Salmi 9
1 Al maestro del coro. In sordina. Salmo. Di Davide. Loderò il Signore con tutto il cuore e annunzierò tutte le tue meraviglie.
Al la ĥorestro. Por mut-labeno. Psalmo de David. Mi gloros Vin, ho Eternulo, per mia tuta koro; Mi rakontos ĉiujn Viajn mirindaĵojn.
2 Gioisco in te ed esulto, canto inni al tuo nome, o Altissimo.
Mi ĝojos kaj triumfos pro Vi; Mi kantos Vian nomon, ho Vi Plejalta.
3 Mentre i miei nemici retrocedono, davanti a te inciampano e periscono,
Ĉar miaj malamikoj turniĝas malantaŭen, Ili falas kaj pereas antaŭ Vi.
4 perché hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; siedi in trono giudice giusto.
Ĉar Vi faris por mi juĝon kaj plenumon de leĝo; Vi sidiĝis sur la trono, Vi justa juĝanto.
5 Hai minacciato le nazioni, hai sterminato l'empio, il loro nome hai cancellato in eterno, per sempre.
Vi indignis kontraŭ la popoloj, Vi pereigis malpiulojn, Ilian nomon Vi ekstermis por ĉiam kaj eterne.
6 Per sempre sono abbattute le fortezze del nemico, è scomparso il ricordo delle città che hai distrutte.
La malamikoj malaperis, ruiniĝis por ĉiam; Iliajn urbojn Vi renversis, La memoro pri ili pereis kune kun ili.
7 Ma il Signore sta assiso in eterno; erige per il giudizio il suo trono:
Sed la Eternulo restas eterne, Li pretigis Sian tronon por juĝo.
8 giudicherà il mondo con giustizia, con rettitudine deciderà le cause dei popoli.
Kaj Li juĝos la mondon kun justeco, Li plenumos leĝojn inter la popoloj kun senpartieco.
9 Il Signore sarà un riparo per l'oppresso, in tempo di angoscia un rifugio sicuro.
Kaj la Eternulo estos rifuĝo por la premato, Rifuĝo en la tempo de mizero.
10 Confidino in te quanti conoscono il tuo nome, perché non abbandoni chi ti cerca, Signore.
Kaj esperos al Vi tiuj, kiuj konas Vian nomon, Ĉar Vi ne forlasas tiujn, kiuj serĉas Vin, ho Eternulo.
11 Cantate inni al Signore, che abita in Sion, narrate tra i popoli le sue opere.
Kantu al la Eternulo, kiu loĝas sur Cion, Rakontu inter la popoloj Liajn farojn.
12 Vindice del sangue, egli ricorda, non dimentica il grido degli afflitti.
Ĉar venĝante por la sango, Li memoras pri ili, Li ne forgesas la krion de malfeliĉuloj.
13 Abbi pietà di me, Signore, vedi la mia miseria, opera dei miei nemici, tu che mi strappi dalle soglie della morte,
Estu favora al mi, ho Eternulo; Vidu, kion mi suferas de miaj malamikoj, Vi, kiu suprenlevas min el la pordegoj de la morto,
14 perché possa annunziare le tue lodi, esultare per la tua salvezza alle porte della città di Sion.
Por ke mi rakontu Vian tutan gloron En la pordegoj de la filino de Cion Kaj mi ĝoju pro Via savo.
15 Sprofondano i popoli nella fossa che hanno scavata, nella rete che hanno teso si impiglia il loro piede.
Eniĝis la popoloj en la kavon, kiun ili elfosis; En la reton, kiun ili metis, enkaptiĝis ilia piedo.
16 Il Signore si è manifestato, ha fatto giustizia; l'empio è caduto nella rete, opera delle sue mani.
Oni ekkonas la Eternulon laŭ la juĝo, kiun Li faris; Per la faroj de siaj manoj estas kaptita la malpiulo. Higajon. (Sela)
La malbonuloj reiru en Ŝeolon, Ĉiuj popoloj, kiuj forgesas Dion. (Sheol h7585)
18 Perché il povero non sarà dimenticato, la speranza degli afflitti non resterà delusa.
Ĉar ne por ĉiam malriĉulo estos forgesita, Kaj la espero de mizeruloj ne pereos por eterne.
19 Sorgi, Signore, non prevalga l'uomo: davanti a te siano giudicate le genti.
Leviĝu, ho Eternulo, ke homoj ne tro fortiĝu; La popoloj estu juĝataj antaŭ Via vizaĝo.
20 Riempile di spavento, Signore, sappiano le genti che sono mortali.
Metu, ho Eternulo, timon sur ilin, La popoloj sciu, ke ili estas homoj. (Sela)
