1 Cronache 14
1 OR Hiram, re di Tiro, mandò a Davide ambasciadori, e legname di cedro, e muratori, e legnaiuoli, per edificargli una casa.
Хирам, ымпэратул Тирулуй, а тримис соль луй Давид ши лемн де чедру ши чоплиторь де пятрэ ши тымпларь, сэ-й зидяскэ о касэ.
2 E Davide riconobbe che il Signore l'avea stabilito re sopra Israele; perciocchè il suo regno era grandemente innalzato, per amor d'Israele, suo popolo.
Давид а куноскут кэ Домнул ыл ынтэря ка ымпэрат ал луй Исраел ши кэ ымпэрэция луй с-а ынэлцат фоарте мулт дин причина попорулуй Сэу Исраел.
3 E Davide prese ancora delle mogli in Gerusalemme, e generò ancora figliuoli e figliuole.
Давид а май луат невесте ши ла Иерусалим ши а май нэскут фий ши фийче.
4 E questi [sono] i nomi de' [figliuoli] che gli nacquero in Gerusalemme: Sammua, e Sobab, e Natan, e Salomone,
Ятэ нумеле челор че и с-ау нэскут ла Иерусалим; Шамуа, Шобаб, Натан, Соломон,
5 ed Ibhar, ed Elisua, ed Elpelet,
Ибхар, Елишуа, Елфелет,
6 e Noga, e Nefeg, e Iafia,
Нога, Нефег, Иафиа,
7 ed Elisama, e Beelsada, ed Elifelet.
Елишама, Беелиада ши Елифелет.
8 Ora, [quando] i Filistei ebbero inteso che Davide era stato unto re sopra tutto Israele, salirono tutti, per cercar Davide. E Davide, avendo [ciò] inteso, uscì loro incontro.
Филистений ау аузит кэ Давид фусесе унс ымпэрат песте тот Исраелул ши с-ау суит ку тоций сэ-л кауте. Давид а фост ынштиинцат де ачест лукру ши ле-а ешит ынаинте.
9 Ed i Filistei vennero, e si sparsero per la valle de' Rafei.
Филистений ау венит ши с-ау рэспындит ын валя рефаимицилор.
10 Allora Davide domandò Iddio, dicendo: Salirò io contro a' Filistei? e me li darai tu nelle mani? E il Signore gli disse: Sali, ed io te li darò nelle mani.
Давид а ынтребат пе Думнезеу зикынд: „Сэ мэ суй ымпотрива филистенилор, ши ый вей да ын мыниле меле?” Ши Домнул й-а зис: „Суе-те ши-й вой да ын мыниле тале.”
11 Essi adunque salirono in Baal-perasim, e Davide li percosse quivi, e disse: Iddio ha rotti per mia mano i miei nemici; a guisa d'una inondazione d'acqua; perciò quel luogo fu chiamato Baal-perasim.
С-ау суит ла Баал-Перацим, унде Давид й-а бэтут. Апой а зис: „Думнезеу а рисипит пе врэжмаший мей прин мына мя ка пе ниште апе каре се скург.” Де ачея с-а дат локулуй ачестуя нумеле Баал-Перацим.
12 Ed [i Filistei] lasciarono quivi i lor dii; e per comandamento di Davide, furono bruciati col fuoco.
Ей шь-ау лэсат аколо думнезеий, каре ау фост аршь ын фок, дупэ порунка луй Давид.
13 Or i Filistei si sparsero un'altra volta per quella valle.
Филистений с-ау рэспындит дин ноу ын вале.
14 E Davide domandò di nuovo Iddio. E Iddio gli disse: Non salir dietro a loro; rivolgiti d'incontro a loro, e va' sopra loro dirincontro a' gelsi.
Давид а ынтребат ярэшь пе Думнезеу. Ши Думнезеу й-а зис: „Сэ ну те суй дупэ ей; ынтоарче-те де ла ей ши мерӂь асупра лор прин фаца дузилор.
15 E quando tu udirai un calpestio sopra le cime de' gelsi, allora esci fuori in battaglia; perciocchè Iddio sarà uscito davanti a te, per percuotere il campo dei Filistei.
Кынд вей аузи ун вует де пашь ын вырфуриле дузилор, атунч сэ ешь ла луптэ, кэч Думнезеу мерӂе ынаинтя та, ка сэ батэ оастя филистенилор.”
16 E Davide fece come Iddio gli avea comandato; e il campo de' Filstei fu percosso da Gabaon fino a Ghezer.
Давид а фэкут кум ый порунчисе Думнезеу, ши оастя филистенилор а фост бэтутэ де ла Габаон пынэ ла Гезер.
17 E la fama di Davide si sparse per tutti i paesi; e il Signore mise spavento di lui in tutte le genti.
Файма луй Давид с-а рэспындит ын тоатэ цара ши Домнул л-а фэкут де темут пентру тоате нямуриле.
