rizzar [quivi] un altare al Signore.
To pacoengah Angraeng ih van kami mah Gad khaeah, David khaeah caeh tahang ah loe, Jebus kami Ornan ih cang atithaih ahmuen ah, Angraeng hanah hmaicam sak hanah thui paeh, tiah a naa.
19 E Davide salì [là], secondo la parola di Gad, ch'egli avea detta a Nome del Signore.
David loe Angraeng ih ahmin hoiah Gad mah thuih ih lok baktih toengah caeh tahang.
20 Or Ornan, trebbiando del grano, si era rivolto, ed avea veduto l'Angelo; e si era nascosto, co' suoi quattro figliuoli.
Ornan loe cang atit li moe, hnukbang angqoi naah, van kami to hnuk; a taengah kaom a capa palitonawk loe anghawk o king.
21 E quando Davide fu giunto ad Ornan, Ornan riguardò; ed avendo veduto Davide, uscì fuor dell'aia, e s'inchinò a Davide con la faccia verso terra.
David loe Ornan khaeah caeh, Ornan mah anih to hnuk naah, cang atithaih to toengh sut moe, David hmaa ah long ah akuep.
22 E Davide disse ad Ornan: Dammi il luogo di quest'aia; acciocchè io vi edifichi un altare al Signore; dammelo per lo [suo] giusto prezzo; acciocchè questa piaga sia arrestata d'in sul popolo.
David mah Ornan khaeah, Kai ih kaminawk nuiah nathaih to dip moe, Angraeng han hmaicam ka sak thai hanah, cang na tithaih ahmuen to atho hoiah na qansak ah, tiah a naa.
23 Ed Ornan disse a Davide: Prendite[lo], e faccia il re, mio signore, ciò che gli piace; vedi, io [ti] dono questi buoi per olocausti, e queste trebbie per legne, e questo grano per offerta; io [ti] dono il tutto.
Ornan mah David khaeah, La ah, ka angraeng siangpahrang mah a koeh ih hmuen to sah nasoe; khenah, hmai angbawnhaih paek hanah maitawnawk doeh kang paek; cang atit naah patoh ih thing doeh kang paek, angdaeh angbawnhaih sak hanah cang doeh kang paek; hmuennawk hae kang paek boih, tiah a naa.
24 Ma il re Davide disse ad Ornan: No; anzi io del tutto comprerò [queste cose] per giusto prezzo; perciocchè io non voglio presentare al Signore ciò che [è] tuo, nè offerire olocausto che io abbia avuto in dono.
Toe David siangpahrang mah Ornan khaeah, To tih na ai, kakoep ah atho kang paek han; nang ih ahmuen to Angraeng hanah azom ah ka la mak ai, atho hoi qan ai ih hmuen hoiah angbawnhaih ka sah mak ai, tiah a naa.
25 Davide adunque diede ad Ornan per quel luogo il peso di seicento sicli d'oro.
To pongah David mah Ornan ih lawkhmuen qanhaih atho sui shekel cumvai tarukto paek.
26 E Davide edificò quivi un altare al Signore, ed offerse olocausti, e sacrificii da render grazie, ed invocò il Signore, il quale gli rispose dal cielo col fuoco [ch'egli mandò] in su l'altar dell'olocausto.
David mah to ahmuen ah Angraeng hanah hmaicam to sak; hmai angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih to a sak moe, Angraeng to kawk; Angraeng mah kawkhaih lok to van hoiah pathim pae, angbawnhaih hmaicam to hmai mah kangh pae.
27 E per comandamento del Signore, l'Angelo rimise la sua spada nel fodero.
Angraeng mah van kami khaeah lokthuih pae pongah, anih mah a sumsen to tabu thungah pacaeng let.
28 In quel tempo, Davide veggendo che il Signore gli avea risposto nell'aia di Ornan Gebuseo, vi sacrificò.
Jebus acaeng Ornan ih cang atithaih ahmuen hoiah Angraeng mah lok pathim pae, tiah David mah panoek naah, to ahmuen ah angbawnhaih to sak.
29 Or il Tabernacolo del Signore che Mosè avea fatto nel deserto, e l'Altare degli olocausti, [era] in quel tempo nell'alto luogo in Gabaon.
To nathuem ah Mosi mah praezaek ah sak ih Angraeng ih kahni im hoi hmai angbawnhaih hmaicam loe Gideon hmuensang ah ni oh.
30 E Davide non potè andare davanti a quello, per ricercare Iddio; perciocchè egli era spaventato per la spada dell'Angelo del Signore.
Toe Angraeng ih van kami ih sumsen to zit pongah, David loe Sithaw lokdueng hanah hmabangah caeh thai ai.