Salmi 78

1 Popolo mio, porgi l'orecchio al mio insegnamento, ascolta le parole della mia bocca. Maskil. Di Asaf.

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 Aprirò la mia bocca in parabole, rievocherò gli arcani dei tempi antichi.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Ciò che abbiamo udito e conosciuto e i nostri padri ci hanno raccontato,

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 non lo terremo nascosto ai loro figli; diremo alla generazione futura le lodi del Signore, la sua potenza e le meraviglie che egli ha compiuto.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Ha stabilito una testimonianza in Giacobbe, ha posto una legge in Israele: ha comandato ai nostri padri di farle conoscere ai loro figli,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 perché le sappia la generazione futura, i figli che nasceranno. Anch'essi sorgeranno a raccontarlo ai loro figli

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 perché ripongano in Dio la loro fiducia e non dimentichino le opere di Dio, ma osservino i suoi comandi.

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Non siano come i loro padri, generazione ribelle e ostinata, generazione dal cuore incostante e dallo spirito infedele a Dio.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 I figli di Efraim, valenti tiratori d'arco, voltarono le spalle nel giorno della lotta.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Non osservarono l'alleanza di Dio, rifiutando di seguire la sua legge.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Dimenticarono le sue opere, le meraviglie che aveva loro mostrato.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Aveva fatto prodigi davanti ai loro padri, nel paese d'Egitto, nei campi di Tanis.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Divise il mare e li fece passare e fermò le acque come un argine.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Li guidò con una nube di giorno e tutta la notte con un bagliore di fuoco.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Spaccò le rocce nel deserto e diede loro da bere come dal grande abisso.

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Fece sgorgare ruscelli dalla rupe e scorrere l'acqua a torrenti.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Eppure continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi all'Altissimo nel deserto.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Nel loro cuore tentarono Dio, chiedendo cibo per le loro brame;

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 mormorarono contro Dio dicendo: «Potrà forse Dio preparare una mensa nel deserto?».

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Ecco, egli percosse la rupe e ne scaturì acqua, e strariparono torrenti. «Potrà forse dare anche pane o preparare carne al suo popolo?».

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 All'udirli il Signore ne fu adirato; un fuoco divampò contro Giacobbe e l'ira esplose contro Israele,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 perché non ebbero fede in Dio né speranza nella sua salvezza.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Comandò alle nubi dall'alto e aprì le porte del cielo;

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 fece piovere su di essi la manna per cibo e diede loro pane del cielo:

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 l'uomo mangiò il pane degli angeli, diede loro cibo in abbondanza.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Scatenò nel cielo il vento d'oriente, fece spirare l'australe con potenza;

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 su di essi fece piovere la carne come polvere e gli uccelli come sabbia del mare;

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 caddero in mezzo ai loro accampamenti, tutto intorno alle loro tende.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Mangiarono e furono ben sazi, li soddisfece nel loro desiderio.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 La loro avidità non era ancora saziata, avevano ancora il cibo in bocca,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 quando l'ira di Dio si alzò contro di essi, facendo strage dei più vigorosi e abbattendo i migliori d'Israele.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Con tutto questo continuarono a peccare e non credettero ai suoi prodigi.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Allora dissipò come un soffio i loro giorni e i loro anni con strage repentina.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Quando li faceva perire, lo cercavano, ritornavano e ancora si volgevano a Dio;

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 ricordavano che Dio è loro rupe, e Dio, l'Altissimo, il loro salvatore;

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 lo lusingavano con la bocca e gli mentivano con la lingua;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 il loro cuore non era sincero con lui e non erano fedeli alla sua alleanza.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Ed egli, pietoso, perdonava la colpa, li perdonava invece di distruggerli. Molte volte placò la sua ira e trattenne il suo furore,

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 ricordando che essi sono carne, un soffio che va e non ritorna.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, lo contristarono in quelle solitudini!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Sempre di nuovo tentavano Dio, esasperavano il Santo di Israele.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Non si ricordavano più della sua mano, del giorno che li aveva liberati dall'oppressore,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 quando operò in Egitto i suoi prodigi, i suoi portenti nei campi di Tanis.

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Egli mutò in sangue i loro fiumi e i loro ruscelli, perché non bevessero.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Mandò tafàni a divorarli e rane a molestarli.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Diede ai bruchi il loro raccolto, alle locuste la loro fatica.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Distrusse con la grandine le loro vigne, i loro sicomori con la brina.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Consegnò alla grandine il loro bestiame, ai fulmini i loro greggi.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Scatenò contro di essi la sua ira ardente, la collera, lo sdegno, la tribolazione, e inviò messaggeri di sventure.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Diede sfogo alla sua ira: non li risparmiò dalla morte e diede in preda alla peste la loro vita.

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Colpì ogni primogenito in Egitto, nelle tende di Cam la primizia del loro vigore.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Fece partire come gregge il suo popolo e li guidò come branchi nel deserto.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Li condusse sicuri e senza paura e i loro nemici li sommerse il mare.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Li fece salire al suo luogo santo, al monte conquistato dalla sua destra.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Scacciò davanti a loro i popoli e sulla loro eredità gettò la sorte, facendo dimorare nelle loro tende le tribù di Israele.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Ma ancora lo tentarono, si ribellarono a Dio, l'Altissimo, non obbedirono ai suoi comandi.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Sviati, lo tradirono come i loro padri, fallirono come un arco allentato.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Lo provocarono con le loro alture e con i loro idoli lo resero geloso.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dio, all'udire, ne fu irritato e respinse duramente Israele.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Abbandonò la dimora di Silo, la tenda che abitava tra gli uomini.

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Consegnò in schiavitù la sua forza, la sua gloria in potere del nemico.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Diede il suo popolo in preda alla spada e contro la sua eredità si accese d'ira.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Il fuoco divorò il fiore dei suoi giovani, le sue vergini non ebbero canti nuziali.

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 I suoi sacerdoti caddero di spada e le loro vedove non fecero lamento.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Ma poi il Signore si destò come da un sonno, come un prode assopito dal vino.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Colpì alle spalle i suoi nemici, inflisse loro una vergogna eterna.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Ripudiò le tende di Giuseppe, non scelse la tribù di Efraim;

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 ma elesse la tribù di Giuda, il monte Sion che egli ama.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Costruì il suo tempio alto come il cielo e come la terra stabile per sempre.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Egli scelse Davide suo servo e lo trasse dagli ovili delle pecore.

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Lo chiamò dal seguito delle pecore madri per pascere Giacobbe suo popolo, la sua eredità Israele.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Fu per loro pastore dal cuore integro e li guidò con mano sapiente.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.