ای عادلان، خداوند را با سرودی شاد ستایش کنید! خداوند را ستودن زیبندهٔ نیکان است. |
خداوند را با بربط بپرستید و با عود ده تار برای او سرود بخوانید! |
سرودهای تازه برای خداوند بسرایید، نیکو بنوازید و با صدای بلند بخوانید. |
زیرا کلام خداوند راست و درست است و او در تمام کارهایش امین و وفادار است. |
او عدل و انصاف را دوست دارد. جهان سرشار از محبت خداوند است. |
به فرمان خداوند آسمانها به وجود آمد؛ او با کلام دهانش خورشید و ماه و ستارگان را آفرید. |
او آبهای دریاها را در یک جا جمع کرد و آبهای عمیق را در مخزنها ریخت. |
ای همهٔ مردم روی زمین، خداوند را حرمت بدارید و در برابر او سر تعظیم فرود آورید! |
زیرا او دستور داد و دنیا آفریده شد؛ او امر فرمود و عالم هستی به وجود آمد. |
خداوند مشورت قومها را بیاثر میکند و نقشههای آنها را نقش بر آب میسازد. |
اما تصمیم خداوند قطعی است و نقشههای او تا ابد پایدار است. |
خوشا به حال قومی که خداوند، خدای ایشان است! خوشا به حال مردمی که خداوند، ایشان را برای خود برگزیده است! |
خداوند از آسمان نگاه میکند و همهٔ انسانها را میبیند؛ |
او از مکان سکونت خود، تمام ساکنان جهان را زیر نظر دارد. |
او که خالق دلهاست، خوب میداند که در دل و اندیشهٔ انسان چه میگذرد. |
پادشاه به سبب قدرت لشکرش نیست که پیروز میشود؛ سرباز با زور بازویش نیست که نجات پیدا میکند. |
اسب جنگی نمیتواند کسی را نجات دهد؛ امید بستن به آن کار بیهودهای است. |
اما خداوند از کسانی که او را گرامی میدارند و انتظار محبتش را میکشند مراقبت میکند. |
او ایشان را از مرگ میرهاند و در هنگام قحطی آنها را زنده نگه میدارد. |
امید ما به خداوند است. او مددکار و مدافع ماست. |
او مایهٔ شادی دل ماست. ما به نام مقدّس او توکل میکنیم. |
خداوندا، محبت تو بر ما باد؛ زیرا ما به تو امید بستهایم! |