Salmi 73
1 Quanto è buono Dio con i giusti, con gli uomini dal cuore puro! Salmo. Di Asaf.
Да, бун есте Думнезеу ку Исраел, ку чей ку инима куратэ!
2 Per poco non inciampavano i miei piedi, per un nulla vacillavano i miei passi,
Тотушь ера сэ ми се ындоае пичорул ши ерау сэ-мь алунече паший!
3 perché ho invidiato i prepotenti, vedendo la prosperità dei malvagi.
Кэч мэ уйтам ку жинд ла чей несокотиць кынд ведям феричиря челор рэй.
4 Non c'è sofferenza per essi, sano e pasciuto è il loro corpo.
Ынтр-адевэр, нимик ну-й тулбурэ пынэ ла моарте ши трупул ле есте ынкэркат де грэсиме.
5 Non conoscono l'affanno dei mortali e non sono colpiti come gli altri uomini.
Н-ау парте де суферинцеле оменешть ши ну сунт ловиць ка чейлалць оамень.
6 Dell'orgoglio si fanno una collana e la violenza è il loro vestito.
Де ачея мындрия ле служеште ка салбэ ши асуприря есте хайна каре-й ынвелеште.
7 Esce l'iniquità dal loro grasso, dal loro cuore traboccano pensieri malvagi.
Ли се булбукэ окий де грэсиме ши ау май мулт декыт ле-ар дори инима.
8 Scherniscono e parlano con malizia, minacciano dall'alto con prepotenza.
Рыд ши ворбеск ку рэутате де асуприре: ворбеск де сус,
9 Levano la loro bocca fino al cielo e la loro lingua percorre la terra.
ышь ыналцэ гура пынэ ла черурь ши лимба ле кутреерэ пэмынтул.
10 Perciò seggono in alto, non li raggiunge la piena delle acque.
Де ачея аляргэ лумя ла ей, ынгите апэ дин плин
11 Dicono: «Come può saperlo Dio? C'è forse conoscenza nell'Altissimo?».
ши зиче: „Че ар путя сэ штие Думнезеу ши че ар путя сэ куноаскэ Чел Пряыналт?”
12 Ecco, questi sono gli empi: sempre tranquilli, ammassano ricchezze.
Аша сунт чей рэй: тотдяуна феричиць ши ышь мэреск богэцииле.
13 Invano dunque ho conservato puro il mio cuore e ho lavato nell'innocenza le mie mani,
Деӂяба дар мь-ам курэцит еу инима ши мь-ам спэлат мыниле ын невиновэцие,
14 poiché sono colpito tutto il giorno, e la mia pena si rinnova ogni mattina.
кэч ын фиекаре зи сунт ловит ши ын тоате диминециле сунт педепсит.
15 Se avessi detto: «Parlerò come loro», avrei tradito la generazione dei tuoi figli.
Дакэ аш зиче: „Вряу сэ ворбеск ка ей”, ятэ кэ н-аш фи крединчос нямулуй копиилор Тэй.
16 Riflettevo per comprendere: ma fu arduo agli occhi miei,
М-ам гындит ла ачесте лукрурь ка сэ ле причеп, дар задарникэ мь-а фост труда,
17 finché non entrai nel santuario di Dio e compresi qual è la loro fine.
пынэ че ам интрат ын Сфынтул Локаш ал луй Думнезеу ши ам луат сяма ла соарта де ла урмэ а челор рэй.
18 Ecco, li poni in luoghi scivolosi, li fai precipitare in rovina.
Да, Ту-й пуй ын локурь алунекоасе ши-й арунчь ын прэпэд.
19 Come sono distrutti in un istante, sono finiti, periscono di spavento!
Кум сунт нимичиць ынтр-о клипэ! Сунт пердуць, прэпэдиць принтр-ун сфыршит нэпрасник.
20 Come un sogno al risveglio, Signore, quando sorgi, fai svanire la loro immagine.
Ка ун вис ла дештептаре, аша ле лепезь кипул, Доамне, ла дештептаря Та!
21 Quando si agitava il mio cuore e nell'intimo mi tormentavo,
Кынд ми се амэра инима ши мэ симцям стрэпунс ын мэрунтае,
22 io ero stolto e non capivo, davanti a te stavo come una bestia.
ерам прост ши фэрэ жудекатэ, ерам ка ун добиток ынаинтя Та.
23 Ma io sono con te sempre: tu mi hai preso per la mano destra.
Ынсэ еу сунт тотдяуна ку Тине, Ту м-ай апукат де мына дряптэ;
24 Mi guiderai con il tuo consiglio e poi mi accoglierai nella tua gloria.
мэ вей кэлэузи ку сфатул Тэу, апой мэ вей прими ын славэ.
25 Chi altri avrò per me in cielo? Fuori di te nulla bramo sulla terra.
Пе чине алтул ам еу ын чер афарэ де Тине? Ши пе пэмынт ну-мь гэсеск плэчеря ын нимень декыт ын Тине.
26 Vengono meno la mia carne e il mio cuore; ma la roccia del mio cuore è Dio, è Dio la mia sorte per sempre.
Карня ши инима пот сэ ми се прэпэдяскэ, фииндкэ Думнезеу ва фи пуруря стынка инимий меле ши партя мя де моштенире.
27 Ecco, perirà chi da te si allontana, tu distruggi chiunque ti è infedele.
Кэч ятэ кэ чей че се депэртязэ де Тине пер; Ту нимичешть пе тоць чей че-Ць сунт некрединчошь.
28 Il mio bene è stare vicino a Dio: nel Signore Dio ho posto il mio rifugio, per narrare tutte le tue opere presso le porte della città di Sion.
Кыт пентру мине, феричиря мя есте сэ мэ апропий де Думнезеу: пе Домнул Думнезеу Ыл фак локул меу де адэпост, ка сэ повестеск тоате лукрэриле Тале.
