Salmi 95

1 Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla roccia della nostra salvezza.

Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!

2 Accostiamoci a lui per rendergli grazie, a lui acclamiamo con canti di gioia.

Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.

3 Poiché grande Dio è il Signore, grande re sopra tutti gli dei.

Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.

4 Nella sua mano sono gli abissi della terra, sono sue le vette dei monti.

Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.

5 Suo è il mare, egli l'ha fatto, le sue mani hanno plasmato la terra.

Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!

6 Venite, prostràti adoriamo, in ginocchio davanti al Signore che ci ha creati.

Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,

7 Egli è il nostro Dio, e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce.

því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.

8 Ascoltate oggi la sua voce: «Non indurite il cuore, come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.

9 dove mi tentarono i vostri padri: mi misero alla prova pur avendo visto le mie opere.

Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.

10 Per quarant'anni mi disgustai di quella generazione e dissi: Sono un popolo dal cuore traviato, non conoscono le mie vie;

„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.

11 perciò ho giurato nel mio sdegno: Non entreranno nel luogo del mio riposo».

Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“