< Salmi 53 >
1 Al maestro del coro. Su «Macalat». Maskil. Di Davide. Lo stolto pensa: «Dio non esiste». Sono corrotti, fanno cose abominevoli, nessuno fa il bene.
В конец, о Маелефе, разума Давиду. Рече безумен в сердцы своем: несть Бог. Растлеша и омерзишася в беззакониих, несть творяй благое.
2 Dio dal cielo si china sui figli dell'uomo per vedere se c'è un uomo saggio che cerca Dio.
Бог с небесе приниче на сыны человеческия, видети, аще есть разумеваяй или взыскаяй Бога.
3 Tutti hanno traviato, tutti sono corrotti; nessuno fa il bene; neppure uno.
Вси уклонишася, вкупе непотребни быша: несть творяй благое, несть до единаго.
4 Non comprendono forse i malfattori che divorano il mio popolo come il pane e non invocano Dio?
Ни ли уразумеют вси делающии беззаконие, снедающии люди моя в снедь хлеба? Господа не призваша.
5 Hanno tremato di spavento, là dove non c'era da temere. Dio ha disperso le ossa degli aggressori, sono confusi perché Dio li ha respinti.
Тамо устрашишася страха, идеже не бе страх: яко Бог разсыпа кости человекоугодников: постыдешася, яко Бог уничижи их.
6 Chi manderà da Sion la salvezza di Israele? Quando Dio farà tornare i deportati del suo popolo, esulterà Giacobbe, gioirà Israele.
Кто даст от Сиона спасение Израилево? Внегда возвратит Бог пленение людий Своих, возрадуется Иаков и возвеселится Израиль.