Salmi 105
1 Lodate il Signore e invocate il suo nome, proclamate tra i popoli le sue opere. Alleluia.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Cantate a lui canti di gioia, meditate tutti i suoi prodigi.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Gloriatevi del suo santo nome: gioisca il cuore di chi cerca il Signore.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Cercate il Signore e la sua potenza, cercate sempre il suo volto.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Ricordate le meraviglie che ha compiute, i suoi prodigi e i giudizi della sua bocca:
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 voi stirpe di Abramo, suo servo, figli di Giacobbe, suo eletto.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 E' lui il Signore, nostro Dio, su tutta la terra i suoi giudizi.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 Ricorda sempre la sua alleanza: parola data per mille generazioni,
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 l'alleanza stretta con Abramo e il suo giuramento ad Isacco.
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 La stabilì per Giacobbe come legge, come alleanza eterna per Israele:
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 «Ti darò il paese di Cànaan come eredità a voi toccata in sorte».
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 Quando erano in piccolo numero, pochi e forestieri in quella terra,
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 e passavano di paese in paese, da un regno ad un altro popolo,
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 non permise che alcuno li opprimesse e castigò i re per causa loro:
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 «Non toccate i miei consacrati, non fate alcun male ai miei profeti».
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 Chiamò la fame sopra quella terra e distrusse ogni riserva di pane.
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 Davanti a loro mandò un uomo, Giuseppe, venduto come schiavo.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 Gli strinsero i piedi con ceppi, il ferro gli serrò la gola,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 finché si avverò la sua predizione e la parola del Signore gli rese giustizia.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 Il re mandò a scioglierlo, il capo dei popoli lo fece liberare;
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 lo pose signore della sua casa, capo di tutti i suoi averi,
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 per istruire i capi secondo il suo giudizio e insegnare la saggezza agli anziani.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 E Israele venne in Egitto, Giacobbe visse nel paese di Cam come straniero.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 Ma Dio rese assai fecondo il suo popolo, lo rese più forte dei suoi nemici.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 Mutò il loro cuore e odiarono il suo popolo, contro i suoi servi agirono con inganno
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 Mandò Mosè suo servo e Aronne che si era scelto.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 Compì per mezzo loro i segni promessi e nel paese di Cam i suoi prodigi.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 Mandò le tenebre e si fece buio, ma resistettero alle sue parole.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 Cambiò le loro acque in sangue e fece morire i pesci.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Il loro paese brulicò di rane fino alle stanze dei loro sovrani.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 Diede un ordine e le mosche vennero a sciami e le zanzare in tutto il loro paese.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 Invece delle piogge mandò loro la grandine, vampe di fuoco sul loro paese.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 Colpì le loro vigne e i loro fichi, schiantò gli alberi della loro terra.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 Diede un ordine e vennero le locuste e bruchi senza numero;
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 divorarono tutta l'erba del paese e distrussero il frutto del loro suolo.
36 Colpì nel loro paese ogni primogenito, tutte le primizie del loro vigore.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 Fece uscire il suo popolo con argento e oro, fra le tribù non c'era alcun infermo.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 L'Egitto si rallegrò della loro partenza perché su di essi era piombato il terrore.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 Distese una nube per proteggerli e un fuoco per illuminarli di notte.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 Alla loro domanda fece scendere le quaglie e li saziò con il pane del cielo.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 Spaccò una rupe e ne sgorgarono acque, scorrevano come fiumi nel deserto,
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 perché ricordò la sua parola santa data ad Abramo suo servo.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 Fece uscire il suo popolo con esultanza, i suoi eletti con canti di gioia.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 Diede loro le terre dei popoli, ereditarono la fatica delle genti,
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 perché custodissero i suoi decreti e obbedissero alle sue leggi. Alleluia.
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
