Apocalisse 8
1 Quando l'Agnello aprì il settimo sigillo, si fece silenzio in cielo per circa mezz'ora.
Кынд а рупт Мелул печетя а шаптя, с-а фэкут ын чер о тэчере де апроапе о жумэтате де час.
2 Vidi che ai sette angeli ritti davanti a Dio furono date sette trombe.
Ши ам вэзут пе чей шапте ынӂерь каре стау ынаинтя луй Думнезеу; ши ли с-ау дат шапте трымбице.
3 Poi venne un altro angelo e si fermò all'altare, reggendo un incensiere d'oro. Gli furono dati molti profumi perché li offrisse insieme con le preghiere di tutti i santi bruciandoli sull'altare d'oro, posto davanti al trono.
Апой а венит ун алт ынӂер, каре с-а оприт ын фаца алтарулуй ку о кэделницэ де аур. И с-а дат тэмые мултэ, ка с-о адукэ, ымпреунэ ку ругэчуниле тутурор сфинцилор, пе алтарул де аур, каре есте ынаинтя скаунулуй де домние.
4 E dalla mano dell'angelo il fumo degli aromi salì davanti a Dio, insieme con le preghiere dei santi.
Фумул де тэмые с-а ридикат дин мына ынӂерулуй ынаинтя луй Думнезеу, ымпреунэ ку ругэчуниле сфинцилор.
5 Poi l'angelo prese l'incensiere, lo riempì del fuoco preso dall'altare e lo gettò sulla terra: ne seguirono scoppi di tuono, clamori, fulmini e scosse di terremoto.
Апой, ынӂерул а луат кэделница, а умплут-о дин фокул де пе алтар ши л-а арункат пе пэмынт. Ши с-ау стырнит тунете, гласурь, фулӂере ши ун кутремур де пэмынт.
6 I sette angeli che avevano le sette trombe si accinsero a suonarle.
Ши чей шапте ынӂерь каре авяу челе шапте трымбице с-ау прегэтит сэ суне дин еле.
7 Appena il primo suonò la tromba, grandine e fuoco mescolati a sangue scrosciarono sulla terra. Un terzo della terra fu arso, un terzo degli alberi andò bruciato e ogni erba verde si seccò.
Ынӂерул динтый а сунат дин трымбицэ. Ши ау венит гриндинэ ши фок аместекат ку сынӂе, каре ау фост арункате пе пэмынт: ши а трея парте а пэмынтулуй а фост арс ши а трея парте дин копачь ау фост аршь ши тоатэ ярба верде а фост арсэ.
8 Il secondo angelo suonò la tromba: come una gran montagna di fuoco fu scagliata nel mare. Un terzo del mare divenne sangue,
Ал дойля ынӂер а сунат дин трымбицэ. Ши чева ка ун мунте маре де фок апринс а фост арункат ын маре; ши а трея парте дин маре с-а фэкут сынӂе
9 un terzo delle creature che vivono nel mare morì e un terzo delle navi andò distrutto.
ши а трея парте дин фэптуриле каре ерау ын маре ши авяу вяцэ ау мурит ши а трея парте дин корэбий ау перит.
10 Il terzo angelo suonò la tromba e cadde dal cielo una grande stella, ardente come una torcia, e colpì un terzo dei fiumi e le sorgenti delle acque.
Ал трейля ынӂер а сунат дин трымбицэ. Ши а кэзут дин чер о стя маре, каре ардя ка о фэклие; а кэзут песте а трея парте дин рыурь ши песте извоареле апелор.
11 La stella si chiama Assenzio; un terzo delle acque si mutò in assenzio e molti uomini morirono per quelle acque, perché erano divenute amare.
Стяуа се кема „Пелин”; ши а трея парте дин апе с-ау префэкут ын пелин. Ши мулць оамень ау мурит дин причина апелор, пентру кэ фусесерэ фэкуте амаре.
12 Il quarto angelo suonò la tromba e un terzo del sole, un terzo della luna e un terzo degli astri fu colpito e si oscurò: il giorno perse un terzo della sua luce e la notte ugualmente.
Ал патруля ынӂер а сунат дин трымбицэ. Ши а фост ловитэ а трея парте дин соаре ши а трея парте дин лунэ ши а трея парте дин стеле, пентру ка а трея парте дин еле сэ фие ынтунекатэ, зиуа сэ-шь пярдэ а трея парте дин лумина ей ши ноаптя, де асеменя.
13 Vidi poi e udii un'aquila che volava nell'alto del cielo e gridava a gran voce: «Guai, guai, guai agli abitanti della terra al suono degli ultimi squilli di tromba che i tre angeli stanno per suonare!».
М-ам уйтат ши ам аузит ун вултур каре збура прин мижлокул черулуй ши зичя ку глас таре: „Вай, вай, вай де локуиторий пэмынтулуй дин причина челорлалте сунете де трымбицэ але челор трей ынӂерь каре ау сэ май суне!”
