Salmi 95

1 Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla roccia della nostra salvezza.

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Accostiamoci a lui per rendergli grazie, a lui acclamiamo con canti di gioia.

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Poiché grande Dio è il Signore, grande re sopra tutti gli dei.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 Nella sua mano sono gli abissi della terra, sono sue le vette dei monti.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Suo è il mare, egli l'ha fatto, le sue mani hanno plasmato la terra.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Venite, prostràti adoriamo, in ginocchio davanti al Signore che ci ha creati.

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Egli è il nostro Dio, e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce.

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 Ascoltate oggi la sua voce: «Non indurite il cuore, come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 dove mi tentarono i vostri padri: mi misero alla prova pur avendo visto le mie opere.

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 Per quarant'anni mi disgustai di quella generazione e dissi: Sono un popolo dal cuore traviato, non conoscono le mie vie;

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 perciò ho giurato nel mio sdegno: Non entreranno nel luogo del mio riposo».

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»