Proverbi 18
1 Chi si tiene appartato cerca pretesti e con ogni mezzo attacca brighe.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Lo stolto non ama la prudenza, ma vuol solo far mostra dei suoi sentimenti.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Con l'empietà viene il disprezzo, con il disonore anche l'ignominia.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Le parole della bocca dell'uomo sono acqua profonda, la fonte della sapienza è un torrente che straripa.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Non è bene usar riguardi all'empio per far torto al giusto in un giudizio.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Le labbra dello stolto provocano liti e la sua bocca gli provoca percosse.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 La bocca dello stolto è la sua rovina e le sue labbra sono un laccio per la sua vita.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Le parole del calunniatore sono come ghiotti bocconi che scendono in fondo alle viscere.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Chi è indolente nel lavoro è fratello del dissipatore.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Torre fortissima è il nome del Signore: il giusto vi si rifugia ed è al sicuro.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 I beni del ricco sono la sua roccaforte, come un'alta muraglia, a suo parere.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Prima della caduta il cuore dell'uomo si esalta, ma l'umiltà viene prima della gloria.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Chi risponde prima di avere ascoltato mostra stoltezza a propria confusione.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Lo spirito dell'uomo lo sostiene nella malattia, ma uno spirito afflitto chi lo solleverà?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 La mente intelligente acquista la scienza, l'orecchio dei saggi ricerca il sapere.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Il dono fa largo all'uomo e lo introduce alla presenza dei grandi.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Il primo a parlare in una lite sembra aver ragione, ma viene il suo avversario e lo confuta.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 La sorte fa cessar le discussioni e decide fra i potenti.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Un fratello offeso è più irriducibile d'una roccaforte, le liti sono come le sbarre di un castello.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Con la bocca l'uomo sazia il suo stomaco, egli si sazia con il prodotto delle labbra.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Morte e vita sono in potere della lingua e chi l'accarezza ne mangerà i frutti.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Chi ha trovato una moglie ha trovato una fortuna, ha ottenuto il favore del Signore.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Il povero parla con suppliche, il ricco risponde con durezza.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Ci sono compagni che conducono alla rovina, ma anche amici più affezionati di un fratello.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
