Proverbi 12
1 Chi ama la disciplina ama la scienza, chi odia la correzione è stolto.
Чине юбеште чертаря юбеште штиинца, дар чине урэште мустраря есте прост.
2 Il buono si attira il favore del Signore, ma egli condanna l'intrigante.
Омул де бине капэтэ бунэвоинца Домнулуй, дар Домнул осындеште пе чел плин де рэутате.
3 Non resta saldo l'uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà smossa.
Омул ну се ынтэреште прин рэутате, дар рэдэчина челор неприхэниць ну се ва клэтина.
4 La donna perfetta è la corona del marito, ma quella che lo disonora è come carie nelle sue ossa.
О фемее чинститэ есте кунуна бэрбатулуй ей, дар чя каре-й фаче рушине есте ка путрегаюл ын оаселе луй.
5 I pensieri dei giusti sono equità, i propositi degli empi sono frode.
Гындуриле челор неприхэниць ну сунт декыт дрептате, дар сфатуриле челор рэй ну сунт декыт ыншелэчуне.
6 Le parole degli empi sono agguati sanguinari, ma la bocca degli uomini retti vi si sottrarrà.
Кувинтеле челор рэй сунт ниште курсе ка сэ версе сынӂе, дар гура челор фэрэ приханэ ый избэвеште.
7 Gli empi, una volta abbattuti, più non sono, ma la casa dei giusti sta salda.
Чей рэй сунт рэстурнаць ши ну май сунт, дар каса челор неприхэниць рэмыне ын пичоаре!
8 Un uomo è lodato per il senno, chi ha un cuore perverso è disprezzato.
Ун ом есте прецуит дупэ мэсура причеперий луй, дар чел ку инима стрикатэ есте диспрецуит.
9 Un uomo di poco conto che basta a se stesso vale più di un uomo esaltato a cui manca il pane.
Май бине сэ фий ынтр-о старе смеритэ ши сэ ай о слугэ декыт сэ фачь пе фудулул ши сэ н-ай че мынка.
10 Il giusto ha cura del suo bestiame, ma i sentimenti degli empi sono spietati.
Чел неприхэнит се ындурэ де вите, дар инима челуй рэу есте фэрэ милэ.
11 Chi coltiva la sua terra si sazia di pane, chi insegue chimere è privo di senno.
Чине-шь лукрязэ огорул ва авя белшуг де пыне, дар чине умблэ дупэ лукрурь де нимик есте фэрэ минте.
12 Le brame dell'empio sono una rete di mali, la radice dei giusti produce frutti.
Чел рэу пофтеште прада челор нелеӂюиць, дар рэдэчина челор неприхэниць родеште.
13 Nel peccato delle sue labbra si impiglia il malvagio, ma il giusto sfuggirà a tale angoscia.
Ын пэкэтуиря ку бузеле есте о курсэ примеждиоасэ, дар чел неприхэнит скапэ дин буклук.
14 Ognuno si sazia del frutto della sua bocca, ma ciascuno sarà ripagato secondo le sue opere.
Прин родул гурий те сатурь де бунэтэць, ши фиекаре примеште дупэ лукрул мынилор луй.
15 Lo stolto giudica diritta la sua condotta, il saggio, invece, ascolta il consiglio.
Каля небунулуй есте фэрэ приханэ ын окий луй, дар ынцелептул аскултэ сфатуриле.
16 Lo stolto manifesta subito la sua collera, l'accorto dissimula l'offesa.
Небунул ындатэ ышь дэ пе фацэ мыния, дар ынцелептул аскунде окара.
17 Chi aspira alla verità proclama la giustizia, il falso testimone proclama l'inganno.
Чине спуне адевэрул фаче о мэртурисире дряптэ, дар марторул минчинос ворбеште ыншелэчуне.
18 V'è chi parla senza riflettere: trafigge come una spada; ma la lingua dei saggi risana.
Чине ворбеште ын кип ушуратик рэнеште ка стрэпунӂеря уней сэбий, дар лимба ынцелепцилор адуче виндекаре.
19 La bocca verace resta ferma per sempre, la lingua bugiarda per un istante solo.
Буза каре спуне адевэрул есте ынтэритэ пе вечие, дар лимба минчиноасэ ну стэ декыт о клипэ.
20 Amarezza è nel cuore di chi trama il male, gioia hanno i consiglieri di pace.
Ыншелэтория есте ын инима челор че куӂетэ рэул, дар букурия есте пентру чей че сфэтуеск ла паче.
21 Al giusto non può capitare alcun danno, gli empi saranno pieni di mali.
Ничо ненорочире ну се ынтымплэ челуй неприхэнит, дар чей рэй сунт нэпэдиць де реле.
22 Le labbra menzognere sono un abominio per il Signore che si compiace di quanti agiscono con sincerità.
Бузеле минчиноасе сунт урыте Домнулуй, дар чей че лукрязэ ку адевэр ый сунт плэкуць.
23 L'uomo accorto cela il sapere, il cuore degli stolti proclama la stoltezza.
Омул ынцелепт ышь аскунде штиинца, дар инима небунилор вестеште небуния.
24 La mano operosa ottiene il comando, quella pigra sarà per il lavoro forzato.
Мына челор харничь ва стэпыни, дар мына ленешэ ва плэти бир.
25 L'affanno deprime il cuore dell'uomo, una parola buona lo allieta.
Нелиништя дин инима омулуй ыл добоарэ, дар о ворбэ бунэ ыл ынвеселеште.
26 Il giusto è guida per il suo prossimo, ma la via degli empi fa smarrire.
Чел неприхэнит аратэ приетенулуй сэу каля чя бунэ, дар каля челор рэй ый дуче ын рэтэчире.
27 Il pigro non troverà selvaggina; la diligenza è per l'uomo un bene prezioso.
Ленешул ну-шь фриӂе вынатул, дар комоара де прец а унуй ом есте мунка.
28 Nella strada della giustizia è la vita, il sentiero dei perversi conduce alla morte.
Пе кэраря неприхэнирий есте вяца ши пе друмул ынсемнат де еа ну есте моарте.
