Salmi 18
1 Al maestro del coro. Di Davide, servo del Signore, che rivolse al Signore le parole di questo canto, quando il Signore lo liberò dal potere di tutti i suoi nemici, Ti amo, Signore, mia forza,
Љубићу Те, Господе, крепости моја,
2 Signore, mia roccia, mia fortezza, mio liberatore; mio Dio, mia rupe, in cui trovo riparo; mio scudo e baluardo, mia potente salvezza.
Господе, Граде мој, Заклоне мој, који се оборити не може, Избавитељу мој, Боже мој, Камена горо, на којој се не бојим зла, Штите мој, Роже спасења мог, Уточиште моје!
3 Invoco il Signore, degno di lode, e sarò salvato dai miei nemici.
Призивам Господа, коме се клањати ваља, и опраштам се непријатеља својих.
4 Mi circondavano flutti di morte, mi travolgevano torrenti impetuosi;
Обузеше ме смртне болести, и потоци неваљалих људи уплашише ме.
Опколише ме болести паклене, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
6 Nel mio affanno invocai il Signore, nell'angoscia gridai al mio Dio: dal suo tempio ascoltò la mia voce, al suo orecchio pervenne il mio grido.
У својој тескоби призвах Господа, и к Богу свом повиках; Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође Му до ушију.
7 La terra tremò e si scosse; vacillarono le fondamenta dei monti, si scossero perché egli era sdegnato.
Затресе се и поколеба се земља, задрмаше се и померише из темеља горе, јер се Он разљути.
8 Dalle sue narici saliva fumo, dalla sua bocca un fuoco divorante; da lui sprizzavano carboni ardenti.
Подиже се дим од гнева Његовог, из уста Његових огањ, који прождире и живо угљевље одскакаше од Њега.
9 Abbassò i cieli e discese, fosca caligine sotto i suoi piedi.
Сави небеса и сиђе. Мрак беше под ногама Његовим.
10 Cavalcava un cherubino e volava, si librava sulle ali del vento.
Седе на херувима и подиже се, и полете на крилима ветреним.
11 Si avvolgeva di tenebre come di velo, acque oscure e dense nubi lo coprivano.
Од мрака начини себи кров, сеницу око себе, од мрачних вода, облака ваздушних.
12 Davanti al suo fulgore si dissipavano le nubi con grandine e carboni ardenti.
Од севања пред Њим кроз облаке Његове удари град и живо угљевље.
13 Il Signore tuonò dal cielo, l'Altissimo fece udire la sua voce: grandine e carboni ardenti.
Загрме на небесима Господ, и Вишњи пусти глас свој, град и живо угљевље.
14 Scagliò saette e li disperse, fulminò con folgori e li sconfisse.
Пусти стреле своје, и разметну их; силу муња, и расу их.
15 Allora apparve il fondo del mare, si scoprirono le fondamenta del mondo, per la tua minaccia, Signore, per lo spirare del tuo furore.
И показаше се извори водени, и открише се темељи васиљени од претње Твоје, Господе, од дихања духа гнева Твог.
16 Stese la mano dall'alto e mi prese, mi sollevò dalle grandi acque,
Тада пружи с висине руку, ухвати ме, извуче ме из воде велике.
17 mi liberò da nemici potenti, da coloro che mi odiavano ed eran più forti di me.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
18 Mi assalirono nel giorno di sventura, ma il Signore fu mio sostegno;
Усташе на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
19 mi portò al largo, mi liberò perché mi vuol bene.
Изведе ме на пространо место, и избави ме, јер сам Му мио.
20 Il Signore mi tratta secondo la mia giustizia, mi ripaga secondo l'innocenza delle mie mani;
Даде ми Господ по правди мојој, и за чистоту руку мојих дарива ме.
21 perché ho custodito le vie del Signore, non ho abbandonato empiamente il mio Dio.
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог,
22 I suoi giudizi mi stanno tutti davanti, non ho respinto da me la sua legge;
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
23 ma integro sono stato con lui e mi sono guardato dalla colpa.
Бих Му веран, и чувах се од безакоња свог.
24 Il Signore mi rende secondo la mia giustizia, secondo l'innocenza delle mie mani davanti ai suoi occhi.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих пред очима Његовим.
25 Con l'uomo buono tu sei buono con l'uomo integro tu sei integro,
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно,
26 con l'uomo puro tu sei puro, con il perverso tu sei astuto.
С чистим чисто, а с неваљалим насупрот њему.
27 Perché tu salvi il popolo degli umili, ma abbassi gli occhi dei superbi.
Јер Ти помажеш људима невољним, а очи поносите понижаваш.
28 Tu, Signore, sei luce alla mia lampada; il mio Dio rischiara le mie tenebre.
Ти распаљујеш видело моје; Господ мој просветљује таму моју.
29 Con te mi lancerò contro le schiere, con il mio Dio scavalcherò le mura.
С Тобом разбијам војску, и с Богом својим скачем преко зида.
30 La via di Dio è diritta, la parola del Signore è provata al fuoco; egli è scudo per chi in lui si rifugia.
Пут је Господњи веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се у Њ уздају.
31 Infatti, chi è Dio, se non il Signore? O chi è rupe, se non il nostro Dio?
Јер ко је Бог осим Господа, и ко је одбрана осим Бога нашег?
32 Il Dio che mi ha cinto di vigore e ha reso integro il mio cammino;
Овај Бог опасује ме снагом, и чини ми веран пут.
33 mi ha dato agilità come di cerve, sulle alture mi ha fatto stare saldo;
Даје ми ноге као у јелена, и на висине ставља ме.
34 ha addestrato le mie mani alla battaglia, le mie braccia a tender l'arco di bronzo.
Учи руке моје боју, и мишице моје чини да су лук од бронзе.
35 Tu mi hai dato il tuo scudo di salvezza, la tua destra mi ha sostenuto, la tua bontà mi ha fatto crescere.
Ти ми дајеш штит спасења свог; десница Твоја држи ме, и милост Твоја чини ме велика.
36 Hai spianato la via ai miei passi, i miei piedi non hanno vacillato.
Ти шириш корак мој, те се не спотичу ноге моје.
37 Ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti, non sono tornato senza averli annientati.
Терам непријатеље своје и стижем их, и не враћам се док их не истребим.
38 Li ho colpiti e non si sono rialzati, sono caduti sotto i miei piedi.
Обарам их, и не могу устати, падају под ноге моје.
39 Tu mi hai cinto di forza per la guerra, hai piegato sotto di me gli avversari.
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој, и који устану на ме, обараш их преда мном.
40 Dei nemici mi hai mostrato le spalle, hai disperso quanti mi odiavano.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
41 Hanno gridato e nessuno li ha salvati, al Signore, ma non ha risposto.
Они вичу, али немају помагача, ка Господу, али их Он не слуша.
42 Come polvere al vento li ho dispersi, calpestati come fango delle strade.
Расипам их као прах по ветру, као блато по улицама газим их.
43 Mi hai scampato dal popolo in rivolta, mi hai posto a capo delle nazioni. Un popolo che non conoscevo mi ha servito;
Ти ме избављаш од буне народне, постављаш ме да сам глава туђим племенима; народ ког не познавах, служи ми.
44 all'udirmi, subito mi obbedivano, stranieri cercavano il mio favore,
По самом чувењу слушају ме, туђини покорни су ми.
45 impallidivano uomini stranieri e uscivano tremanti dai loro nascondigli.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
46 Viva il Signore e benedetta la mia rupe, sia esaltato il Dio della mia salvezza.
Жив је Господ, и да је благословен бранич мој! Да се узвиси Бог спасења мог,
47 Dio, tu mi accordi la rivincita e sottometti i popoli al mio giogo,
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
48 mi scampi dai nemici furenti, dei miei avversari mi fai trionfare e mi liberi dall'uomo violento.
Који ме избавља од непријатеља, подиже ме над оне који устају на ме и од човека жестоког избавља ме!
49 Per questo, Signore, ti loderò tra i popoli e canterò inni di gioia al tuo nome.
Тога ради хвалим Те, Господе, пред народима, и певам имену Твом,
50 Egli concede al suo re grandi vittorie, si mostra fedele al suo consacrato, a Davide e alla sua discendenza per sempre.
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и наслеђу његовом довека.
